Πώς θα έρθουν στη χώρα μας περισσότερα κινέζικα κεφάλαια

Τις βασικές δυσχέρειες και προβλήματα, που αντιμετωπίζουν στις εμπορικές συναλλαγές τους με κινεζικές εταιρείες, οι επιχειρήσεις με δραστηριότητα στο διεθνές εμπόριο κατέγραψε το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά.

Με την ευκαιρία της τριήμερης κυβερνητικής αποστολής στο Πεκίνο, που έχει σκοπό να προετοιμάσει σημαντικές επιχειρηματικές συμφωνίες, μεταξύ Ελλάδας και Κίνας, αλλά και την επικείμενη επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Κίνα, ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς και της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας Βασίλης Κορκίδης γνωστοποίησε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις εστιάζονται στα εξής:

α) Πολλοί οίκοι στην Κίνα, αλλά και εν γένει του εξωτερικού, αποφάσισαν να ξαναδιακόψουν την πίστωση προς τις ελληνικές εισαγωγικές επιχειρήσεις και να επανέλθουν σε απαιτήσεις προπληρωμών και πλήρους κάλυψης με έκδοση τραπεζικών εγγυήσεων. Οι επιχειρήσεις του εξωτερικού προσπαθούν να δικαιολογήσουν την απόφασή τους, στη μεγάλη αβεβαιότητα, που προκαλεί η έλλειψη ρευστότητας στην ελληνική αγορά, καθώς και στην επιστροφή της αμφισβήτησης για τη παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη, ενώ υπόσχονται να επανεξετάσουν τη θέση τους, μόλις η κατάσταση βελτιωθεί μετά την οριστική επίτευξη συμφωνίας με τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Με την καθημερινή κλιμάκωση της απαίτησης προπληρωμής των ελληνικών παραγγελιών, οι εισαγωγές πρώτων υλών, μηχανημάτων και γενικότερα των εμπορευμάτων καθίστανται εξαιρετικά δυσχερείς, αφού οι εισαγωγείς θα πρέπει να προεξοφλούν εις ολόκληρο και μάλιστα τοις μετρητοίς, τις παραγγελίες τους. Μάλιστα, αρκετές κινεζικές επιχειρήσεις-προμηθευτές ζητούν από τις ελληνικές εισαγωγικές να προπληρώνουν τις αγορές τους σε δολάριο, αντί ευρώ με κλειδωμένη ισοτιμία ευρώ προς δολάριο στο 1,05. Το τελευταίο διάστημα επίσης έχει περιοριστεί η χορήγηση εγγυητικών επιστολών από τις ελληνικές τράπεζες, ενώ πολλές φορές οι προμηθευτές του εξωτερικού λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης, απαιτούν εγγυητικές ξένων τραπεζών.

β) Έχει παρατηρηθεί ότι, το διαδίκτυο αποτελεί ένα πολύ διαδεδομένο μέσο εξαπάτησης ξένων επιχειρήσεων ή ιδιωτών στην Κίνα. Οι χώροι όπου διαπράττεται η εξαπάτηση μέσω διαδικτύου είναι, e-mails, message boards, auctions online ή ιστοσελίδες. Οι πιο συχνές κατηγορίες εξαπάτησης μέσω διαδικτύου είναι οι απατηλές συναλλαγές αγοράς ή πώλησης, η παροχή ψευδών πληροφοριών, οι απατηλές μεταβιβάσεις χρημάτων σε λογαριασμούς μιας ημέρας, η απόσπαση ευαίσθητου περιεχομένου πληροφοριών. Η ικανότατη ελληνική υπηρεσία Δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος της ΕΛ.ΑΣ, θα μπορούσε να συνεργαστεί με τις κινέζικες αρχές και να αντιμετωπίσει δύσκολες ηλεκτρονικές απάτες.

