Πώς να αποκτήσετε το δικό σας ιδιωτικό νησί

Χίλια νησιά βγαίνουν στην αγορά real estate κάθε χρόνο, και δεν χρειάζεται κάποιος να είναι απαραίτητα εκατομμυριούχος για να αποκτήσει ένα. Οι τιμές τους φτάνουν μεν τα αρκετά εκατομμύρια, αλλά ξεκινούν από τις 200.000.

Ωστόσο, ακόμα και αν το νησί κοστίζει λιγότερο από όσο ένα διαμέρισμα στο Γαλάτσι προ κρίσης, ο κάτοχος πρέπει να έχει μερικά χρήματα ακόμα, τη δυνατότητα να ταξιδεύει συχνά σε αυτό, καθώς και άφθονο χρόνο για να επιβλέψει τη μεταμόρφωσή του σε αυτό που ονειρεύεται.

Η επιλογή τοποθεσίας είναι η Νο1 προϋπόθεση. Θέλετε ένα νησί για το καλοκαίρι ή κάπου που να μπορείτε να πηγαίνετε όλο το χρόνο; Να είναι κοντά στην ακτή ή χαμένο στα βάθη του πελάγους;

Μετά έρχονται οι προϋποθέσεις ανάλογα με τη χώρα όπου βρίσκεται. Στην Καραϊβική, τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη το νησί αγοράζεται όπως όλα τα οικόπεδα και αποτελεί περιουσία του ιδιοκτήτη. Στην Ασία και τον Νότιο Ειρηνικό μπορεί κανείς μόνο να τα νοικιάσει με leasing, που σημαίνει πως αποκτά το δικαίωμα να το θεωρεί ιδιοκτησία του για ένα προκαθορισμένο χρονικό διάστημα, συνήθως από 30 έως 99 χρόνια. Αυτή η μέθοδος είναι συνήθως οικονομικότερη.

Η μετάβαση είναι ένα ζήτημα. Είναι σχεδόν απίθανο να υπάρχει αεροδρόμιο και ο ιδιοκτήτης θα φτάνει με σκάφος ή ελικόπτερο. Στο νησί Νέκερ του Ρίτσαρντ Μπράνσον οι επισκέπτες φτάνουν από την ακτή με ένα καταμαράν 30 μέτρων. Το πολυτελές γιοτ του Λάρι Έλισον βρίσκεται σχεδόν μόνιμα στη Χαβάη από όπου μεταφέρει κόσμο στο Λανάι, το νησί που αγόρασε για $300 εκατ. το 2012.

Ένας από τους τρόπους που έχουν οι μεσίτες που ασχολούνται με την πώληση νησιών να διαπιστώσουν αν ο πελάτης έχει σοβαρό σκοπό, είναι να τους ρωτούν τι είδους σκάφος έχουν. Επίσης, αν ο πελάτης ρωτάει για το βάθος στις ακτές ή αν υπάρχει λιμάνι ή αγκυροβόλιο, αυτό είναι ένδειξη ότι το έχει σκεφτεί περισσότερο.

Τα περισσότερα από τα νησιά προς πώληση υπάρχουν σε αγγελίες. Όχι όλα. Υπολογίζεται πως η ενημέρωση για το 1/5 των νησιών γίνεται απ’ ευθείας από τους μεσίτες σε υποψήφιους πελάτες χωρίς ποτέ να δημοσιευτεί η πληροφορία.

Η συνήθης διαδικασία είναι ο μεσίτης να ανεβάσει στο σκάφος του τους υποψήφιους αγοραστές (χρεώνοντας 200 δολάρια για τα καύσιμα) και να τους ξεναγήσει γύρω-γύρω και πάνω στο νησί.

Η χρηματοδότηση είναι ένα ζήτημα. Οι τράπεζες σπάνια χρηματοδοτούν τις αγορές νησιών, με το σκεπτικό πως κάποιος που χρειάζεται δάνειο δεν θα έπρεπε να αγοράζει νησί έτσι κι αλλιώς. Επιπλέον, δεν έχουν σαφή τρόπο να ορίσουν την αξία του ως ενέχυρο. Αν στο νησί υπάρχει μια επιχείρηση (π.χ. resort) τότε αξιολογούν την επιχείρηση και όχι τόσο τη γη πάνω στην οποία βρίσκεται.

Τα έξοδα συντήρησης είναι πολλά. Απόδειξη ότι ακόμα και ο Ρίτσαρντ Μπράνσον νοικιάζει το νησί Νέκερ όταν δεν βρίσκεται εκεί.

Κι ύστερα έρχεται η διαμόρφωση. Καταλύματα, φωτοβολταϊκά, γεννήτριες, ηλεκτρικές συσκευές, συσκευές προπανίου, εξοπλισμός τηλεπικοινωνιών, ένα υποτυπώδες λιμάνι, παραλία (αν δεν υπάρχει), οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ.

Αυτές οι δουλειές, πάντως, δεν πτοούν τους αγοραστές. Το αντίθετο, μάλιστα, τις θεωρούν μέρος της περιπέτειας. Στην πραγματικότητα, τα ήδη διαμορφωμένα, έτοιμα νησιά είναι και τα δυσκολότερα να πουληθούν. Όταν ο Πολ Άλεν, ο συνιδρυτής της Microsoft, έβαλε πωλητήριο το 2005 στο δικό του νησί για $25 εκατ. -και ενώ είχε ήδη χτίσει- δεν έβρισκε αγοραστή για οκτώ ολόκληρα χρόνια. Τελικά το πούλησε το 2013 για μόλις $8 εκατ.

Διαβάστε ακόμα: Δεκαέξι νησιά που είναι προς πώληση τώρα