Πυρηνικές κεφαλές made in Πακιστάν

Είναι θέμα βούλησης. Εάν το Ριάντ θέλει πυρηνικές βόμβες, μπορεί να τις αποκτήσει τάχιστα από το Πακιστάν, είπαν ανώτεροι αξιωματούχοι από το Ισλαμαμπάντ, στην εκπομπή Newsnight του BBC, δεδομένου ότι ο βασικός αντίπαλος της Σαουδικής Αραβίας στην ευρύτερη περιοχή -το Ιράν- βρίσκεται πολύ κοντά στην ανάπτυξη του δικού του πυρηνικού οπλοστασίου.

Το πάμπλουτο βασίλειο καιρό τώρα επενδύει πολλά στο στρατιωτικό πρόγραμμα και τις υποδομές της συμμάχου χώρας στην Ασία, μεταξύ αυτών και σε προγράμματα εμπλουτισμού ουρανίου. Όπως είπε και ο Πακιστανός αξιωματούχος στο BBC: «Γιατί νομίζετε μας έδιναν όλα αυτά τα χρήματα οι Σαουδάραβες; Σίγουρα δεν ήταν φιλανθρωπία».

Το 2009, ο βασιλιάς Αμπντάλα φέρεται να είχε προειδοποιήσει την Ουάσιγκτον ότι εάν «διαπιστωθεί πως το Ιράν είναι έτοιμο να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, τότε και η Σαουδική Αραβία θα αποκτήσει πυρηνικά όπλα». Οι νέες πληροφορίες είναι ενδεικτικές για το πόσο άμεση είναι αυτή η απειλή, ανέφερε το BBC, επικαλούμενο σχετικές πληροφορίες και από την έδρα του ΝΑΤΟ ότι «πυρηνικές κεφαλές κατασκευασμένες στο Πακιστάν, για λογαριασμό της Σαουδικής Αραβίας, είναι έτοιμες και περιμένουν εντολές για την αποστολή τους». Το Ισλαμαμπάντ τα διαψεύδει όλα, κατηγορηματικά. «Ανυπόστατες» οι πληροφορίες είπε το υπουργείο Εξωτερικών, το ίδιο ισχυρίστηκε ο πρώην επικεφαλής της πανίσχυρης στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών της χώρας ISI.  «Καμία από τις δυο χώρες δεν θα είχε τίποτε να κερδίσει από μια τέτοια συμφωνία, αντίθετα θα είχαν πολλά να χάσουν», υποστήριξε και ο κορυφαίος Πακιστανός πυρηνικός επιστήμονας Αμπντούλ Καντίρ Χάν, αφού αυτό που θα ακολουθούσε θα ήταν διεθνείς κυρώσεις και απομόνωση.

Διαβάστε ακόμη: Η «οργή» του Ριάντ

Σε κάθε περίπτωση, μια τέτοια συμφωνία θα ήταν βολική για τους Σαουδάραβες, που καιρό τώρα ζητάνε «μια Μέση Ανατολή χωρίς πυρηνικά», εννοώντας όχι μόνο το Ιράν αλλά και το «κρυφό οπλοστάσιο» του Ισραήλ, βλέποντας μάλιστα με μεγάλη ανησυχία να ζεσταίνονται οι σχέσεις της Ουάσιγκτον με την Τεχεράνη. Με μια τέτοια λύση στα συρτάρια του, το Ριάντ μπορεί να συνεχίσει να επιμένει στην αντι-πυρηνική ρητορική του και στην απαίτηση για αφοπλισμό, ενώ ταυτόχρονα, θα έχει ένα πυρηνικό δίχτυ προστασίας έτοιμο σε απόσταση ανάσας, εάν η κατάσταση φθάσει στα άκρα.

Από το ρεπορτάζ του βρετανικού καναλιού δεν γίνονται σαφείς οι λεπτομέρειες μιας τέτοιας συμφωνίας . Μπορεί, λοιπόν, να είναι μια απλή διευθέτηση του τύπου «πληρώνεις και παίρνεις delivery ετοιμοπαράδοτα πυρηνικά». Ή μπορεί να είναι κάτι λιγότερο άμεσο, όπως η ανάπτυξη των πακιστανικών πυρηνικών στη Σαουδική Αραβία. Και οι δυο θεωρίες αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό από τους αναλυτές. Το μεν πρώτο σενάριο σημαίνει ότι αυτομάτως το Πακιστάν θα συμπεριληφθεί στα κράτη-παρίες, ως μια χώρα πρόθυμη να πουλήσει τα όπλα της στο μεγαλύτερο πλειοδότη. Το δε δεύτερο, δηλαδή η παρουσία μιας ξένης πυρηνικής δύναμης «προστασίας» στα εδάφη της Σαουδικής Αραβίας θα πλήξει την εικόνα που θέλει να παρουσιάζει η χώρα, της πιο ισχυρής δύναμης μεταξύ των Σουνιτών Μουσουλμάνων.

