Ποια «ωρολογιακή βόμβα» θα πυροδοτήσει τη νέα οικονομική κρίση
- 03/06/2015, 11:00
- SHARE
Ο άνθρωπος που μίλησε πρώτος για τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το τι μπορεί να προκαλέσει την επόμενη.
Ο οικονομολόγος του New York University, Nouriel Roubini, προστίθεται στον κατάλογο των αναλυτών που ανησυχούν για τη λεγόμενη «βόμβα ρευστότητας». Η ρευστότητα είναι αυτή τη στιγμή αυτό που δίνει ζωή στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Μετρά πόσο εύκολο είναι για τους επενδυτές να πουλήσουν μετοχές και ομόλογα γρήγορα. Όταν οι επενδυτές αρχίσουν να φοβούνται, αλλά δεν μπορούν να πουλήσουν τις μετοχές τους, προκαλείται ακόμη μεγαλύτερος πανικός.
Τι μπορεί να προκαλέσει, όμως, προβλήματα στη ρευστότητα; Ο Roubini επισημαίνει τρεις βασικούς παράγοντες:
1. Η συμπεριφορά των επενδυτών: οι διαπραγματεύσεις-αστραπή καθιστούν ολοένα και μεγαλύτερο τον αριθμό των δραστηριοτήτων στο χρηματιστήριο. Αυτό έχει οδηγήσει τους επενδυτές σε «συμπεριφορά αγέλης» και «πολυσύχναστες» συναλλαγές που μπορούν να δημιουργήσουν χάος και εκπλήξεις.
2.Τα ομόλογα δεν είναι μετοχές: είναι σημαντικό να θυμάται κανείς πως τα περιουσιακά στοιχεία σταθερού εισοδήματος δεν εμπορεύονται σε χρηματιστηριακές αγορές που είναι εξαιρετικά ρευστές. Τα περισσότερα αλλάζουν χέρια σε μη ρευστοποιήσιμες αγορές. Παρά το γεγονός ότι, όπως επισημαίνει ο Roubini, οι επενδυτές μπορούν να τα εξαργυρώσουν την ίδια ημέρα.
3. Οι τράπεζες: σε καιρούς έντασης, οι επενδυτικές τράπεζες χρησιμοποιούνται για να ενεργήσουν ως σταθεροποιητικοί διαμορφωτές της αγοράς ομολόγων. Ωστόσο, σήμερα οι τράπεζες δεν παρέχουν αυτό το δίχτυ ασφαλείας, διότι ο κανονισμός μετά την κρίση τις έχει αναγκάσει να είναι μικρότεροι παίκτες στις αγορές ομολόγων.
4.Ο ρόλος της Fed: Κατά ειρωνικό τρόπο, οι ανησυχίες για τη ρευστότητα στις χρηματοοικονομικές αγορές μετά την απόφαση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και άλλων κεντρικών τραπεζών να δημιουργήσουν τεράστια ποσά ρευστότητας για την αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008. Αυτές οι ενέργειες έκτακτης ανάγκης συνέβαλαν στο να διατηρηθούν οι αγορές ομολόγων σχετικά ήρεμες και αύξησαν τα περιουσιακά στοιχεία υψηλού κινδύνου, όπως οι μετοχές και τα ακίνητα σε όλο τον κόσμο