γ) Στην Κίνα δεν εφαρμόζονται, πάντα και από όλους, υψηλά πρότυπα ασφάλειας και ποιότητας, ενώ παραμένει, σε μεγάλο βαθμό, χώρα φθηνής, μαζικής παραγωγής, μη καινοτόμων προϊόντων με υψηλή προστιθέμενη αξία. Το γεγονός, επίσης, ότι στην επιχειρηματική κουλτούρα επικρατεί ακόμα η λογική του εύκολου, γρήγορου και με κάθε τίμημα (ακόμη και για την ασφάλεια και την υγεία των καταναλωτών) κέρδους, δημιουργεί επιπρόσθετο βάρος για τους υποψήφιους αγοραστές, οι οποίοι αν δεν διενεργήσουν σοβαρό έλεγχο των υποψηφίων συνεργατών τους διατρέχουν κίνδυνο να εξαπατηθούν ή να μην μείνουν ικανοποιημένοι από την προμήθεια των προϊόντων.

Οι τελικές δαπάνες του αγοραστή μπορεί να είναι πολλαπλές από αυτές, που θα διέθετε αν αγόραζε το προϊόν από έναν άλλο προμηθευτή, σε υψηλότερη μεν τιμή, αλλά σε καλύτερη ποιότητα και με μεγαλύτερη φερεγγυότητα και αξιοπιστία. Λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη, ότι η δικαστική διεκδίκηση αποζημίωσης ή επιστροφής του τιμήματος στην Κίνα μπορεί να είναι χρονοβόρα, περίπλοκη και με αμφίβολη έκβαση, είναι προτιμότερο ο υποψήφιος αγοραστής να προφυλαχθεί εκ των προτέρων από κινδύνους, που μπορούν να προβλεφθούν και να εκτιμηθούν, βάσει της κοινής λογικής και της εμπορικής πρακτικής και εμπειρίας.

Στην Ελλάδα πραγματοποιείται μια συνάντηση δύο παγκοσμίων παικτών από τη μία των κινέζικων μεταφορικών κολοσσών και από την άλλη η υπερδύναμη της ελληνικής ποντοπόρου ναυτιλίας, επισημαίνει σε δήλωσή του ο κ. Κορκίδης και εξηγεί ότι αξίζει να αξιοποιήσουμε τους δύο αυτούς γίγαντες προς όφελος της Ελληνικής οικονομίας.
“Το ελληνικό όραμα και ο εθνικός μας στόχος είναι να εξελιχθεί το λιμάνι και η ευρύτερη περιοχή του Πειραιά στο μεγαλύτερο σταθμό εμπορευματοκιβωτίων στη Μεσόγειο, σε κέντρο ναυτιλίας, ναυπηγοεπισκευής, logistics, αλλά και η Ελλάδα σε ένα παγκόσμιο κόμβο θαλάσσιων μεταφορών και σταθμό διαμετακομιστικού εμπορίου” είπε ο ίδιος.

Στο μεταξύ ο κ. Κορκίδης υπογραμμίζει, για μία ακόμη φορά, ότι ο διαγωνισμός για την πώληση του 67% των μετοχών του ΟΛΠ θα πρέπει να αναθεωρηθεί και αντί για πώληση μετοχών, η κυβέρνηση να επιλέξει το μοντέλο της παραχώρησης, όπως συνέβη με τις εγκαταστάσεις της COSCO στο Ικόνιο. Το σοβαρό πρόβλημα που θα πρέπει να επιλυθεί μεταξύ ειδικών είναι κατά πόσο είναι νομικά εφικτό να αλλάξουν οι όροι ενός υπό εξέλιξη διαγωνισμού και προστίθεται ότι η πρόταση του επιμελητηρίου είναι το 51% των μετοχών του ΟΛΠ να παραμείνει στο Ελληνικό Δημόσιο, και μέρος αυτού του ποσοστού, να πωληθεί στον Δήμο Πειραιά και το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά, όπως ακριβώς λειτουργεί στα λιμάνια της Βαρκελώνης και της Μασαλίας.

Ακόμα, σημειώνεται ότι μπορεί ο διαγωνισμός που διενεργεί η ΓΑΙΟΣΕ να έχει καθυστερήσει πολύ, όμως η κυβέρνηση πρέπει να βρει τρόπο να προχωρήσει στην ολοκλήρωση του και ότι στο θέμα ΤΡΑΙΝΟΣΕ το κινέζικο ενδιαφέρον δεν περιορίζεται πλέον μόνο στην ανάληψη των έργων συντήρησης των σιδηροδρομικών υποδομών, όπως έκαναν στη Σερβία, αλλά επεκτείνεται και στην απευθείας μετοχική είσοδό τους στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει το αίτημα της κινεζικής και θα πρέπει να δηλώσει, κατά την άποψη του επιμελητηρίου, θετική σε μία συνεργασία μέσω “joint venture” και να πει όχι στη πρόταση πώλησης των μετοχών. Σε κάθε περίπτωση, για να αναβαθμιστεί το δίκτυο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός του επιβατικού από το εμπορικό κομμάτι. Η δημιουργία Επιχειρηματικών Πάρκων κατά μήκος του άξονα της σιδηροδρομικής επέκτασης θα πρέπει να αποτελέσει ένα ανταποδοτικό σημείο.

