Πιέσεις για μείωση αφορολόγητου εδώ και τώρα
Οι προϋποθέσεις για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα και οι απαιτήσεις της ελληνικής πλευράς.
Η συμμετοχή ή όχι του ΔΝΤ στο τρίτο πρόγραμμα που εκπνέει θα κρίνει μια σειρά κρίσιμων ζητημάτων για τη μεταμνημονιακή περίοδο, όπως η ελάφρυνση χρέους, αλλά και η χρονική περίοδος που θα πρέπει να εφαρμοστούν μέτρα και αντίμετρα της επόμενης περιόδου. Ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα είναι και η μείωση του αφορολογήτου από τις αρχές του 2019.
Σύμφωνα με πηγές «η πιθανότητα να παραμείνει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα είναι 60 προς 40», τονίζοντας ότι το Ταμείο θα συμμετέχει σε όλες τις συζητήσεις για το ελληνικό χρέος, αλλά δεν πρόκειται να αποφασίσει οριστικά παρά μόνο μετά τη σύνοδό του τον Απρίλιο και αφού προηγηθούν οι σχετικές συζητήσεις που αναμένεται να γίνουν στην Ουάσιγκτον με την Κομισιόν αλλά και με τη νέα γερμανική κυβέρνηση.
Ως γνωστόν, το ΔΝΤ επιμένει στη μείωση του αφορολογήτου από τις αρχές του 2019, κάτι που θα αποφασιστεί τον Μάιο όταν όλες οι πλευρές εκτιμήσουν κατά πόσο θα επιτευχθεί ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2019. Εάν τελικώς το ΔΝΤ εμμείνει στην πρόβλεψή του ότι το πλεόνασμα θα είναι 1,5% του ΑΕΠ, τότε αυτόματα θα τεθεί θέμα εφαρμογής της μείωσης του αφορολογήτου από το 2019 προκειμένου να κλείσει το πρόγραμμα.
Υπενθυμίζεται ότι οι θεσμοί θα φτάσουν στην Αθήνα στις 26 Φεβρουαρίου για τις προκαταρκτικές συζητήσεις, ενώ οι ουσιαστικές-τελικές διαπραγματεύσεις θα αρχίσουν αμέσως μετά το Πάσχα. Η ελληνική πλευρά πάντως, σύμφωνα με το ΒΗΜΑ, θα ζητήσει ετήσια παράταση των μέτρων προστασίας της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς που προβλέπει ο νόμος Κατσέλη-Σταθάκη, αλλά και τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών των μισθωτών σε 120 δόσεις.
Ωστόσο, το πιο πιθανό είναι το αίτημα να μην ικανοποιηθεί, καθώς η πίεση να ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί για χρέη στις τράπεζες και το Δημόσιο είναι μεγάλη.
Σκληρές θα είναι οι διαπραγματεύσεις και επί του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων που πρέπει να προχωρήσουν. Ο μακρύς κατάλογος περιλαμβάνει από τα μειοψηφικά πακέτα των εταιρειών ύδρευσης μέχρι τα πακέτα μετοχών στα Ελληνικά Πετρέλαια ΕΛΠΕ και το «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Τέλος, θα πρέπει να συμφωνηθούν τα δικαιώματα των μετόχων μειοψηφίας ή πλειοψηφίας στις περιπτώσεις πώλησης εταιρειών στρατηγικού χαρακτήρα, όπως η ενέργεια και τα νερά.
