Προ των πυλών η σημαντικότερη μεταβολή στο τραπεζικό τοπίο των ΗΠΑ από το 2008
Στο χείλος τεκτονικών αλλαγών είναι οι αμερικανικές τράπεζες, σύμφωνα με όσα αναφέρει σε ρεπορτάζ του το αμερικανικό δίκτυο CNBC… Αφού κάνει μια αναφορά στην τραπεζική κρίση του περασμένου Απριλίου, η οποία έληξε με τα καταπραϋντικά λόγια που λαχταρούσαν να ακούσουν οι επενδυτές μετά από εβδομάδες τρομακτικής αστάθειας («Η κρίση πέρασε») του επικεφαλής της JP Morgan, Jamie Dimon, όπως επισημαίνεται σχετικά, εύκολα διαπιστώνει κανείς πως οι δυνάμεις που πυροδότησαν την περιφερειακή τραπεζική κρίση τον Μάρτιο εξακολουθούν να είναι εκεί.
Η αύξηση των επιτοκίων θα βαθύνει τις απώλειες για τις τράπεζες και θα παρακινήσει τους αποταμιευτές να αντλήσουν μετρητά από λογαριασμούς, συμπιέζοντας τον τρόπο με τον οποίο αυτές οι εταιρείες βγάζουν χρήματα.
Οι απώλειες λόγω της κρίσης στα εμπορικά ακίνητα, καθώς επίσης και άλλα κόκκινα δάνεια, μόλις άρχισαν να εγγράφονται στις τράπεζες, συρρικνώνοντας περαιτέρω τα αποτελέσματα τους. Επίσης, οι ρυθμιστικές αρχές θα στρέψουν το βλέμμα τους σε μεσαίου μεγέθους ιδρύματα μετά την κατάρρευση της Silicon Valley Bank. Αυτό που έρχεται θα είναι πιθανότατα η πιο σημαντική αλλαγή στο αμερικανικό τραπεζικό τοπίο από την οικονομική κρίση του 2008.
Πολλές από τις 4.672 τράπεζες της χώρας τα επόμενα χρόνια θα αναγκαστούν να εισέλθουν στην αγκαλιά ισχυρότερων τραπεζών, είτε ωθούμενες από τις δυνάμεις της αγοράς είτε από ρυθμιστικές αρχές, σύμφωνα με δώδεκα στελέχη, συμβούλους και επενδυτικούς τραπεζίτες που μίλησαν με το CNBC.
«Θα υπάρξει ένα τεράστιο κύμα συγχωνεύσεων και εξαγορών μεταξύ των μικρότερων τραπεζών, επειδή πρέπει να γίνουν μεγαλύτερες», είπε ο συμπρόεδρος μιας κορυφαίας έξι αμερικανικής τράπεζας που δεν κατονομάζεται.
Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει τόσες πολλές τράπεζες».
Πώς φτάσαμε ως εδώ;
Για να κατανοήσουμε τις ρίζες της κρίσης των περιφερειακών τραπεζών στις ΗΠΑ, πρέπει να κοιτάξουμε πίσω, στην αναταραχή του 2008, που προκλήθηκε από τον ανεύθυνο δανεισμό, ο οποίος τροφοδότησε μια φούσκα στην αγορά των ακινήτων, η κατάρρευση της οποίας σχεδόν ανέτρεψε την παγκόσμια οικονομία.
Ο απόηχος της προαναφερθείσας κρίσης ενέτεινε τους ελέγχους στις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου, οι οποίες χρειάστηκαν προγράμματα διάσωσης για να αποτρέψουν την καταστροφή.
Ως αποτέλεσμα, ιδρύματα με περιουσιακά στοιχεία 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων ή παραπάνω βίωσαν τις περισσότερες αλλαγές, συμπεριλαμβανομένων των ετήσιων stress tests και των αυστηρότερων κανόνων που διέπουν τα κεφάλαια απορρόφησης ζημιών, τα οποία έπρεπε να διατηρήσουν στους ισολογισμούς τους.