Το επιμελητήριο, προσδοκά την υπογραφή συμφωνίας ενίσχυσης των εξαγωγών ναυτιλιακών υλικών, που κατασκευάζονται στην Ελλάδα προς τα κινεζικά ναυπηγεία, αντίστοιχη της συμφωνίας με τη Ν. Κορέα. Γι’ αυτό και με επιστολή στον Κινέζο πρέσβη, Ζου Ξιαολί έστειλε δυο λίστες με τα στοιχεία επικοινωνίας των 285 επιχειρήσεων-μελών του ΕΒΕΠ, οι οποίες δραστηριοποιούνται στον τομέα της ναυτιλίας, ναυπηγικής βιομηχανίας και μεταποίησης και εκ των οποίων οι 209 είναι εφοδιαστές “ship suppliers” και οι 76 είναι κατασκευαστές “makers”. Eπίσης, το Ε.Β.Ε.Π. επιθυμεί τη συνεργασία με τον κινεζικό νηογνώμονα, με σκοπό την έκδοση σχετικών πιστοποιητικών για προϊόντα και υπηρεσίες, που εισάγονται και εξάγονται από και προς την Κίνα.

Τα τρόφιμα και τα ποτά είναι άλλος ένας τομέας στον οποίο η Ελλάδα θα πρέπει να διευρύνει τη διμερή συνεργασία. Οι ελληνικές εξαγωγές προς τη Κίνα μειώθηκαν 34% το 2014, ενώ περιορίζονται κυρίως σε εξαγωγές παρθένου ελαιολάδου (6,3 εκατ. ευρώ ετησίως) και κρασιού (1,6 εκατ. ευρώ ετησίως), ενώ προ μηνών εκδηλώθηκε ενδιαφέρον και για προϊόντα ιχθυοκαλλιέργειας και ιχθυηρών, για πρόσθετα και για πρώτες ύλες βιομηχανίας τροφίμων. Το ζητούμενο είναι η σύναψη μαζικών παραγγελιών με ετήσιο ορίζοντα και αποδέκτες τη ραγδαία αναπτυσσόμενη μεσαία τάξη της Κίνας των 300 εκατομμυρίων.

Ο κ. Κορκίδης υπογραμμίζει ότι οι ιδιαίτερες συνθήκες έλλειψης ρευστότητας που αντιμετωπίζει η χώρα μας, θα πρέπει να προβληματίσει την ελληνική αντιπροσωπεία ώστε να διατυπώσει προτάσεις για προσέλκυση κινεζικών κεφαλαίων μέσω funds στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, μια πρόταση αγοράς Συνεταιριστικών Τραπεζών ή ακόμη εισόδου κινεζικών τραπεζικών ιδρυμάτων για τη δημιουργία μιας Αναπτυξιακής Τράπεζας Μικρομεσαίων. Το ενδεχόμενο να επενδύσουν κινεζικοί όμιλοι στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι επίσης κάτι που θα πρέπει να συζητήσει η κυβέρνηση, όχι απαραίτητα να δοθεί μια τραπεζική άδεια σε κινεζικό όμιλο προκειμένου να δραστηριοποιηθεί στην εγχώρια αγορά αλλά να εισέλθει μετοχικά σε κάποια υφιστάμενη τράπεζα ενώ εκτός από το αμιγώς τραπεζικό κομμάτι, υπάρχει και αυτό των ασφαλιστικών εταιρειών.

Τέλος, η απλοποίηση των τελωνειακών υπηρεσιών κατά τη διαδικασία των συνδυασμένων θαλάσσιων και σιδηροδρομικών μεταφορών κρίνεται απαραίτητη.