Πώς επιβιώνουν οι περισσότεροι αθλητές των Ολυμπιακών αγώνων

Περισσότεροι από 11.000 αθλητές από όλο τον κόσμο θα βρεθούν κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων στο Ρίο, με την ελπίδα να φτάσουν στην κορυφή των μεταλλίων και των διακρίσεων της μεγαλύτερης αθλητικής γιορτής του κόσμου. Όμως, δυστυχώς, ελάχιστοι είναι αυτοί που θα πραγματοποιήσουν το όνειρό τους ενώ οι περισσότεροι μπορεί ακόμη και να βρεθούν χρεοκοπημένοι μετά τους αγώνες.

Το ότι κάθε αθλητής τόσο μεγάλων διοργανώσεων μπορεί να έχει από πίσω του διαφημίσεις, χορηγούς και ακριβά συμβόλαια με αθλητικές εταιρείες, είναι μια μεγάλη αυταπάτη που πολλοί ασπάζονται. Μπορεί οι διασημότητες των αγώνων όπως ο Μάικλ Φελπς ή ο Γιουσέιν Μπολτ να κερδίζουν όντως πάρα πολλά χρήματα, όμως πολλά από τα αγωνίσματα που θεωρούνται λιγότερο διάσημα δεν αποφέρουν σχεδόν τίποτα ακόμη και στους αθλητές που βρίσκονται στην κορυφή τους.

Αυτό σημαίνει ότι πολλοί σταρ των ημερών που έφεραν μετάλλια και διακρίσεις στη χώρα τους, αντιμετωπίζουν άμεσο πρόβλημα επιβίωσης ακριβώς γιατί το αγώνισμά τους δεν χαίρει της προβολής και των εσόδων άλλων πιο διάσημων αθλημάτων. Και σε αυτό έρχονται να προστεθούν τα έξοδα για το ταξίδι στο Ρίο, όπου πολλοί εκ των αθλητών καλύπτουν από μόνοι τους γιατί δεν κατάφεραν να βρουν κάποιον χορηγό ή δεν τους έδωσαν καμία σημασία οι ομοσπονδίες των χωρών τους.

Όλα αυτά δεν συμβαίνουν μόνο σε «φτωχές» χώρες. Ο Αμερικανός ολυμπιονίκης στο Πεκίνο στο αγώνισμα του δρόμου εμποδίων, Κέρον Κλέμεντ, όπου βρίσκεται αυτές τις μέρες στο Πεκίνο, εργάστηκε ως μοντέλο και ηθοποιός για να βγάλει τα προς το ζην, ενώ έχει εμφανιστεί και σε ένα βίντεο κλιπ της Μπιγιονσέ για το τραγούδι «Run the World»! Ο Αμερικανός Εμίλ Μίλεφ, έξι φορές ολυμπιονίκης στο αγώνισμα της σκοποβολής με αεροβόλο πιστόλι, είναι καθηγητής γυμναστικής σε δημοτικό σχολείο – περίπτωση η οποία θυμίζει πολύ και την χρυσή ολυμπιονίκη Άννα Κορακάκη, η οποία μαζί με την οικογένειά της έκαναν από την πρώτη στιγμή γνωστά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Η Αμερικανίδα ποδηλάτρια Μάρα Άμποτ εργάζεται part time σε μανάβικο στην πόλη που γεννήθηκε. Επίσης διδάσκει γιόγκα και γράφει τα αθλητικά σε τοπική εφημερίδα. Ο συμπατριώτης της τζουντόκα, Νικ Ντελπόπολο, όταν δεν προπονείται διδάσκει τζούντο σε σχολές σε όλη τη χώρα, ενώ ανά διαστήματα αναζητά μεροκάματα ως πωλητής ρούχων, κηπουρός, babysitter, ακόμη και ως εργάτης εκχιονιστικών μηχανημάτων το χειμώνα.

Μάλιστα ο Ντελπόπολο δεν έλαβε πλήρη χρηματοδότηση από την αμερικανική ομοσπονδία τζούντο φέτος και για να καταφέρει να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις των αγώνων στράφηκε στον κόσμο ζητώντας να τον ενισχύσουν οικονομικά μέσω PayPal.

Όταν λοιπόν όλα αυτά, και άλλα πολλά, συμβαίνουν στις ΗΠΑ, τότε μπορεί κανείς να φανταστεί τι γίνεται σε άλλα λιγότερο «λαμπερά» μέρη του κόσμου.