Οι μη γιγαντιαίες τράπεζες, εν τω μεταξύ, θεωρούνταν πιο ασφαλείς και τύγχαναν ελαστικότερης εποπτείας.
Τα χρόνια μετά το 2008, οι περιφερειακές τράπεζες συχνά διαπραγματεύονταν με καλύτερο premium έναντι των μεγαλύτερων ανταγωνιστών τους και παρουσίαζαν σταθερή ανάπτυξη εξυπηρετώντας πλούσιους ιδιοκτήτες κατοικιών ή επενδυτές startup, όπως η First Republic και η SVB.
Έτσι, ανταμείβονταν με αυξημένες αποτιμήσεις σε ό,τι αφορά τις τιμές των μετοχών τους. Όμως, ενώ ήταν λιγότερο περίπλοκες από τις γιγάντιες τράπεζες, δεν ήταν απαραίτητα λιγότερο επικίνδυνες.
Η ξαφνική κατάρρευση της SVB τον Μάρτιο έδειξε πόσο γρήγορα μια τράπεζα θα μπορούσε να διαλυθεί, καταρρίπτοντας μια από τις βασικές υποθέσεις του κλάδου: τη λεγόμενη «κολλώδη κατάσταση των καταθέσεων».
Τα χαμηλά επιτόκια και τα προγράμματα αγοράς ομολόγων που καθόρισαν τα χρόνια μετά το 2008 πλημμύρισαν τις τράπεζες με φθηνή χρηματοδότηση, παρασέρνοντας τους καταθέτες στο να αφήσουν μετρητά σταθμευμένα σε λογαριασμούς για τα οποία πλήρωναν αμελητέα επιτόκια.
«Για τουλάχιστον 15 χρόνια, οι τράπεζες βρίθουν από καταθέσεις οι οποίες λόγω των χαμηλών επιτοκίων δεν τους κοστίζουν τίποτα», δήλωσε ο Brian Graham, βετεράνος των τραπεζών και συνιδρυτής της συμβουλευτικής εταιρείας Klaros Group. «Αυτό έχει αλλάξει σαφώς».
Υπό καθεστώς stress…
Μετά από 10 συνεχόμενες αυξήσεις επιτοκίων και με τις τράπεζες να γίνονται πρωτοσέλιδα και φέτος, οι καταθέτες έχουν μετακινήσει κεφάλαια σε αναζήτηση υψηλότερων αποδόσεων ή μεγαλύτερης ασφάλειας.
Τώρα είναι οι πολύ μεγάλες τράπεζες για να πτωχεύσουν, υπό το κράτος ενός σιωπηρού κυβερνητικού backstop τους, που θεωρούνται τα ασφαλέστερα μέρη για να σταθμεύσει κανείς χρήματα.
Οι μετοχές της JPMorgan σημείωσαν άνοδο 7,6% φέτος, ενώ ο περιφερειακός τραπεζικός δείκτης των περιφερειακών τραπεζών KBW υποχώρησε περισσότερο από 20%. Αυτό απεικονίζει ένα από τα μαθήματα της αναταραχής του Μαρτίου.
Τα διαδικτυακά εργαλεία έχουν διευκολύνει τη μεταφορά χρημάτων, και οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν προκαλέσει με συντονισμένο τρόπο φόβο στις τράπεζες. Οι καταθέσεις που στο παρελθόν θεωρούνταν «κολλώδεις» ή απίθανο να μετακινηθούν, ξαφνικά έγιναν ολισθηρές.
Ως αποτέλεσμα, η χρηματοδότηση του κλάδου είναι πιο ακριβή, ειδικά για μικρότερες τράπεζες με υψηλότερο ποσοστό ανασφάλιστων καταθέσεων.
Αλλά ακόμη και οι μεγάλες τράπεζες αναγκάστηκαν να πληρώσουν υψηλότερα επιτόκια για να διατηρήσουν τις καταθέσεις.
Μερικές από αυτές τις πιέσεις θα είναι ορατές στο άμεσο μέλλον, δεδομένου ότι επίκεινται τα αποτελέσματα β’ τριμήνου.
Τράπεζες, όπως οι Zions και KeyCorp, είπαν στους επενδυτές τον περασμένο μήνα ότι τα έσοδα από τόκους ήταν χαμηλότερα από το αναμενόμενο ενώ ο αναλυτής της Deutsche Bank Matt O’Connor προειδοποίησε ότι οι περιφερειακές τράπεζες θα αρχίσουν να μειώνουν τις πληρωμές μερισμάτων.
«Το θεμελιώδες ζήτημα με το περιφερειακό τραπεζικό σύστημα είναι ότι το υποκείμενο επιχειρηματικό μοντέλο βρίσκεται υπό πίεση», δήλωσε ο νέος διευθύνων σύμβουλος της Lazard, Peter Orszag.
«Ορισμένες από αυτές τις τράπεζες θα επιβιώσουν όντας ο αγοραστής και όχι ο στόχος. Θα μπορούσαμε να δούμε με την πάροδο του χρόνου λιγότερες, μεγαλύτερες περιφερειακές τράπεζες».
Περπατώντας τραυματισμένες
Η εποπτεία των τραπεζών, ιδιαίτερα εκείνων το ενεργητικό των οποίων κυμαίνεται μεταξύ 100 και 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως η First Republic και η SVB, αυξήθηκε. «Θα υπάρξει πολύ μεγαλύτερο κόστος, που θα μειώσει τις αποδόσεις και τα κέρδη», δήλωσε ο Chris Wolfe, τραπεζικός αναλυτής της Fitch που εργαζόταν στο παρελθόν στη Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης.
«Το υψηλότερο πάγιο κόστος απαιτεί μεγαλύτερη κλίμακα, είτε ασχολείστε με τη χαλυβουργία είτε με τον τραπεζικό τομέα», είπε.
Τα κίνητρα να γίνουν μεγαλύτερες οι τράπεζες μόλις αυξήθηκαν ουσιαστικά».
Οι μισές από τις τράπεζες της χώρας πιθανότατα θα απορροφηθούν από τους ανταγωνιστές τους την επόμενη δεκαετία, είπε ο Wolfe.
Σύμφωνα με κορυφαίο τραπεζίτη, ενώ η SVB και η First Republic βίωσαν τη μεγαλύτερη φυγή καταθέσεων τον Μάρτιο, και άλλες τράπεζες τραυματίστηκαν σε αυτή τη χαοτική περίοδο. Οι περισσότερες τράπεζες είδαν πτώση στις καταθέσεις του πρώτου τριμήνου κάτω από περίπου 10%, είπε. «Αν είσαι μία από τις τράπεζες που έχασαν το 10% έως το 20% των καταθέσεων, έχεις προβλήματα.
«Πρέπει είτε να αυξήσουν τα κεφάλαιά της είτε είτε να πουληθούν για να μετριαστεί η πίεση. Μια τρίτη επιλογή είναι απλώς να περιμένουμε μέχρι να ωριμάσουν τελικά τα ομόλογα και να σβήσουν τους ισολογισμούς των τραπεζών – ή μέχρι η πτώση των επιτοκίων να μειώσει τις απώλειες.
Αλλά αυτό θα μπορούσε να πάρει χρόνια για να συμβεί, και εκθέτει τις τράπεζες στον κίνδυνο ότι κάτι άλλο μπορεί να πάει στραβά, όπως η αύξηση των αθετήσεων στην αγορά γραφειακών χώρων. Αυτό θα μπορούσε να φέρει ορισμένες τράπεζες στην επισφαλή θέση να μην έχουν επαρκή κεφάλαια» συμπλήρωσε.
