Κινηματογραφικοί υπερήρωες εναντίον ηρώων κατά του καπιταλισμού

Στις ταινίες δράσης – Commando, RoboCop, Total Recall – η εξουσία ήταν κάτι που έπρεπε να συντριβεί. Τώρα στις ταινίες blockbusters, όπως Avengers και Batman κυριαρχούν πλούσιοι υπερήρωες.

Οι ταινίες της δεκαετίας του 1980 και του 1990 ήταν ένα ιδιαίτερο είδος. Ο Σιλβέστερ Σταλόνε και ο Μπρους Γουίλις επέλυαν τα προβλήματα με πολυβόλα M60. Υπήρχαν σκηνές καταδίωξης με αυτοκίνητα που κόστιζαν όσο τα 2/3 του προϋπολογισμού των ταινιών και εντυπωσιακές εκρήξεις, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας The Guardian.

Ήταν απλούστερες και καλύτερες εποχές, όλα ήταν απλώς θέμα καλού-κακού και ήταν πάντα πολύ σαφές ποιος ήταν ο κακός, επειδή είχε ένα μανιακό γέλιο ή έπαιρνε όμηρους ή είχε γάτα. Αλλά όταν οι πατριώτες ήρωες δεν ανατίναζαν τους Ρώσους σε ελικόπτερα, το είδος αυτών των ταινιών καθοριζόταν πραγματικά από έναν κοινό εχθρό, κάτι εναντίον του οποίου το κοινό μπορούσε να διαμαρτυρηθεί, μπορούσε να τον κατηγορήσει για όλα τα αδικήματα στον κόσμο: τον καπιταλισμό.

Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα είναι η κλασική cyberpunk ταινία δράσης του Πολ Βερχόφεν.

Στο μέλλον, σε ένα ελαφρώς πιο δυστοπικό Ντιτρόιτ, μια εταιρεία ρομποτικής τεχνολογίας παίρνει τον έλεγχο της επιβολής του νόμου της πόλης. Η OmniCorp αναλαμβάνει να μετατρέψει τον αστυνομικό Αλεξ Μάρφεϊ, που τραυματίζεται σοβαρά στη γραμμή του καθήκοντος, σε πανίσχυρο άνθρωπο-ρομπότ. Ο RoboCop κυκλοφορεί στους δρόμους του Ντιτρόιτ με απίστευτες νέες ικανότητες και η εταιρεία φιλοδοξεί η κάθε πόλη του κόσμου να αποκτήσει το δικό της RoboCop, μεγιστοποιώντας παράλληλα τα κέρδη της.