Politico για Λεπέν: Μετά την καταδίκη, καλείται να αποφασίσει – Εκδίκηση ή βοήθεια στο RN;

lepen
The Le Pen clan gathered for the religious ceremony honoring Jean-Marie Le Pen, the patriarch and co-founder of the Front National, on Thursday January 16th 2025, in Paris. (Photo by Olivia Bonnamour / Middle East Images / Middle East Images via AFP) Photo: AFP
Αυτό που θα επιλέξει θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην πολιτική της χώρας για τα επόμενα δύο χρόνια και μετά.

Στις επιλογές που εξετάζει η επικεφαλής της ακροδεξιάς στη Γαλλία, Μαρίν Λεπέν, μετά από την καταδίκη της τη Δευτέρα για σκάνδαλο κατάχρησης δημοσίου χρήματος και τον -διαφαινόμενο- αποκλεισμό της από την κούρσα για τις προεδρικές εκλογές του 2027, αναφέρεται την Τρίτη το Politico.

Το δημοσίευμα σημειώνει πως η επικρατέστερη υποψήφια για να γίνει η επόμενη πρόεδρος της Γαλλίας, έχει να πάρει μια τεράστια απόφαση: Αφού της απαγορεύτηκε να είναι υποψήφια στις εκλογές του 2027, θα φύγει ήσυχα ή θα αφήσει πίσω της «καμμένη γη»;

Αυτό που θα επιλέξει θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην πολιτική της χώρας για τα επόμενα δύο χρόνια και μετά- και όποιο δρόμο κι αν ακολουθήσει, θα είναι γεμάτος κινδύνους και επιπλοκές.

Το Politico υπενθυμίζει πως με την απόφαση της Δευτέρας της απαγορεύτηκε αμέσως να θέσει υποψηφιότητα για αξίωμα για πέντε χρόνια. Αν η έφεσή της αποτύχει, θα της επιβληθεί ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών, εκ των οποίων τα δύο με αναστολή και τα δύο σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Θθα μπορούσε να επιλέξει να κάνει στην άκρη και να δώσει στον προστατευόμενό της, τον Τζορντάν Μπαρντελά – αν και μόλις 29 ετών – την πιο ξεκάθαρη δυνατή πορεία για να κερδίσει υποστήριξη ενόψει των επόμενων προεδρικών εκλογών.

Αλλά θα μειώσει η ανάθεση του χρίσματος σε έναν τόσο άπειρο υποψήφιο θα μειώσει τις πιθανότητες το κόμμα της, ο Εθνικός Συναγερμός (RN) να αναλάβει την προεδρία στις εκλογές του 2027; Και θα σπαταλούσε το πολιτικό κεφάλαιο από την ετυμηγορία της Δευτέρας, αν έμενε ήπια στην άκρη;

Ή θα μπορούσε να βάλει τα δυνατά της και να εξαπολύσει έναν πανίσχυρο αιφνιδιαστικό πόλεμο, κατακεραυνώνοντας με το ένα χέρι τη γαλλική δικαιοσύνη και με το άλλο την κυβέρνηση. Αλλά μήπως αυτό δεν θα εξοργίσει τους Γάλλους ψηφοφόρους και δεν θα κατακρημνίσει την υποστήριξη προς το κόμμα που πέρασε τη ζωή της χτίζοντας;

Ήδη, η Λεπέν και οι σύμμαχοί της αποκαλούν την απόφαση του δικαστηρίου δημοκρατικό σκάνδαλο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν θα δεχτούν με σταυρωμένα χέρια την ετυμηγορία.

«Απόψε, εκατομμύρια Γάλλοι είναι αγανακτισμένοι, αγανακτισμένοι σε αφάνταστο βαθμό βλέποντας ότι στη Γαλλία, τη χώρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι δικαστές εφάρμοσαν πρακτικές που θεωρούνταν ότι ήταν προνόμιο των αυταρχικών καθεστώτων», δήλωσε η Λεπέν σε συνέντευξή της στον τηλεοπτικό σταθμό TF1 τη Δευτέρα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η γαλλική πολιτική μόλις έγινε πιο χαοτική

Η Λεπέν είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και δημοφιλή πρόσωπα της γαλλικής πολιτικής. Το κόμμα της είναι το μεγαλύτερο στο γαλλικό κοινοβούλιο και απέσπασε το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων στις περσινές ευρωεκλογές.

Βραχυπρόθεσμα, είναι η κυβέρνηση του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν που μπορεί να δεχτεί το πλήγμα. Τις τελευταίες ημέρες βαριά ονόματα του RN απειλούν να την καταρρίψουν, επικαλούμενα την ενεργειακή πολιτική. Οι πιστοί της Λεπέν μπορεί να μπουν τώρα στον πειρασμό να κάνουν πράξη αυτές τις απειλές.