Τράπεζες, όπως οι Zions και KeyCorp, είπαν στους επενδυτές τον περασμένο μήνα ότι τα έσοδα από τόκους ήταν χαμηλότερα από το αναμενόμενο ενώ ο αναλυτής της Deutsche Bank Matt O’Connor προειδοποίησε ότι οι περιφερειακές τράπεζες θα αρχίσουν να μειώνουν τις πληρωμές μερισμάτων.
«Το θεμελιώδες ζήτημα με το περιφερειακό τραπεζικό σύστημα είναι ότι το υποκείμενο επιχειρηματικό μοντέλο βρίσκεται υπό πίεση», δήλωσε ο νέος διευθύνων σύμβουλος της Lazard, Peter Orszag. «Ορισμένες από αυτές τις τράπεζες θα επιβιώσουν όντας ο αγοραστής και όχι ο στόχος.
Θα μπορούσαμε να δούμε με την πάροδο του χρόνου λιγότερες, μεγαλύτερες περιφερειακές τράπεζες».
Περπατώντας τραυματισμένος
Η εποπτεία των τραπεζών, ιδιαίτερα εκείνων το ενεργητικό των οποίων κυμαίνεται μεταξύ 100 και 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως η First Republic και η SVB, αυξήθηκε. «Θα υπάρξει πολύ μεγαλύτερο κόστος, που θα μειώσει τις αποδόσεις και τα κέρδη», δήλωσε ο Chris Wolfe, τραπεζικός αναλυτής της Fitch που εργαζόταν στο παρελθόν στη Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης.
«Το υψηλότερο πάγιο κόστος απαιτεί μεγαλύτερη κλίμακα, είτε ασχολείστε με τη χαλυβουργία είτε με τον τραπεζικό τομέα», είπε.
Τα κίνητρα να γίνουν μεγαλύτερες οι τράπεζες μόλις αυξήθηκαν ουσιαστικά».
Οι μισές από τις τράπεζες της χώρας πιθανότατα θα απορροφηθούν από τους ανταγωνιστές τους την επόμενη δεκαετία, είπε ο Wolfe.
Σύμφωνα με κορυφαίο τραπεζίτη, ενώ η SVB και η First Republic βίωσαν τη μεγαλύτερη φυγή καταθέσεων τον Μάρτιο, και άλλες τράπεζες τραυματίστηκαν σε αυτή τη χαοτική περίοδο. Οι περισσότερες τράπεζες είδαν πτώση στις καταθέσεις του πρώτου τριμήνου κάτω από περίπου 10%, είπε.
«Αν είσαι μία από τις τράπεζες που έχασαν το 10% έως το 20% των καταθέσεων, έχεις προβλήματα. «Πρέπει είτε να αυξήσουν τα κεφάλαιά της είτε είτε να πουληθούν για να μετριαστεί η πίεση. Μια τρίτη επιλογή είναι απλώς να περιμένουμε μέχρι να ωριμάσουν τελικά τα ομόλογα και να σβήσουν τους ισολογισμούς των τραπεζών – ή μέχρι η πτώση των επιτοκίων να μειώσει τις απώλειες.
Αλλά αυτό θα μπορούσε να πάρει χρόνια για να συμβεί, και εκθέτει τις τράπεζες στον κίνδυνο ότι κάτι άλλο μπορεί να πάει στραβά, όπως η αύξηση των αθετήσεων στην αγορά γραφειακών χώρων. Αυτό θα μπορούσε να φέρει ορισμένες τράπεζες στην επισφαλή θέση να μην έχουν επαρκή κεφάλαια» συμπλήρωσε.
Οι μεγαλύτερες τράπεζες έχουν περισσότερους πόρους για να συμμορφωθούν με τους επερχόμενους κανονισμούς και τις τεχνολογικές απαιτήσεις των καταναλωτών, πλεονεκτήματα που βοήθησαν τους χρηματοπιστωτικούς γίγαντες, συμπεριλαμβανομένης της JPMorgan, να αυξάνουν σταθερά τα κέρδη τους παρά τις υψηλότερες κεφαλαιακές απαιτήσεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
