Πώς λέγεται το «success story» στα σουηδικά;
Η θεαματική και ταυτόχρονα διαφορετική πορεία μιας τράπεζας που δε μοιάζει με καμία άλλη στο κόσμο.
Ο Άντερς Μπουβίν δεν είναι ένας συνηθισμένος διευθύνων σύμβουλος τραπέζης. Δεν παίρνει μπόνους, οδηγεί ένα παλιό μοντέλο της Audi και ο γιός του πηγαίνει σε δημόσιο σχολείο! Όμως ούτε και η τράπεζα, στην οποία εργάζεται, είναι συνηθισμένη…Έχοντας κάνει στροφή 180 μοιρών στη εταιρική φιλοσοφία της από τη δεκαετία του ’70, η Handelsbanken έχει καταφέρει να αναδειχθεί στη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Σουηδίας και -με 460 υποκαταστήματα σήμερα- αποτελεί μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες του κλάδου, εντός κι εκτός των σουηδικών συνόρων.
Από τη δεκαετία του ’90 κι εντεύθεν, έχει επεκτείνει τις δραστηριότητές της σε όλες τις σκανδιναβικές χώρες, στις τρεις χώρες της Βαλτικής, στην Ολλανδία και -στο μεγαλύτερο πια τμήμα της- στη Μεγάλη Βρετανία. Στο City ειδικά, η περίπτωση της Handelsbanken προκαλεί θαυμασμό και προβληματισμό στα υπόλοιπα τραπεζικά στελέχη. Την ώρα που άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα παλεύουν για να τα φέρουν πέρα, περικόπτοντας μισθούς και θέσεις εργασίας, τα υποκαταστήματα της σουηδικής τράπεζας ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια.
Σήμερα, φθάνουν τα 140 στην βρετανική επικράτεια και η «πελατεία» αυξάνεται σταθερά. Μεγαλύτερο ωστόσο κίνητρο φαίνεται ότι αποτελεί η… αιρετική εταιρική φιλοσοφία της Handelsbanken, που βγαίνει έξω από τις νόρμες. Από τα πιο δυνατά σημεία της είναι η αυτονομία δράσης που δίνει στα υποκαταστήματα και στο προσωπικό της, δρώντας -στους χαλεπούς καιρούς της παγκοσμιοποίησης- με την λογική της εντοπιότητας και της κατά περίπτωση εξυπηρέτησης των αναγκών των, ως επί τω πλείστων, μικρομεσαίων πελατών της.
Διαβάστε ακόμη: Ώρα σκληρών αποφάσεων για οκτώ μεγάλες επιχειρήσεις
«Διαφέρουμε σημαντικά, ακόμη και στη Σουηδία», εξηγεί ο Μπουβίν, που στα νιάτα του ήθελε να γίνει διπλωμάτης. «Κι αυτό γιατί κρίνουμε με ανθρωπιστική ματιά τις καταστάσεις. Η λογική μας λέει ότι, εάν εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους, αυτοί θα ανταποκριθούν θετικά, θα είναι εντάξει απέναντι στις υποχρεώσεις τους και θα φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, που δύσκολα θα πετύχαινες σε ένα περιβάλλον ασφυκτικού ελέγχου».
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Κατ’ αρχάς ότι στην Handelsbanken η εταιρική σχέση τράπεζας και πελάτη είναι προσωποποιημένη. Το αποτέλεσμα είναι το 96% των αποφάσεων για πίστωση να λαμβάνεται σήμερα από τους υπευθύνους των υποκαταστημάτων. «Ο επικεφαλής είναι απλά εκεί για να τους βοηθά», λέει ο Μπουβίν. «Δεν τους λέω τι θα κάνουν. Δεν βάζουμε στόχους κερδών, ούτε χρονοδιαγράμματα. Έχουμε διαφορετικό τρόπο λειτουργίας». Κι αυτή φαίνεται ότι πάει… ρολόι! Τους πρώτους 9 μήνες του 2013, φέρ’ ειπείν, η σουηδική τράπεζα κατέγραψε καθαρά κέρδη άνω των 1,2 δισ ευρώ.
Όσο για το ρίσκο αυτής της…. laissez-faire διαχείρησης; Αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων πολύ περιορισμένο. Ένας λόγος, παρατηρεί ο Νιλς Κρόνερ, πρώην σύμβουλος στην McKinsey και συγγραφέας του βιβλίου «A Blueprint for Better Banking», είναι ότι, χάρη σε αυτή τη λογική της, η Handelsbanken «κάνει καλύτερη επιλογή πελατών», συγκριτικά με τους ανταγωνιστές της.
Διαβάστε επίσης: Οι CEO που κάθονται σε «ηλεκτρικές καρέκλες»
Ένας δεύτερος λόγος είναι ότι οι -επίσης προσεκτικά επιλεγμένοι- υπάλληλοι της Handelsbanken έχουν πολλά κίνητρα για να κάνουν με το καλύτερο δυνατό τρόπο τη δουλειά τους. Μπορεί -εξ εταιρικής… πεποιθήσεως- να μην παίρνει κανείς του μπόνους, όπως έχουν «πολύ ανταγωνιστικούς μισθούς», όπως παρατηρεί ο Μπουβίν.
Κι όταν με το καλό συνταξιοδοτηθούν, τους περιμένει το μεγαλύτερο απ’ όλα ίσως τα μπόνους. Για όλους, μα για ΟΛΟΥΣ τους υπαλλήλους της Handelsbanken, έχει συσταθεί ένα ταμείο, όπου η τράπεζα διοχετεύει ποσά, κάθε φορά και κάθε χρονιά που ξεπερνά τους στόχους κερδοφορίας.
Ορισμένοι από τους υφισταμένους του Μποβίν, για παράδειγμα, που συνταξιοδοτούνται φέτος, υπολογίζεται ότι θα φύγουν από τα γραφεία τους πλουσιότεροι κατά περίπου 1,7 εκατομμύρια ευρώ και μ’ ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη!
