Παπαστράτος: «Το μέλλον μας βρίσκεται στην Ελλάδα»
Γιώργος Μαργώνης – CEO
Κανείς μέχρι τώρα δεν απέδωσε καλύτερα την πραγματικότητα που βιώνουμε, σε μία μόλις λέξη, από τους Αμερικανούς: Permacrisis. Αλλιώς; Όταν οι διαδοχικές κρίσεις είναι τόσο πολλές και διαρκείς, που δεν έχει πια νόημα να τις προσεγγίζουμε ως «διαταραχές» του κανόνα. Η κρίση, πλέον, είναι ο κανόνας.
Στο ασταθές εγχώριο και διεθνές περιβάλλον, οι επιχειρήσεις και οι ηγέτες καλούνται να χαράξουν τον δρόμο. Η ευθύνη τους είναι πολυσύνθετη και μεγαλύτερη από την ατομική. Η επιχειρηματική ηγεσία καλείται να θωρακιστεί σήμερα και να είναι έτοιμη για τις αυριανές κρίσεις. Ταυτόχρονα, όμως, έχει στα χέρια της έναν ζωντανό οργανισμό, για την ευημερία του οποίου πρέπει να εργάζεται συντονισμένα καθημερινά. Ανεξαρτήτως συγκυριών, οι επιχειρήσεις έχουν υποχρέωση να συνεχίσουν να λειτουργούν. Και στο τέλος της ημέρας αυτή ακριβώς είναι η δική μας δουλειά. Στη νηνεμία, το πλοίο πλοηγείται σχεδόν μόνο του. Στα ταραγμένα αχαρτογράφητα νερά, όμως, ο ηγέτης αναλαμβάνει την ευθύνη και παίρνει τις δύσκολες αποφάσεις, δίνει κατευθύνσεις και συντονίζει τις ομάδες.
Αυτό είναι αδύνατο να συμβεί αν ο ηγέτης στερείται δύο κρίσιμων αρετών: ενσυναίσθηση και όραμα. Το να γνωρίζει καλά την επιχείρηση, το ποια είναι και πού θέλει να φτάσει. Να διαθέτει γυμνασμένα αντανακλαστικά, να οδηγεί και να ενσωματώνει δημιουργικά την αλλαγή, αλλά να μην αλλοιώνει τις αξίες εκείνες που συνθέτουν τον πυρήνα της εταιρικής ταυτότητάς της. Να εξελίσσεται και να μπορεί να διαβάζει τη μεγάλη εικόνα: οι σύγχρονες προκλήσεις δεν αντιμετωπίζονται με παλιά εργαλεία.
Και το σπουδαιότερο ίσως: να γνωρίζει ότι δεν μπορεί και δεν είναι δουλειά του να τα ξέρει όλα. Η εμπιστοσύνη στους ανθρώπους είναι βασικό συστατικό.
Αν αυτοί πρώτα δεν είναι κοινωνοί του οράματος της επιχείρησης, αν δεν αγκαλιάζουν τα ιδανικά της, το πλοίο ίσως να μη βουλιάξει, αλλά δεν θα πάει μακριά.
Στην Παπαστράτος είχαμε την ευτυχία να το αντιληφθούμε αυτό νωρίς και να χτίσουμε τα θεμέλια του εταιρικού μετασχηματισμού μας σε μόλις έναν χρόνο.
Την απάντηση στο «τι θέλουμε» την ξέραμε: εναλλακτικά καινοτόμα προϊόντα, που θα αντικαταστήσουν τα συμβατικά τσιγάρα, για τους καπνιστές που δεν διακόπτουν το κάπνισμα. Το «πώς» το μάθαμε στην πράξη: ολοκαίνουργιες μηχανές, ψηφιοποίηση διαδικασιών, άνοιγμα στο retail, επικοινωνία με την επιστημονική κοινότητα, νέες δεξιότητες, μεταξύ πολλών άλλων. Έμενε ο βασικότερος συντελεστής. Η «μαγιά» που θα έδενε όλα τα υλικά και δεν ήταν άλλη από τον Άνθρωπο.
Αποφασίσαμε ότι κανείς από τους περισσότερους από 1.300 συναδέλφους που είχαμε τότε δεν θα μείνει πίσω. Ξεκινήσαμε τον μετασχηματισμό εκ των έσω και «ξεκλειδώσαμε» δεξιότητες που δεν είχαμε καν φανταστεί. Αναδείχθηκαν ικανότητες και ταλέντα που μας ανέβασαν επίπεδο. Ασφαλώς, δεν αρκούσαν από μόνα τους. Όπου χρειάστηκε εμπλουτίσαμε το μείγμα μας με νέους ανθρώπους, φρέσκες ιδέες και διαφορετικές κουλτούρες, που μας προσέδωσαν νέα δυναμική. Μια δυναμική που θα συμβάλει στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της Ελλάδας και θα τη μετατρέψει από χώρα-καταναλωτή σε χώρα παραγωγό και εξαγωγό.
