Πώς σχολίασε ο ευρωπαϊκός τύπος την εκλογική νίκη Τραμπ
Στον απόηχο της σαρωτικής νίκης του Ντόναλντ Τραμπ, ο βρετανικός Τύπος δοκιμάζει να ερμηνεύσει την νίκη του εμφανίζοντας την Κάμαλα Χάρις ως ελλιποβαρή. Οι εφημερίδες της ηπειρωτικής Ευρώπης αντίθετα εστιάζουν στην επίκληση προς τα χαμηλά ένστικτα των ανθρώπων, στην ζωώδη δίψα για εκδίκηση, στην κινητοποίηση της μηχανής των ψεμάτων. Και εκφράζουν τις ανησυχίες τους για τις συνέπειες της εκλογής στα διεθνή πράγματα.
«Ο Τραμπ έχει εντολή να μεταρρυθμίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά απίστευτα ριζικό τρόπο. Δεν θα υπάρξει επιστροφή μετά το αποτέλεσμα σεισμό των αμερικανικών εκλογών του 2024», γράφουν οι The Financial Times εκτιμώντας ότι «η επανεκλογή του Τραμπ αποτελεί υπαρξιακή καταστροφή για τους Δημοκρατικούς» και «αλλάζει τα δεδομένα για τους συμμάχους της Αμερικής».
Σύμφωνα με τους FT, αν ο Τζο Μπάιντεν «είχε αποσυρθεί έξι μήνες νωρίτερα, οι Δημοκρατικοί θα είχαν τον χρόνο να βρουν καλύτερο υποψήφιο από την Χάρις (…) Εμφανίσθηκε στην καλύτερη περίπτωση μέτρια όταν η συζήτηση στρεφόταν προς την οικονομία – ένα θέμα που η ίδια έκανε ό,τι μπορούσε για να αποφύγει».
Για τους Times, «το κόμμα της Κάμαλα Χάρις αξιολόγησε εσφαλμένα την έλλειψη ενθουσιασμού και υπερεκτίμησε την θέση του. Φαίνεται ότι αυτή η εμπιστοσύνη στον ενθουσιασμό των γυναικών υπέρ της Χάρις ήταν ανεδαφική», γράφει η βρετανική εφημερίδα υπενθυμίζοντας ότι «παρόμοια κατάσταση δημιουργήθηκε με την Χίλαρι Κλίντον το 2016».
«Η Κάμαλα Χάρις έκανε την χειρότερη προεκλογική εκστρατεία στην σύγχρονη ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών» και «η αντιπρόεδρος δεν μπορεί παρά να κατηγορήσει τον εαυτό της». «Η πρόταση που παρουσίασε στον αμερικανικό λαό δεν είχε καμία υπόσταση και συνοψιζόταν σε ένα σύνθημα του τύπου “οποιοσδήποτε εκτός του Τραμπ”», εκτιμά η βρετανική Telegram.
Στο κύριο άρθρο της η εφημερίδα Le Monde χαρακτηρίζει τον Τραμπ «φάντασμα που επιστρέφει οδηγημένο από το πολιτικό του ένστικτο και την δίψα για εκδίκηση». «Ο ρεπουμπλικανός δισεκατομμυριούχος καταφέρνει στα 78 του χρόνια ιστορική επιστροφή στις μπίζνες παρά τις δικαστικές του περιπέτειες και τις ό,τι νά’ναι προτάσεις του».
Στην Ισπανία, η εφημερίδα El País γράφει ότι η νίκη του Τραμπ συνδέεται με τον «επιθετικό, μάτσο και ακομπλεξάριστο τρόπο του στις σχέσεις του με τους άλλους, εκεί όπου οι χονδροειδείς βρισιές και οι επιθετικοί χαρακτηρισμοί αντικαθιστούν τα επιχειρήματα». «Αυτό που νίκησε είναι το κτήνος που έχουμε μέσα μας».
Ο Τραμπ «κατάφερε να εντοπίσει τα βασικά ένστικτα, να τα εκφράσει ο ίδιος, να τροφοδοτήσει την δίψα του για εκδίκηση και να κινήσει την ισχυρότερη μηχανή δοξασιών, ψεύτικων πληροφοριών και συναισθημάτων σε μία πρωτοφανή εκλογική κινητοποίηση», γράφει η El País.
«Εκλέγοντας τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, οι Αμερικανοί έβαλαν ένα επικίνδυνο στοίχημα. Ο μελλοντικός 47ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι απρόβλεπτος», εκτιμά η Neue Zürcher Zeitung. «Οι θεσμικές ασφαλιστικές δικλείδες που προβλέπει το Σύνταγμα αφορούν επίσης και τον Τραμπ. Αλλά είναι πιθανόν ότι ο ρεπουμπλικανός θα τις περιφρονήσει και θα προκαλέσει το χάος στην Ουάσινγκτον και στην διεθνή σκηνή».
Στην Πολωνία, η εφημερίδα Rzeczpospolita γράφει ότι «το σοβαρότερο πρόβλημα κατά την άποψή μας είναι ότι η Ευρώπη δεν είναι καθόλου προετοιμασμένη για τον Τραμπ. Δεν υπάρχει αυτήν την στιγμή κανένας ηγέτης στην Ευρώπη που θα είναι σε θέση αναλάβει επικεφαλής της δυτικής κοινότητας (…) Η Γαλλία και η Γερμανία διέρχονται μία σημαντική πολιτική κρίση. Η Ευρώπη πρέπει να κάνει γρήγορα αυτό που πρέπει σχετικά με την ηγεσία της Δύσης πριν κάποιος σαν τον Ορμπαν ή τον ίδιο τον Πούτιν την αρπάξει».
Στην Γερμανία, το Spiegel θεωρεί ότι «ο θρίαμβος του Τραμπ αποτελεί ιστορική καμπή όχι μόνο για τις ΗΠΑ, αλλά επίσης για ολόκληρο τον κόσμο».
«Πρέπει να αναμένονται μαζικές αλλαγές στην εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφαλείας των ΗΠΑ, που θα έχουν αρνητικές συνέπειες, κυρίως για τους Ευρωπαίους. Ο Τραμπ βλέπει τον κόσμο σαν ζούγκλα στην οποία μόνο ο νόμος του ισχυρού μπορεί να επιβληθεί», γράφει το Spiegel.
«Οι σύμμαχοι δεν τον ενδιαφέρουν (…) παρά αν υποταχθούν πλήρως στα αμερικανικά συμφέροντα. Οποιος δεν υπερασπίζεται τον εαυτό του θα πρέπει να περιμένει καθύβριση ή απειλές από τον Τραμπ. Οπως στην πρώτη του θητεία, ο Τραμπ θέλει να υποχρεώσει τις χώρες το ΝΑΤΟ όπως η Γερμανία να αυξήσουν δραστικά τις αμυντικές τους δαπάνες. Σε αντίθετη περίπτωση, ο Τραμπ θα μπορούσε να βάλει σε εφαρμογή την πλήρη αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από το ΝΑΤΟ».
