Πώς τα Big Data θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε «πονοκέφαλο» των χρηματιστηρίων

του David Z. Morris

Στο βιβλίο Big Data (Μεγάλα Δεδομένα) που εκδόθηκε το 2013, ο Viktor Mayer-Schönberger, καθηγητής ψηφιακής διακυβέρνησης στην Οξφόρδη, περιέγραψε την ανάγκη χρήσης ψηφιακών πληροφοριών για την καλύτερη σύνδεση με τους πελάτες και την εκπαίδευση αυτοματοποιημένων συστημάτων.

Στο νέο του βιβλίο Reinventing Capitalism in the Age of Big Data (Επαναπροσδιορίζοντας τον Καπιταλισμό στην Εποχή των Μεγάλων Δεδομένων), ο Mayer-Schönberger, μαζί με τον δημοσιογράφο Thomas Ramge, επεκτείνει αυτό το όραμα με τρόπο τόσο δραματικό όσο υπονοεί κι ο τίτλος. Τα μεγάλα δεδομένα, σύμφωνα με τους συγγραφείς, είναι μια πανταχού παρούσα δύναμη που θα δημιουργήσει έναν νέο κόσμο – έναν κόσμο στον οποίο οι μεγάλες εισηγμένες επιχειρήσεις δεν θα είναι πλέον καθόλου συναφείς.

Στην καρδιά του επιχειρήματος των συγγραφέων βρίσκεται η ιδέα ότι τα δεδομένα αντικαθιστούν τα χρήματα ως ο τρόπος με τον οποίο τόσο οι καταναλωτές όσο και οι επιχειρήσεις διαμορφώνουν την ευρύτερη αγορά.

Αυτή η οικονομία δεδομένων δεν είναι ουδέτερη – δίνει στους εξατομικευμένους εργαζόμενους και τους μικρούς επιχειρηματίες ένα τεράστιο πλεονέκτημα. Συγκεκριμένα, μπορούν να μιμούνται όλο και περισσότερο την ενημερωμένη λήψη αποφάσεων από επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν στρατούς ειδικών για να επεξεργάζονται δεδομένα για μια μικρή ομάδα ηγετών.

Οι εν λόγω ιεραρχικές οργανώσεις θα πλήττονται ολοένα και περισσότερο από αποκεντρωμένες αγορές, όπου οι δρώντες θα μπορούν να εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες πολύ πιο γρήγορα. Οι συγγραφείς αναφέρουν την ιστορία μιας ομάδας μικρών κατασκευαστών στην επαρχία Chongqing της Κίνας οι οποίοι, χωρίς κεντρικό συντονισμό, κατάφεραν να παράγουν φθηνές και ποιοτικές μοτοσικλέτες που έχουν συμπιέσει το παγκόσμιο μερίδιο αγοράς της Honda.

Οι επιχειρήσεις έχουν δύο επιλογές για την επιβίωσή τους – να αντικαταστήσουν τους εργαζομένους με μηχανές σε μεγάλη κλίμακα ή να εσωτερικεύσουν την ευελιξία της αγοράς με την ισοπέδωση των ιεραρχιών. Οι συγγραφείς υποστηρίζουν τη δεύτερη επιλογή, την οποία ακολουθούν εταιρείες όπως οι John Deere και Daimler, επειδή οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να έχουν πλεονεκτήματα έναντι των μηχανών.

Αλλά ταυτόχρονα οι συγγραφείς δεν διστάζουν να μιλήσουν για το ζοφερό μέλλον που περιμένει τις περισσότερες εταιρείες και προβλέπουν μια «Μεγάλη Προσαρμογή» που θα εξαλείψει τις αποδόσεις των επενδύσεων σε μετοχές.

Θα υπάρξουν εξαιρέσεις χάρη στις «επιδράσεις της ανατροφοδότησης»: Καθώς οι εταιρείες με τις καλύτερες επιδόσεις χρησιμοποιούν δεδομένα για τη βελτίωση του μάρκετινγκ, του αυτοματισμού και των προϊόντων τους, το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα θα τις ανταμείψει με ακόμα περισσότερα δεδομένα και ακόμα περισσότερες βελτιώσεις μέχρι που θα γίνει αδύνατο να μπορεί κάποιος να τις ανταγωνιστεί.

Αυτές οι οντότητες θα γίνουν «νομικά κοντέινερ για τη συσσώρευση κέρδους». Οι Amazon και η Google είναι πρώιμα παραδείγματα, αλλά οι συγγραφείς θεωρούν ότι τα πλούσια δεδομένα θα έχουν τα ίδια αποτελέσματα σε μια σειρά κλάδων, από τη συνεχή ροή μουσικής μέχρι τα φορτηγά.

Οι συγγραφείς πιστεύουν ότι οι κυβερνήσεις θα είναι ζωτικής σημασίας για να καταστεί αυτό το νέο τοπίο βιώσιμο. Το να γίνουν τα δεδομένα των δεσποζουσών εταιρειών κοινόχρηστα είναι η πιο επιτακτική από τις συστάσεις τους. Οι ηγέτες των επιχειρήσεων θα πρέπει να λάβουν δραματικά μέτρα, αλλά μια θεμελιώδης αλήθεια παραμένει ξεκάθαρη: αν δεν είστε μέσα στον χώρο των δεδομένων, σε 20 χρόνια από τώρα, μπορεί να μην είστε πουθενά ως επιχείρηση.