Προβόπουλος: Τέταρτο Μνημόνιο δεν θα υπάρξει

Των κώδωνα του κινδύνου έκρουσε ο πρώην επικεφαλής της ΤτΕ Γ. Προβόπουλος κατά τη διάρκεια της στην εκδήλωση «Υπάρχει λύση στο Ελληνικό Πρόβλημα;» που διοργανώνεται από τον Κύκλο ιδεών για την εθνική ανασυγκρότηση, ekyklos.gr. Όπως ανέφερε αυτή η δανειακή σύμβαση θα είναι και η τελευταία και η αποτυχία εξόδου από την κρίση θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα.

«Τέταρτο Μνημόνιο δεν θα υπάρξει. Οποιαδήποτε αδυναμία ή αποτυχία μοιραία θα μας οδηγήσει σε εθνικές περιπέτειες. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, και τους κινδύνους που απειλούν την χώρα» ανέφερε συγκεκριμένα.

«Τα μέτρα που προβλέπονται στο Μνημόνιο αποτελούν την αναγκαία όχι όμως και την επαρκή συνθήκη για την οικονομική ανάπτυξη» ανέφερε ο κ. Προβόπουλος, εξηγώντας πως «απαιτείται ένας ευρύτερος αναπροσανατολισμός της οικονομικής πολιτικής προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις; προς ένα φιλικό, επενδυτικά και επιχειρηματικά, περιβάλλον, που δεν φαίνεται να υπάρχει σήμερα. Ανάπτυξη χωρίς αξιόλογες επενδύσεις δεν γίνεται».

«Χρειάζεται επομένως ένας διπλασιασμός των επενδύσεων για να μπορέσει η χώρα να ξαναβρεί τον δρόμο της ανάπτυξης, έχοντας εμπλουτίσει το απόθεμα του παραγωγικού κεφαλαίου της, μεγάλο μέρος του οποίου απαξιώθηκε και καταστράφηκε στην περίοδο της κρίσης. Κι επειδή η εγχώρια αποταμίευση δεν αρκεί για την χρηματοδότηση των νέων επενδύσεων, μόνον σε ξένα κεφάλαια μπορούμε να προσβλέπουμε» πρόσθεσε ο κ. Προβόπουλος.

Υπογράμμισε δε πως, «όσο η ανάπτυξη καθυστερεί, νέες θέσεις απασχόλησης δεν δημιουργούνται, οι νέοι μας δεν βρίσκουν εργασία ,και αναζητούν σωτηρία στο εξωτερικό, η κοινωνική και πολιτική κόπωση μεγαλώνουν, η απαισιοδοξία παγιώνεται και ένας φαύλος κύκλος δημιουργείται».

Για το Μνημόνιο και για όσους υποστηρίζουν ότι η δραχμή είναι η λύση ανέφερε: «Η στήριξη από τους εταίρους ήταν η μόνη που εξασφάλιζε συντεταγμένη προσπάθεια για την υπέρβαση της κρίσης και την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Η επιλογή αυτή είχε ωστόσο μεγάλο κόστος, καθώς έπρεπε μέσα σε σύντομο χρόνο να θεραπευθούν οι μεγάλες ανισορροπίες και οι θεσμικές ανεπάρκειες. Το κόστος όμως της χρεοκοπίας και της εξόδου από το ευρώ θα ήταν πολλαπλάσιο. Όπως υποστήριζα σε συνέντευξη μου στην Καθημερινή (31.12.2011): «Επιστροφή στη δραχμή ισοδυναμεί, τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια, με αληθινή κόλαση. Γιατί ο διοικητικός μηχανισμός (π.χ. σχολεία, νοσοκομεία, στρατός) θα υπολειτουργεί. Σοβαρές ελλείψεις θα παρουσιαστούν σε βασικά εισαγόμενα είδη, όπως καύσιμα, πρώτες ύλες, φάρμακα και τρόφιμα. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες θα γίνουν αφόρητες. Το βιοτικό επίπεδο θα κάνει βουτιά. Το νέο νόμισμα θα υποτιμηθεί σημαντικά, ίσως και περισσότερο από 60%. Στη συνέχεια θα υπάρξει κάποια εξισορρόπηση, όμως το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της μεταβατικής περιόδου θα είναι τεράστιο. Και η όποια εξισορρόπηση θα έρθει ύστερα από απανωτές υποτιμήσεις, υπερπληθωρισμό, υψηλά δανειστικά επιτόκια και άνοδο της ανεργίας. Επιστροφή στη δραχμή σημαίνει ακόμα κοινωνικές εκρήξεις. Και δεν είναι μόνο η οικονομική καταβύθιση. Η αποκοπή της Ελλάδος από το Ευρωπαϊκό πλαίσιο θα πλήξει καίρια τη διαπραγματευτική της ισχύ. Θα αποδυναμώσει τη θέση της στο διεθνές περιβάλλον». Αυτά έλεγα τότε για το τι θα μας περίμενε, αν ακολουθούσαμε άλλη πορεία.

Υπάρχουν όμως κάποιοι που υποστηρίζουν επίμονα ότι η επιστροφή στη δραχμή αποτελεί την ενδεδειγμένη λύση. Προσωπικά διαφωνώ. Θα υπενθυμίσω ότι στην δεκαετία του 1980 έγιναν δύο μεγάλες ad hoc υποτιμήσεις, ενώ υπήρχε και η συνεχής διολίσθηση της δραχμής. Κι όμως η δεκαετία αυτή χαρακτηρίζεται από οικονομική στασιμότητα».