Διαβάστε ακόμη: Η κατασκευαστική κρίση χτυπά και την Σαουδική Αραβία

Αν και καμία από τις εκδοχές δεν θα ήταν «ιδανική» για τις δυο χώρες, η αίσθηση του κινδύνου μπορεί να οπλίσει τα χέρια τους και οι φόβοι του Ισλαμαμπάντ για ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων του με την Δύση μπορούν εύκολα να αντισταθμιστούν με τη γενναιοδωρία που χαρακτηρίζει τους Σαουδάραβες.

Παρά τις διαψεύσεις λοιπόν, υπάρχουν ενδείξεις ότι το ρεπορτάζ του BBC μπορεί να κρύβει αλήθειες. Τα απόρρητα διπλωματικά τηλεγραφήματα που διέρρευσε η ιστοσελίδα Wikileaks δείχνουν ότι το 2007 οι Αμερικανοί διπλωμάτες στο Ριάντ ρωτήθηκαν πολλές φορές από την Ουάσιγκτον για τις πληροφορίες που μπορεί να έχουν σχετικά με την «πυρηνική συνεργασία Σαουδικής Αραβίας- Πακιστάν», ενώ και αξιωματούχοι στο Ισλαμαμπάντ χαρακτήριζαν στους Αμερικανούς διπλωμάτες «λογική εκ μέρους του Ριάντ την επιθυμία να παρεμβαίνουν ως προστάτες του αραβικού κόσμου, επιδιώκοντας να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα».

Το BBC επισημαίνει ότι αρκετές πληροφορίες του ρεπορτάζ του προέρχονται από Ισραηλινούς αξιωματούχους, που έχουν τα δικά τους συμφέροντα να υπερασπιστούν και επιδιώκουν να «κάνουν την Ουάσιγκτον να ανησυχήσει».

Διαβάστε ακόμη: Το πετρέλαιο και η πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή

Πάντως, διαπίστωση πολλών είναι ότι εκτός από τις ανησυχία για «προσπάθειες προσέγγισης» του Ιράν με την Δύση, η Σαουδική Αραβία έχει σχεδόν χάσει και τις ελπίδες της ότι οι ΗΠΑ πραγματικά σκοπεύουν να ηγηθούν παγκόσμιας προσπάθειας για την ανατροπή του Άσαντ στην Συρία και ήδη έχει στραφεί στο Πακιστάν για βοήθεια. Παρότι η συμβολή του Ισλαμαμπάντ σε αυτό το μέτωπο είναι ακόμα μικρή, λέγεται ότι οι Σαουδάραβες θέλουν να τους δώσουν μεγαλύτερο ρόλο παραδίδοντας του την ευθύνη της εκπαίδευσης 5.000 έως 10.000 ανταρτών, με τελικό στόχο, μπροστά στην «αδράνεια» της Ουάσιγκτον, να προετοιμαστεί ένας οργανωμένος στρατός αντικαθεστωτικών 50.000 ανδρών απέναντι στα στρατεύματα του καθεστώτος της Δαμασκού και των «φίλων» του από την Χεζμπολάχ και το Ιράν που του δίνουν χέρι βοήθειας.

Ζητώντας την βοήθεια του Πακιστάν σε αυτή την επιχείρηση βαθαίνει και η σχέση μεταξύ των δυο χωρών, δεδομένου ότι η νυν κυβέρνηση στο Ισλαμαμπάντ έτσι κι αλλιώς έχει δεσμούς από παλιά με το βασίλειο. Λέγεται για παράδειγμα ότι όταν ο πρωθυπουργός Ναουάζ Σαρίφ, έχασε την εξουσία με το πραξικόπημα του 1999 δεν μπήκε φυλακή με την παρέμβαση του Ριάντ, το οποίο και τον φιλοξένησε τα περισσότερα από τα επτά χρόνια που έζησε στην εξορία.