Πενήντα ατρόμητοι ηγέτες σε έναν «άτακτο» κόσμο
Η ιστορία πίσω από τις μεγαλύτερες ηγετικές προσωπικότητες στον κόσμο του Fortune.
Οι κυβερνήσεις αποτυγχάνουν, οι εταιρείες βρίσκονται υπό πολιορκία και πολυετείς θεσμοί χάνουν την απήχησή τους. Πώς ηγείσαι σε μια εποχή που ο καθένας είναι ελεύθερος, ακολουθώντας το δρόμο του; Βρήκαμε 50 ζωντανά παραδείγματα.
του Τζεφ Κόλβιν
Ο Λενγκ Τσουν-γινγκ είναι ο ηγέτης του Χονγκ Κονγκ. Σαν διευθύνων σύμβουλος, υπογράφει διατάγματα που γίνονται νόμοι, εκδίδει εκτελεστικά διατάγματα, διορίζει και ανακαλεί δικαστές και άλλους δημόσιους υπαλλήλους και παρέχει χάρες σε καταδικασμένους εγκληματίες.
Είναι ο ηγέτης – αλλά το περασμένο φθινόπωρο πάνω από 100.000 κάτοικοι επέλεξαν να μην τον ακολουθήσουν. Όταν έμαθαν ότι το 2017 οι εκλογές για τη θέση του Λενγκ δεν θα ήταν ελεύθερες και δημοκρατικές, όπως είχαν προηγουμένως διαδώσει οι αρχές, ξεχύθηκαν στους δρόμους και ακολούθησαν τον Τζόσουα Ουόνγκ, 17 ετών τότε, ο οποίος είχε ξεκινήσει μια φοιτητική ομάδα υπέρ της δημοκρατίας. Ο Λενγκ, 60 ετών, διοικούσε ένα τεράστιο διοικητικό μηχανισμό, συμπεριλαμβανομένων αστυνομικών με σπρέι πιπεριού και ρόπαλα. Ο Ουόνγκ είχε ένα κινητό τηλέφωνο. Ωστόσο, οι διαδηλωτές παρέλυσαν το Χονγκ Κονγκ για τρεις μήνες, τα ήδη χαμηλά ποσοστά αποδοχής του Λενγκ υποχώρησαν στα χαμηλότερα επίπεδα που είχαν βρεθεί ποτέ και ο Ουόνγκ φιγουράρισε στο εξώφυλλο της έκδοσης του Time Asia, το οποίο τον αποκάλεσε τη «φωνή μιας γενιάς».
Άρα, ποιος είναι ο πραγματικός ηγέτης; Η απάντηση είναι προφανής: Ο Λενγκ έχει τη δουλειά του ηγέτη, αλλά ο ίδιος δεν είναι ηγέτης. Ο Ουόνγκ είναι αυτός που απέδειξε ότι είναι ηγέτης – και αυτός είναι ο λόγος που συμπεριλαμβάνεται στη λίστα για το 2015 των 50 μεγαλύτερων ηγετών του κόσμου.
Χρησιμοποιήσαμε ευρεία κριτήρια στην κατάρτιση της λίστας μας, η οποία περιλαμβάνει ηγέτες χωρίς καμία επίσημη θέση, όπως τον Ουόνγκ, καθώς και εκλεγμένους κυβερνητικούς αξιωματούχους, διευθύνοντες συμβούλους, επικεφαλής ΜΚΟ, κληρικούς, προπονητές, αθλητές, καλλιτέχνες και διάφορους άλλους – όλοι κρινόμενοι για την ηγεσία τους στους επαγγελματικούς τους τομείς, τους οικονομικούς κλάδους, ή το πεδίο των υπηρεσιών που προσφέρουν ή της διακυβέρνησης.