Η κυβέρνηση, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Φρανσουά Μπαϊρού, έχει εύθραυστη εξουσία.

Το ακροδεξιό κόμμα θα μπορούσε να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας για την ενεργειακή πολιτική, η οποία θα μπορούσε να είναι επιτυχής εάν τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης -θα χρειαζόταν να συμμετάσχει και η αριστερά- αποφασίσουν να ψηφίσουν υπέρ. Το RN έχει συγκρατηθεί από το να ανατρέψει την κυβέρνηση από τότε που ο Μπαϊρού διορίστηκε τον Δεκέμβριο.

Η Λεπέν, η οποία αποχώρησε από το δικαστήριο πριν από την έκδοση της ετυμηγορίας της, μπορεί να αποφασίσει να ακολουθήσει τα βήματα του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έκανε εκστρατεία κατά των νομικών διαδικασιών που ξεκίνησαν εναντίον του.

Θα μπορούσε να παρουσιάσει την απόφαση ως μια πολιτική βεντέτα από την αριστερά και να προσπαθήσει να κινητοποιήσει τους υποστηρικτές της για μια εκστρατεία κατά του πολιτικού κατεστημένου.

Με αυτόν τον τρόπο θα απηχούσε τις παρατηρήσεις που έκανε ο σύμμαχος του Τραμπ, Έλον Μασκ, τη Δευτέρα, ο οποίος δήλωσε ότι «όταν η ριζοσπαστική αριστερά δεν μπορεί να κερδίσει μέσω της δημοκρατικής ψήφου, καταχράται το νομικό σύστημα για να φυλακίσει τους αντιπάλους της».

Μπορεί ο Μπαρντελά;

Ο Μπαρντελά είναι ο πρώτος στη σειρά για να αντικαταστήσει τη Λεπέν ως υποψήφιος πρόεδρος της ακροδεξιάς, αλλά πολλοί αμφιβάλλουν για την ικανότητά του να αναλάβει το χρίσμα από τη μέντορά του και να ενώσει ένα κόμμα που είναι ταυτισμένο με την οικογένεια Λεπέν.

Ο Μπαρντελά δύσκολα μπορεί να υπερηφανεύεται για την ίδια πολιτική διαδρομή. Πρόσφατα λάθη, όπως ένα αποτυχημένο ταξίδι στην Ουάσινγκτον για το δεξιό Συνέδριο Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης (CPAC), και η έλλειψη εμπειρίας του με την πίεση μιας προεδρικής υποψηφιότητας θα τεθούν στο επίκεντρο σε περίπτωση που αποφασίσει να θέσει υποψηφιότητα.

Μέχρι στιγμής, η επιτυχία του 29χρονου αποδίδεται συχνά στην εγγύτητά του με την Λεπέν. Από μόνος του, πολλοί παρατηρητές αμφιβάλλουν ότι θα ήταν σε θέση να διαφοροποιηθεί από τους πιο mainstream δεξιούς υποψηφίους, όπως ο υπουργός Εσωτερικών Μπρούνο Ρεταϊλό και ο Ερίκ Τσιότι.

Ο Ρεταϊλό μπορεί να μπει στον πειρασμό να «σπάσει» από την κυβέρνηση προκειμένου να εκτοξεύσει την υποψηφιότητά του και να προσελκύσει τους ψηφοφόρους της Λεπέν πριν σκεφτούν να στραφούν στον διάδοχό της. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί ιδιαίτερα αν η Λεπέν εμπλακεί σε μια παρατεταμένη μάχη για να καθαρίσει το όνομά της.

Σε δημοσκόπηση του Ifop που δημοσιεύθηκε την Κυριακή, ο Μπαρντελά συγκεντρώνει παρόμοιο ποσοστό ψήφων με τη Λεπέν για τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2027, αλλά αποδίδει ελαφρώς χαμηλότερα από τη μέντορά του στο ενδεχόμενο αναμέτρησης με έναν κεντρώο υποψήφιο για τον δεύτερο γύρο.

Η γαλλική πολιτική έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια από την αδυσώπητη άνοδο της Λεπέν, με τις ακροδεξιές ιδέες για τη μετανάστευση και το Ισλάμ να γίνονται πιο mainstream – ενώ οι πολιτικοί αντίπαλοι βρίσκουν τρόπους να δημιουργήσουν συμμαχίες για να την κρατήσουν μακριά από την εξουσία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ: