Πόσα χρήματα μπορεί πραγματικά να αποδώσει ο «ΕΝΦΙΑ εξωτερικού»;

Σε δυσεπίλυτο γρίφο εξελίσσεται η επιχείρηση εξεύρεσης ισοδύναμων μέτρων για την αποφυγή του -κυβερνητικής εμπνεύσεως- μέτρου της επιβολής ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Μετά τον Αριστείδη Μπαλτά και την ιδέα για αύξηση των εισιτηρίων σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, που θα αποφέρει μόλις 20 εκατ. ευρώ ετησίως, ήρθε η σειρά του αρμόδιου για τα έσοδα αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών.

Ο Τρύφων Αλεξιάδης ανέφερε ως πηγή εσόδων εναλλακτικών ως προς τον ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση την επιβολή ΕΝΦΙΑ στα ακίνητα του εξωτερικού.

Όμως και αυτή η ιδέα αναμένεται να αποφέρει λιγότερα έσοδα ακόμη και από τα εισιτήρια των μουσείων.

Η επιβολή του φόρου στα ακίνητα του εξωτερικού μπορεί να γίνει μόνο εάν ο φόρος που πληρώνει ο ιδιοκτήτης για το ακίνητο στη χώρα που βρίσκεται είναι χαμηλότερος από τον αντίστοιχο φόρο που επιβάλλεται στην Ελλάδα. Σε μία τέτοια περίπτωση ο ΕΝΦΙΑ εξωτερικού θα μπορούσε να καλύψει μόνο τη διαφορά στο ποσό του φόρου, ώστε να μην υπάρξει διπλή φορολόγηση.

Μία άλλη πτυχή του θέματος είναι και το γεγονός ότι εάν ένας ιδιοκτήτης ακινήτου, π.χ. στο Λονδίνο, ζει στο συγκεκριμένο ακίνητο περισσότερες από 183 ημέρες το χρόνο, δηλαδή περισσότερο από το μισό χρόνο, τότε δεν μπορεί να του επιβληθεί ΕΝΦΙΑ καθώς θεωρείται μόνιμος κάτοικος εξωτερικού.

Κατά συνέπεια, τα προσδοκώμενα έσοδα, όπως εκτίμησε και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Χρυσόγονος, δεν μπορεί να υπερβαίνουν τα 10 εκατ. ευρώ το χρόνο!

Ο λογαριασμός, λοιπόν, φθάνει αισίως στα 20 εκατ. ευρώ. Λείπουν «μόνο» 270 εκατ. ευρώ για να συμπληρωθεί το ποσό των 300 εκατ. ευρώ ετησίως, που είναι τα αναμενόμενα έσοδα από τον ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Με μία μικρή λεπτομέρεια: η επιβολή ΕΝΦΙΑ στα ακίνητα του εξωτερικού υποτίθεται πως θα κάλυπτε -σύμφωνα με την προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησης- τη διόρθωση-μείωση των συντελεστών του ΕΝΦΙΑ εσωτερικού.

Tελικά, πόσες «τρύπες» μπορεί να καλύψει ένας υπουργός με 10 εκατ. ευρώ;