Για να φτιαχτεί αυτή η ομάδα, δεν ήταν αρκετό να είναι ευφυείς, αξιοθαύμαστοι, ή ακόμη και εξαιρετικά ισχυροί (βλ. άρθρο του Μουαζέ Ναΐμ για τον Βλαντιμίρ Πούτιν). Θέσαμε ως στόχο να βρούμε μοναδικούς ηγέτες με όραμα που παρακίνησαν και άλλους να ενεργούν καλά, και οι οποίοι συνεπήραν τους οπαδούς τους σε μια κοινή αναζήτηση. Ψάξαμε για την αποτελεσματικότητα και την αφοσίωση και το θάρρος για πρωτοπορία. Όλοι έπρεπε να είναι ενεργοί σε ηγετικούς ρόλους, αν και κοινό χαρακτηριστικό όλων είναι μια μακρά ιστορία ηγεσίας. Λίγοι εμφανίζονται εκ νέου φέτος από την περυσινή λίστα. Σε κάθε περίπτωση, έπρεπε να αξιολογηθούν με βάση τα νέα επιτεύγματα τους στους τελευταίους 12 μήνες. Αναζητήσαμε υποψηφιότητες για τη φετινή λίστα από τις υποψηφιότητες του προηγούμενου έτους και από ένα ευρύ φάσμα εμπειρογνωμόνων πάνω στο θέμα της ηγεσίας και στη συνέχεια προσθέσαμε ονόματά που αναφέρθηκαν από τους δημοσιογράφους του Fortune. Ελέγξαμε τους υποψηφίους μας με τους κατάλληλους εμπειρογνώμονες και λάβαμε τις σχετικές αποφάσεις μας.
Η διαφορά γενεών μεταξύ των Λενγκ και Ουόνγκ συμβολίζει ένα ευρύτερο ζήτημα: ότι οι σημερινοί ηγέτες δεν είναι το ίδιο με τους χθεσινούς. Ναι, ορισμένα χαρακτηριστικά είναι διαχρονικά και είναι δελεαστικό να πιστεύουμε ότι μπορούμε να μάθουμε ό,τι πρέπει να γνωρίζουμε μελετώντας διάφορα βιβλία που εξηγούν τα μυστικά στην άσκηση ηγεσίας των Τζένγκις Χαν, Γιουλίσις Σ. Γκραντ, Στρατού της Σωτηρίας, και του Άγιου Βασίλη, μεταξύ άλλων. Μπορούμε να μάθουμε πολλά από αυτά, αλλά στην πραγματικότητα, η αποτελεσματική ηγεσία αλλάζει για πάντα και όπως όλα τα άλλα πράγματα, αλλάζει γρηγορότερα από ποτέ. Η επιτυχής ηγεσία μπορεί να είναι αιώνια, αλλά είναι επίσης εντελώς καινούργια.
Η σημαντικότερη αλλαγή που επηρεάζει τους σημερινούς ηγέτες είναι ότι χάνουν τον έλεγχο. Είτε διοικούν μια εταιρεία, μια αθλητική ομάδα, μια χώρα, μια συναγωγή, οπαδούς μιας ιδέας ή οποιαδήποτε άλλη ομάδα, η επιτυχία τους εξαρτάται όλο και περισσότερο από την επιρροή που μπορούν να ασκήσουν σε ανθρώπους που δεν μπορούν να ελέγξουν με τα χρήματα ή την ισχύ. Για να μη νομίζετε ότι ήταν πάντα έτσι, σημειώστε τι είχε δηλώσει κάποτε στο Fortune ο Ρόμπερτ Μάλοτ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας χημικών FMC στις δεκαετίες του 1970 και του 1980: «Η ηγετική ικανότητα αποδεικνύεται όταν επιβεβαιώνεται η ικανότητα να προκληθεί πόνος». Σε πολλούς διευθύνοντες συμβούλους είχε αρέσει πραγματικά αυτή η δήλωση τότε, αλλά σήμερα αν ρωτούσατε 10 φίλους ποιος την είχε κάνει, υποψιάζομαι ότι οι περισσότεροι από αυτούς θα λέγανε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. (Δεν είναι στη λίστα μας.)
