Πώς δουλεύει το εμβόλιο των Pfizer – BioNTech
Η γερμανική εταιρεία BioNTech συνεργάστηκε με την Pfizer για την ανάπτυξη και τη δοκιμή ενός εμβολίου για τον κορωνοϊό με την επωνυμία BNT162b2. Μια κλινική δοκιμή κατέδειξε ότι το εμβόλιο έχει ποσοστό αποτελεσματικότητας 95 τοις εκατό στην πρόληψη του Covid-19.
Ο ιός SARS-CoV-2 είναι γεμάτος με πρωτεΐνες τις οποίες χρησιμοποιεί για να εισέλθει στα ανθρώπινα κύτταρα. Αυτές οι αποκαλούμενες και «αγκαθωτές» πρωτεΐνες (spike proteins) είναι ένας ελκυστικός στόχος για δυνητικά εμβόλια και θεραπείες.
Όπως και το εμβόλιο της Moderna, το εμβόλιο της Pfizer-BioNTech βασίζεται στις γενετικές οδηγίες του ιού για τη σύνθεση της πρωτεΐνης spike.
Το εμβόλιο χρησιμοποιεί το messenger RNA (αγγελιαφόρο RNA) – γενετικό υλικό που τα κύτταρά μας διαβάζουν για να παραγάγουν πρωτεΐνες. Το μόριο, που εν συντομία αποκαλείται mRNA, είναι εύθραυστο και θα κοβόταν κομματάκια από τα φυσικά μας ένζυμα εάν γινόταν έγχυσή του απευθείας στο σώμα μας. Για να προστατέψουν το εμβόλιό τους, οι Pfizer και BioNTech τυλίγουν το mRNA σε προστατευτικές φούσκες που είναι φτιαγμένες από νανοσώματα λιπιδίων.
Εξαιτίας της ευθραυστότητάς τους, τα μόρια mRNA θα διαλυθούν ταχύτατα σε θερμοκρασία δωματίου. Η Pfizer κατασκευάζει ειδικές θήκες μεταφοράς με ξηρό πάγο, θερμικούς αισθητήρες και GPS ώστε τα εμβόλια να μεταφέρονται κατεψυγμένα σε θερμοκρασία -70 βαθμών Κελσίου.
Μετά την έγχυσή τους, τα μόρια του εμβολίου εισέρχονται μέσα στα κύτταρα, απελευθερώνοντας mRNA. Τα μόρια του κυττάρου διαβάζουν την αλληλουχία του και παράγουν πρωτεΐνες spike. Το mRNA του εμβολίου καταστρέφεται εν τέλει από το κύτταρο, δίχως να αφήσει μόνιμα ίχνη.
Όταν ένα εμβολιασμένο κύτταρο πεθαίνει, τα θραύσματά του θα περιέχουν πολλές πρωτεΐνες spike και κομμάτια πρωτεϊνών, που στη συνέχεια μπορούν να ληφθούν από έναν τύπο κυττάρου του ανοσοποιητικού που ονομάζεται κύτταρο παρουσίασης αντιγόνου.
Το κύτταρο παράγει κομμάτια της πρωτεΐνης spike στην επιφάνειά του. Όταν άλλα κύτταρα, που ονομάζονται βοηθητικά Τ κύτταρα, εντοπίζουν αυτά τα κομμάτια, ενεργοποιούν έναν «συναγερμό» και βοηθούν στη συγκέντρωση άλλων κυττάρων του ανοσοποιητικού για την καταπολέμηση της λοίμωξης.
Άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού, που ονομάζονται B κύτταρα, μπορεί να εμφανιστούν στα αγκάθια του κορωνοϊού και στα κομμάτια των πρωτεϊνών στην επιφάνεια των εμβολιασμένων κυττάρων. Μερικά από αυτά τα Β κύτταρα μπορεί να «κλειδώσουν» πάνω στις πρωτεΐνες spike. Εάν, στη συνέχεια, τα Β κύτταρα ενεργοποιηθούν από τα βοηθητικά Τ κύτταρα, θα αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται και να εκλύουν αντισώματα που στοχεύουν στην πρωτεΐνη spike.
Τα αντισώματα κλειδώνουν πάνω στα αγκάθια του κορωνοϊού, μαρκάρουν τον ιό για καταστροφή, και αποτρέπουν τη λοίμωξη μπλοκάροντας τα αγκάθια από την πρόσδεσή τους σε άλλα κύτταρα.
Τα κύτταρα παρουσίασης αντιγόνου μπορούν να ενεργοποιήσουν κι έναν άλλο τύπο κυττάρου του ανοσοποιητικού, που λέγεται δολοφόνος Τ Κύτταρο, που θα αναζητήσει και θα καταστρέψει οποιαδήποτε κύτταρα έχουν μολυνθεί με κορωνοϊό και έχουν κομμάτια της πρωτεΐνης spike στην επιφάνειά τους.
Το εμβόλιο των Pfizer – BioNTech απαιτεί δύο ενέσεις, χορηγημένες με διαφορά 21 ημερών, για να εξοπλίσουν κατάλληλα το ανοσοποιητικό σύστημα για να καταπολεμήσει τον κορωνοϊό. Αλλά επειδή το εμβόλιο είναι τόσο νέο, οι ερευνητές δεν γνωρίζουν πόσο θα διαρκεί η προστασία του.
Είναι πιθανό ότι μερικούς μήνες μετά τον εμβολιασμό, ο αριθμός των αντισωμάτων και των δολοφόνων Τ κυττάρων θα μειωθεί. Όμως, το ανοσοποιητικό σύστημα περιλαμβάνει και ειδικά κύτταρα που ονομάζονται Β κύτταρα μνήμης και Τ κύτταρα μνήμης που μπορούν να διατηρούν την πληροφορία για τον κορωνοϊό για χρόνια ή και δεκαετίες.
