Παρέμβαση Πέτρου Ευθυμίου: Δεν μπορείς να είναι δημοσιογράφος και γραφείο Tύπου κάποιου
Στον ρόλο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης (1974 – 2024) αναφέρθηκαν οι συμμετέχοντες στη σχετική συζήτηση στο πλαίσιο του 9oυ Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, το οποίο πραγματοποιείται στους Δελφούς 10 – 13 Απριλίου.
Ο Πέτρος Ευθυμίου, Δημοσιογράφος, Πρώην Πολιτικός, επισήμανε με τη σειρά του: «Όλα τα νέα παιδιά με τα οποία συνομιλούσα δεν διαβάζουν εφημερίδες, δεν βλέπουν δελτία ειδήσεων. Ένα μόνο παρακολουθεί BBC και CNN. Η πεντηκονταετία έχει τα καλύτερα και τα χειρότερα και η σχέση μεταξύ δημοσιογραφίας και πολιτικής είναι ο “χιτώνας του Νέσσου”. Σαφέστατα για όλους μας ισχύει η αξιοπιστία της υπογραφής. Το μέσο όμως είναι πάντα αμφιλεγόμενο. Υπήρξε η εποχή που υπήρχαν εκδότες – δημοσιογράφοι, των οποίων η ύπαρξη ήταν ο κώδικας δεοντολογίας. Ούτε το ΕΣΡ που είναι ανέκδοτο, ούτε ο κώδικας δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ που είναι μια έκθεση ιδεών, είναι η λύση».
Μεταξύ άλλων ο δημοσιογράφος δήλωσε: «Υπάρχουν μέσα που παίρνουν θέση ανοιχτά προς κόμματα, μην γελιόμαστε. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι μιλάμε για τον πιο αδιάβλητο δημοσιογράφο, δεν μπορείς να είναι δημοσιογράφος και ταυτόχρονα γραφείο Tύπου κάποιου».
Ο Γιάννης Πρετεντέρης, Εκδότης, είπε: «Ο τύπος αναπτύχθηκε ως κλάδος της πολιτικής και η πολιτική ως κλάδος του τύπου. Έχουμε αυτή τη σύμμειξη των ειδών που δεν δημιουργεί σαφήνεια. Καμία πλέον αξιολόγηση δεν γίνεται με δημοσιογραφικά κριτήρια, αλλά πολιτικά. Πρέπει να επανεφεύρουμε τον επαγγελματισμό μας».
Ο κ. Πρετεντέρης πρόσθεσε: «Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι μέσα ενημέρωσης. Δεν λέω ότι δεν επηρεάζουν, αλλά πρέπει να μην μας επηρεάζουν. Κάθε μέρα αφήνουμε στην αίθουσα σύνταξης έναν αριθμό εφημερίδων ώστε να τις παίρνουν δωρεάν οι συνάδελφοι. Είναι απογοητευτικός ο αριθμός των φύλλων που παίρνονται. Και μιλάμε για δημοσιογράφους».
Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου, Εκδότης, υπογράμμισε: «Η ανάγκη για τη ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου στη χώρα μας παραμένει μεγάλη, τόσα χρόνια μετά. Το 30% των πολιτών έως 55 ετών διαμορφώνει την άποψη του μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Στις ηλικίες έως 30 ετών το αντίστοιχο ποσοστό φτάνει στο 50%».
Από τη πλευρά του ο Αντώνης Δελατόλας, Εκδότης της εφημερίδας «Το Ποντίκι» ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η Μεταπολίτευση είχε μια άνθιση του τύπου, περάσαμε το 1987 στην δημοτική τηλεόραση και μετά στην τηλεόραση των πέντε εκδοτών. Ήταν μεγάλες οι αλλαγές. Σήμερα βρισκόμαστε στη χαβούζα του Διαδικτύου. Η αξιοπιστία βρίσκεται πάλι στις εφημερίδες. Εκεί βρίσκεις την εγκυρότητα. Δεν κάνεις δημοσιογραφία με το TikTok.»
Τέλος ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης δήλωσε: «Μου έλεγαν κωμικοί, συγγραφείς, ηθοποιοί ότι δεν μπορούν να κάνουν αστεία μέσω των έργων τους, γιατί έχουν καλυφθεί πλέον από το διαδίκτυο, τα διαβάζουν και βλέπουν εκεί πρώτα. Παλιά υπήρχε μια λογοτεχνία τρέχουσα, υπήρχε και μυθιστοριογραφία στην εφημερίδα. Ο κριτικός κινηματογράφου και θεάτρου τότε, είχε τεράστια επιρροή. Εμένα τότε με “έφτιαξαν” δύο κριτικές». Παράλληλα πρόσθεσε ότι «η φύση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι αυτή των καφενείων και του κομμωτηρίου, δεν είναι ενημερωτική. Είμαστε η χώρα που έχει εφεύρει το θέατρο σκιών, έχουμε την ανάγκη δημιουργίας καραγκιόζηδων, φιγουρών. Θα γίνει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια κουβέντα για κάτι, λ.χ. ένα βιβλίο, αλλά αυτό είναι άλλο από το να το αγοράσει κανείς. Η διάδοση αφορά σε μεταφορά της πληροφορίας από στόμα σε στόμα».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