Η σημερινή εκ διαμέτρου διαφορετική πραγματικότητα είναι ο λόγος που υπάρχει η κίνηση Harvard University Initiative for Advanced Leadership (Πρωτοβουλία για Προηγμένη Ηγεσία του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ). «Το σκεπτικό πίσω από την πρωτοβουλία μας είναι ότι τα προβλήματα που έχετε να αντιμετωπίσετε σήμερα είναι μπερδεμένα, σύνθετα προβλήματα εκτός του οργανισμού σας», λέει η διευθύντρια του προγράμματος, καθηγήτρια στο Harvard Business School Ρόζαμπεθ Μος Κάντερ. «Δεν μπορείτε να πείτε στους ανθρώπους τι να κάνουν. Θα πρέπει να ασχοληθείτε με πολλούς ψηφοφόρους που δεν ελέγχετε».
Ακόμα και οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ελεγχθούν με τον τρόπο που χρησιμοποιείτο παλιότερα. «Ως εργοδότης, συνήθως αντιμετωπίζατε το εργατικό δυναμικό ως δικό σας εργατικό δυναμικό, που ανήκε σε εσάς», λέει ο Τζος Μπέρσιν, σύμβουλος σε στρατηγικές ανθρώπινου κεφαλαίου. «Σήμερα, λόγω των αλλαγών στις αξίες των εργαζομένων, θα πρέπει να αντιμετωπίζετε το εργατικό δυναμικό σας σαν μια ομάδα εθελοντών». Οι καλύτεροι από αυτούς, ιδίως της νεότερης ηλικίας, θέλουν να εργαστούν σε οργανισμούς που επιδιώκουν μια αξιόλογη αποστολή. Και μέσω των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης και των ιστοσελίδων εύρεσης απασχόλησης, είναι συνεχώς ενήμεροι για άλλες εργασίες στη διάθεσή τους. Δεν υπάρχει λόγος να προσπαθούμε να τους κάνουμε να αλλάξουν αντίληψη.
Πώς συντάχθηκε η φετινή λίστα του Fortune: Για την κατάρτιση του καταλόγου των 50 μεγαλύτερων ηγετών του κόσμου για το 2015, συγκεντρώσαμε συμβουλές, από τα καλύτερα μυαλά του κόσμου. Οι προτάσεις τους ήταν ανεκτίμητες, αλλά οι συντάκτες του Fortune αποδέχονται την πλήρη ευθύνη για την κατάρτιση της τελικής λίστας.
Αυτή είναι η ομάδα που υπέβαλε τις προτάσεις για την τελική λίστα: Μίλντρεντ Απένιο, Ντομινίκ Μπάρτον, Κάθι Μπλούμγκαρντεν, Ίαν Μπρέμερ, Κέννεθ Σενό, Κέιτλιν Κόλγκροουβ, ο γερουσιαστής Κρίστοφερ Κουνς, Ρόχιτες Ντάουαν, Σούζαν Ντέσμοντ-Χέλμαν, Σαρλότ Φλόρανς, Λώρι Γκάρετ, Αϊλίν Γκόρντον, Καρλ-Τεοντόρ τζου Γκούτενμπεργκ, Ρίτσαρντ Χας, Ρόζαμπεθ Μος Κάντερ, Τόμας Κόλντιτζ, Ανάντ Μαχίντρα, Ρίτα Γκούνθερ Μακγκράθ, Ντενίζ Μόρισον, Άλαν Μούλαλι, Τζόζεφ Νάι, Τζέφρι Πφέφερ, Ζανγκ Ρούιμιν, Κάρολ Σόνταϊ, Ουΐτνεϊ Σνάιντμαν, Πίτερ Θίελ, Πολ Βόλκερ, και το προσωπικό του Fortune.
Πηγή: Fortune.com
