Πτωχευτικός Κώδικας: Συνοπτικές διαδικασίες, δεύτερες ευκαιρίες, «μπλόκο» στα ύποπτα λουκέτα

Ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας, που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το υπουργείο Δικαιοσύνης φέρνει μεγάλες αλλαγές. Η διαβούλευση θα ολοκληρωθεί την 27η Οκτωβρίου 2016 και στη συμφωνία εξυγίανσης μπορεί να περιλαμβάνει οποιαδήποτε ρύθμιση του ενεργητικού και του παθητικού της επιχείρησης, ενώ ακόμα και την αλλαγή της διοίκησης μιας εταιρείας όπου τελεί υπό πτωχευτική διαδικασία, μπορεί να αποφασίσει το πτωχευτικό δικαστήριο.

Αυτά προβλέπουν κάποιες από τις υπό τροποποίηση διατάξεις που περιλαμβάνονται στον «Πτωχευτικό Κώδικα» που τέθηκε σε διαβούλευση. Σύμφωνα με την Ημερησία, οι αλλαγές που επέρχονται καθιστούν ταχύτερες και απλούστερες τις διαδικασίες πτωχεύσης, τις λύσεις για εξυγίανση μιας εταιρείας, ενώ προβλέπουν ακόμη και «κούρεμα» οφειλών των υπό πτώχευση εταιρειών. Παράλληλα, δίνεται και «δεύτερη ευκαιρία» για τις επιχειρήσεις να επανέλθουν στην επαγγελματική τους δραστηριότητα. Συγκεκριμένα, στις βασικές αλλαγές περιλαμβάνονται

• Διαδικασίες – εξπρές για την πτώχευση και εξυγίανση μιας επιχείρησης  με πρόβλεψη ακόμη και της «αποβολής, όπου κρίνεται αναγκαίο, των οφειλετών από τη διοίκηση

• Δίνεται δεύτερη ευκαιρία άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας στους συνεργάσιμους επιχειρηματίες. Εφόσον το πτωχευτικό δικαστήριο τον κηρύξει «συγγνωστό»- δηλαδή επιδεικνύει καλή πίστη τόσο κατά την κήρυξη της πτώχευσης όσο και κατά τη διάρκειά της, είναι συνεργάσιμος με τα όργανα της πτώχευσης και αν η πτώχευση δεν οφείλεται σε δόλιες ενέργειές του

•  Δυνατότητα απομάκρυνσης των μη συνεργάσιμων μετόχων από την εταιρεία

•  Πρόβλεψη ακόμη και για «κούρεμα» οφειλών προς το Δημόσιο

•  Ελεγκτές του ΣΔΟΕ θα ερευνούν τα… ύποπτα «κανόνια»- Γίνεται εκτεταμένος έλεγχος για τις δόλιες πτωχεύσεις, όταν δηλαδή οι μέτοχοι θέλουν να βάλουν «λουκέτο» σκόπιμα ώστε να γλιτώσουν τα χρέη.

Κήρυξη 
Η πτώχευση κηρύσσεται εφόσον με βάση τα οικονομικά στοιχεία που τίθενται υπόψη του πτωχευτικού δικαστηρίου πιθανολογείται βάσιμα ότι η περιουσία του οφειλέτη επαρκεί για την κάλυψη των εξόδων της διαδικασίας.

Με την απόφαση που κηρύσσει την πτώχευση το δικαστήριο διορίζει εισηγητή δικαστή και σύνδικο της πτώχευσης και διατάσσει τη σφράγιση της πτωχευτικής περιουσίας. Σε διάστημα εντός τεσσάρων μηνών το δικαστήριο ορίζει ημερομηνία συνέλευσης των πιστωτών.

Αίτηση πτώχευσης 
Με την αίτηση ο οφειλέτης υποχρεούται να καταθέσει, με ποινή απαραδέκτου, τις οικονομικές του καταστάσεις -εφόσον υπάρχουν- για την τελευταία χρήση, βεβαίωση της αρμόδιας οικονομικής υπηρεσίας για τα χρέη του οφειλέτη προς το δημόσιο και άλλα έγγραφα που στηρίζουν τα παρεχόμενα από τον οφειλέτη στοιχεία, βεβαιωμένα ως προς την ακρίβεια του περιεχομένου τους από τον υπεύθυνο για τη διεύθυνση του λογιστηρίου -όπου υπάρχει- και από τον νόμιμο εκπρόσωπο της επιχείρησης. Στην περίπτωση των κεφαλαιουχικών εταιρειών, οι ως άνω οικονομικές καταστάσεις πρέπει να είναι δημοσιευμένες και εγκεκριμένες από τη γενική συνέλευση.

Το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να διατάξει αυτεπάγγελτα τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης σχετικά με την οικονομική κατάσταση του οφειλέτη. Το σχετικό κόστος βαρύνει την πτωχευτική περιουσία.

Σχέδιο σωτηρίας για 400 χιλιάδες επιχειρήσεις – Τις επόμενες ημέρες και το πλαίσιο για τα «κόκκινα» δάνεια

Το μεγάλο ξεκαθάρισμα του επιχειρηματικού χάρτη στη χώρα, θα σημάνει η ενεργοποίηση του Πτωχευτικού Κώδικα καθώς και το θεσμικό πλαίσιο για τα «κόκκινα» δάνεια, με τη θέσπιση του εξωδικαστικού συμβιβασμού, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της Ημεησίας.

Τις επόμενες ημέρες θα έρθει στο φως της δημοσιότητας και το νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, το οποίο θα προβλέπει συγκεκριμένη διαδικασία για τη ρύθμιση χρεών σε τράπεζες, εφορία και Ταμεία, συνολικά. Μεταξύ των προβλέψεων του νέου πλαισίου θα είναι η μετοχοποίηση των χρεών και η απομάκρυνση των «δύστροπων» μετόχω,ν αλλά και «κούρεμα» οφειλών μέσα από ένα σχέδιο βιωσιμότητας της κάθε επιχείρησης.

Ομως, για να προχωρήσει η όποια ρύθμιση θα πρέπει η επιχείρηση να θεωρηθεί βιώσιμη. Οσο για τους μεγαλομετόχους, θα κληθούν να συμβάλουν στο σχέδιο εξυγίανσης αναζητώντας και οι ίδιοι κεφάλαια ενίσχυσης, ενώ δεν αποκλείεται και ο ορισμός διοίκησης από τους πιστωτές σε περίπτωση που δεν υπάρχει συνεργασία.

Με τον τρόπο αυτό θα επιχειρηθεί να διασωθεί η εταιρεία, ώστε να διασωθούν και χιλιάδες θέσεις εργασίας που είναι επισφαλείς.