Κάπως έτσι η Παπαστράτος ίσως είναι σήμερα η γηραιότερη… start up στην Ελλάδα. Ετών «μόλις» 92! Ένα work-in-progress, για το οποίο εργαζόμαστε όλοι σκληρά κάθε μέρα. Θέλουμε εμείς να ορίζουμε το μέλλον μας. Και το μέλλον αυτό μπορεί και πρέπει να βρίσκεται στην Ελλάδα. Θέλουμε η Παπαστράτος να αποτελεί ένα ελληνικό πρότυπο σε παγκόσμιο επίπεδο. Να είναι φορέας εξέλιξης και προόδου. Εξαγωγός καινοτόμων προϊόντων, γνώσης, τεχνολογίας, επιστήμης και, φυσικά, ταλέντου.
Όλα αυτά δεν γίνονται από τη μία μέρα στην άλλη. Απαιτείται χρόνος, πλάνο και πόροι. Ας ξεφύγουμε από τους περιορισμούς του job description. Ας επενδύσουμε στο agility, τα analytical skills και τη δημιουργική σκέψη των ανθρώπων μας. Αυτό ψάχνουν οι εταιρείες σήμερα και εκεί πρέπει να εστιάζουν τα reskilling και upskilling προγράμματα που υλοποιούν. Και να μην ξεχνάμε πως, όπως αξιολογούμε τους ανθρώπους μας, αντίστοιχα αξιολογούμαστε από αυτούς.
Σε αυτή την «αξιολόγηση» απαγορεύεται να μείνουμε… μετεξεταστέοι. Γι’ αυτό εμείς μιλάμε με πράξεις. Δημιουργούμε θέσεις εργασίας που αμείβονται σημαντικά υψηλότερα από τον μέσο όρο της αγοράς. Υιοθετούμε ευέλικτο μοντέλο εργασίας, σε έναν εργασιακό χώρο συμπερίληψης, διαλόγου και ίσων ευκαιριών. Επενδύσαμε μόνο φέτος περισσότερες από 100.000 ώρες σε εκπαιδευτικά προγράμματα. Έχουμε γυναίκες σε διευθυντικές και διοικητικές θέσεις σε ποσοστό 41%.
Απαιτείται χρόνος, πλάνο και πόροι για να αναπτύξουμε την «έξυπνη» βιομηχανία και τους ανθρώπους που θα υποστηρίξουν το νέο αυτό μοντέλο.
Δεν περιοριζόμαστε, όμως, στο εσωτερικό μας οικοσύστημα. Δημιουργήσαμε 350 εκατομμύρια ευρώ σε εξαγωγές, και μάλιστα σε χώρες όπως η Ιαπωνία και η Γερμανία. Επεκτείνουμε συνεχώς τις εγκαταστάσεις μας και φέρνουμε συνεχώς νέο «αίμα» στην εταιρεία. Τα 200 εκατ. ευρώ και οι 300 νέες θέσεις εργασίας εντός 2023 είναι μόνο η τρίτη φάση του μεγάλου επενδυτικού έργου των 700 εκατ. ευρώ, στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε ένα υπερσύγχρονο megaplant στον Ασπρόπυργο.
Επιστρέφουμε στην Κοινωνία και το Περιβάλλον. Προχωρήσαμε στην αναδάσωση 1000 στρεμμάτων σε πυρόπληκτες περιοχές και αναλάβαμε την φροντίδα 70.000 δένδρων έως το 2026. Υλοποιήσαμε εκπαιδευτικά προγράμματα, όπως το FutuReady, για να φέρουμε τα επαγγελματικά skills του μέλλοντος στη νέα γενιά σήμερα. Πετύχαμε δύο χρόνια νωρίτερα από το προβλεπόμενο τον στόχο μείωσης κατανάλωσης ενέργειας και νερού κατά 20% ανά μονάδα προϊόντος. Έχουμε επενδύσει ήδη δύο εκατομμύρια ευρώ –και έπεται συνέχεια– για να πετύχουμε μείωση των εκπομπών άνθρακα κατά 30% μέχρι το 2025.
Και όλα αυτά, κάνοντας αυτό που ξέρουμε καλύτερα: να δημιουργούμε συνεχώς αντί για τσιγάρα, καινούργια, ακόμη καλύτερα εναλλακτικά προϊόντα για εκείνους που δεν διακόπτουν το κάπνισμα. Με σεβασμό, ενσυναίσθηση και ευθύνη απέναντι στον καθένα ξεχωριστά και την κοινωνία.
Αυτό είναι η Βιομηχανία του Μέλλοντος.
Αυτό είναι η ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ σήμερα.
*Το άρθρο συμπεριλαμβάνεται στο CEO Initiative Book 2023
