Πώς η ιδιοκατοίκηση αυξάνει το προσδόκιμο ζωής
Μια νέα μελέτη από έναν ερευνητή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης διαπιστώνει ότι η κατοχή ενός σπιτιού στην πρώιμη ενήλικη ζωή προσθέτει περίπου τέσσερις μήνες στη ζωή των ανδρών Αμερικανών που γεννήθηκαν στις αρχές του εικοστού αιώνα.
Ο Δρ. Casey Breen, Ανώτερος Μεταδιδακτορικός Ερευνητής στο Κέντρο Δημογραφικής Επιστήμης και το Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Leverhulme, διεξήγαγε τη μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο Demography.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η ιδιοκατοίκηση συσχετίστηκε με 0,36 χρόνια πρόσθετο προσδόκιμο ζωής για τους μαύρους άνδρες Αμερικανούς που γεννήθηκαν στις αρχές του εικοστού αιώνα και 0,42 χρόνια για τους λευκούς ομολόγους τους.
Ο Δρ Casey Breen είπε: «Η μελέτη μου διαπιστώνει ότι η ιδιοκτησία σπιτιού έχει σημαντικό θετικό αντίκτυπο στο προσδόκιμο ζωής. Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι κοινωνικές πολιτικές που επεκτείνουν δίκαια τις ευκαιρίες ιδιοκτησίας σπιτιού για τους μαύρους Αμερικανούς μπορεί να συμβάλουν στη μείωση του χάσματος μεταξύ του προσδόκιμου ζωής των μαύρων και λευκών ανδρών στις ΗΠΑ».
Σύμφωνα με τη μελέτη, η επέκταση των ευκαιριών ιδιοκτησίας σπιτιού για τις φυλετικές μειονότητες θα μπορούσε να βοηθήσει στον μετριασμό των βαθιών φυλετικών ανισοτήτων στη θνησιμότητα που αντιμετωπίζουν επί του παρόντος οι ΗΠΑ. Η μελέτη υπογραμμίζει επίσης σημαντικές διαφορές στα ποσοστά ιδιοκτησίας σπιτιού τον εικοστό αιώνα, με τους Λευκούς Αμερικανούς να έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν σπίτι από τους Μαύρους Αμερικανούς. Λόγω συστημικών ιστορικών ζητημάτων όπως η δουλεία και ο ρατσισμός, οι Μαύροι Αμερικανοί είχαν πολύ λιγότερες ευκαιρίες να κατέχουν το σπίτι τους το 1940, με λιγότερο από 10% να το κάνει μεταξύ 18-25 ετών το 1940 και μόνο το 40% άνω των 65 ετών να έχει τα σπίτια τους.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τα αρχεία απογραφής του 1920 και του 1940 που συνδέονταν με αρχεία θνησιμότητας κοινωνικής ασφάλισης και μια στρατηγική αναγνώρισης με βάση τα αδέρφια, η μελέτη μπόρεσε να αναλύσει τα διαφορετικά αποτελέσματα στο προσδόκιμο ζωής για Αμερικανούς ενήλικες που είχαν σπίτι μεταξύ 24 ετών. και 35.
Ενώ η ιδιοκτησία ενός σπιτιού σε αντίθεση με την ενοικίαση μπορεί να βοηθήσει στη συσσώρευση πλούτου και σχετίζεται με καλύτερη υγεία και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, η μελέτη διαπίστωσε ότι η αξία του ακινήτου είχε πολύ μικρή επίδραση στο προσδόκιμο ζωής. Η μελέτη συζητά επίσης άλλους λόγους για αυτή την αύξηση του προσδόκιμου ζωής για τους ιδιοκτήτες σπιτιού, συμπεριλαμβανομένης μιας ισχυρότερης κοινωνικής κοινότητας, των ψυχολογικών οφελών της ιδιοκτησίας σπιτιού και των καλύτερων συνθηκών διαβίωσης.
Ο Δρ Casey Breen είπε: «Αυτή η μελέτη δείχνει επίσης ότι υπάρχει μια σημαντική, στατιστικά σημαντική διαφορά στο προσδόκιμο ζωής μεταξύ των Αμερικανών που έχουν το σπίτι τους και εκείνων που νοικιάζουν, με τους ιδιοκτήτες σπιτιού στην πρώιμη ενήλικη ζωή τους να ζουν περίπου έξι μήνες περισσότερο στην ηλικία των 65 ετών από αυτούς που νοικιάζουν».
Η μελέτη έλεγξε παράγοντες όπως το επίπεδο εκπαίδευσης, τη φυλή, το εισόδημα, την οικογενειακή κατάσταση και το κοινό οικογενειακό υπόβαθρο για να δώσει μια στιγμιότυπο του πώς η ιδιοκτησία σπιτιού στις ΗΠΑ επηρέασε το προσδόκιμο ζωής στον εικοστό αιώνα. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το δείγμα ήταν περιορισμένο ως προς το φύλο, την εθνικότητα, και το ιστορικό πλαίσιο και είναι απίθανο να είναι αντιπροσωπευτικό άλλων πληθυσμών.
