Πώς να ζήσεις πραγματικά: Τα μαθήματα ζωής από μια «σύμβουλο θανάτου»
Η Alua Arthur έχει περάσει πάνω από δέκα χρόνια συνοδεύοντας ανθρώπους στις τελευταίες τους στιγμές, ως επαγγελματίας «σύμβουλος θανάτου». Από την πολυετή εμπειρία της, έχει καταλήξει σε ένα βασικό συμπέρασμα: η ζωή αποκτά πραγματικό νόημα μόνο όταν την αντιμετωπίζουμε με επίγνωση του θανάτου.
Μαθαίνοντας να ζεις μέσα από τον θάνατο
Η Arthur πιστεύει ότι το κλειδί της ευτυχίας δεν βρίσκεται σε μεγάλες επιτυχίες, αλλά στις μικρές καθημερινές απολαύσεις που συχνά θεωρούμε δεδομένες, αναφέρει το CNBC.
«Ζήσε σαν να πεθαίνεις» είναι η φιλοσοφία της, που σημαίνει να δίνεις προτεραιότητα σε αυτά που σε γεμίζουν πραγματικά.
Για την ίδια, αυτό σήμαινε:
- Να τρώει όσα της αρέσουν, αντί να ανησυχεί για το βάρος της.
- Να επιλέγει ένα μικρότερο αλλά πιο οικονομικό σπίτι, αποφεύγοντας το άγχος των υψηλών εξόδων.
- Να ζητά βοήθεια από άλλους, αντί να προσπαθεί να τα κάνει όλα μόνη της.
- Να βρίσκει χρόνο για άσκηση, χωρίς να το βλέπει ως υποχρέωση.
Η Arthur δεν ξεκίνησε την καριέρα της σε αυτόν τον χώρο. Εργαζόταν ως δικηγόρος, αλλά η επαγγελματική εξουθένωση και η κατάθλιψη την οδήγησαν σε μια μεγάλη αλλαγή.
Η στιγμή που άλλαξε τη ζωή της
Το 2012, σε ένα ταξίδι στην Κούβα, η Arthur γνώρισε μια νεαρή γυναίκα που είχε διαγνωστεί με καρκίνο της μήτρας και αποφάσισε να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Μιλώντας μαζί της, συνειδητοποίησε ότι η ίδια δεν ζούσε τη ζωή που ήθελε.
Λίγο αργότερα, ο κουνιάδος της διαγνώστηκε επίσης με καρκίνο. Η Arthur στάθηκε στο πλευρό της οικογένειάς του μέχρι το τέλος, και μέσα από αυτή την εμπειρία βρήκε το πραγματικό της κάλεσμα: να βοηθά ανθρώπους να αποδεχτούν τον θάνατο και, μέσα από αυτή τη διαδικασία, να ζουν πληρέστερα.
«Θέλω να φτάσω στο νεκροκρέβατό μου έχοντας ζήσει πλήρως», δήλωσε σε ομιλία της στο συνέδριο End Well το 2019. «Να έχω εξαντλήσει κάθε χάρισμα και ταλέντο που μου δόθηκε, χρησιμοποιώντας τα στην υπηρεσία των άλλων».
Τι μετανιώνουν περισσότερο οι άνθρωποι πριν πεθάνουν
Έρευνες δείχνουν ότι έξι στους δέκα ενήλικες στις ΗΠΑ αισθάνονται μοναξιά, κάτι που αντικατοπτρίζεται στις πιο συχνές μεταμέλειες των ανθρώπων λίγο πριν τον θάνατο.
Η Bronnie Ware, πρώην εργαζόμενη σε γηροκομείο, κατέγραψε τις πέντε πιο κοινές φράσεις που άκουγε από ετοιμοθάνατους στο βιβλίο της «The Top Five Regrets of the Dying»:
- Μακάρι να είχα το θάρρος να ζήσω μια ζωή αληθινή για μένα, όχι για τους άλλους.
- Μακάρι να μην είχα δουλέψει τόσο σκληρά.
- Μακάρι να είχα εκφράσει τα συναισθήματά μου.
- Μακάρι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου.
- Μακάρι να είχα επιτρέψει στον εαυτό μου να είμαι πιο ευτυχισμένος.
Πώς μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τύψεις
Η Arthur υποστηρίζει ότι η συνειδητοποίηση του θανάτου είναι το κλειδί για μια γεμάτη ζωή. Αντί να αναβάλλουμε όσα μας κάνουν χαρούμενους, μπορούμε να:
- Δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στις σχέσεις μας.
- Εκφράζουμε όσα αισθανόμαστε, χωρίς φόβο.
- Βρίσκουμε χρόνο για τις μικρές στιγμές που μας προσφέρουν χαρά.
- Αποδεχόμαστε ότι η ευτυχία δεν είναι κάτι που θα έρθει στο μέλλον, αλλά κάτι που μπορούμε να επιλέξουμε σήμερα.
Η ζωή, όπως λέει η Arthur, είναι πολύτιμη επειδή είναι πεπερασμένη. Και αν ζούμε σαν να πεθαίνουμε, τότε ίσως βρούμε τον δρόμο για μια πραγματικά ευτυχισμένη και ολοκληρωμένη ύπαρξη.
