Reuters: Η Ευρωπαϊκή Ένωση κινδυνεύει με ένα θλιβερό, κακό μέλλον
Ηχηρή προειδοποίηση για το μέλλον της Ευρωζώνης και της Ευρώπης εν γένει απηύθυνε με άρθρο – παρέμβασή του το Reuters.
Ειδικότερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έφερε ειρήνη και ευημερία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, τις επόμενες δεκαετίες τα πράγματα μπορεί να μεταβληθούν προς το χειρότερο, δεδομένου ότι η Γηραιά Ήπειρος στερείται ενέργειας και πολιτικής βούλησης για ουσιώδεις αλλαγές, επισημαίνει το Reuters.
Η ευρωπαϊκή οικονομία δεν είναι μόνον στάσιμη, αλλά έχει να αντιμετωπίσει επίσης και τη Ρωσία, την Κίνα, ακόμη και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Παρότι γίνονται απόπειρες να διορθωθούν τα πράγματα, όπως το προσφάτως ανακοινωθέν σχέδιο που παρουσίασε ο πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Mario Draghi, η ΕΕ και τα μέλη της είναι απίθανο να προχωρήσουν έστω και στην παραμικρή αλλαγή σε σχέση με αυτά που περιγράφονται στην έκθεση, με αποτέλεσμα ένα θλιβερό, κακό μέλλον.
Σύμφωνα με το Reuters, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός πως η ευρωπαϊκή παραγωγικότητα κατά μέσο όρο έχει αυξηθεί μόλις 0,7% ετησίως από το 2015 και εξής. Αυτό σε συνδυασμό με τη συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού κάποια στιγμή θα σταματήσουν την οικονομία, καταλήγει ο Draghi. Το κακό είναι ότι με την ΕΕ ετοιμοθάνατη είναι ευκολότερο για πιο ισχυρές χώρες να προχωρήσουν.
«Η Ρωσία αποτελεί στρατιωτική απειλή, ειδικά εάν το Κρεμλίνο κερδίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο κίνδυνος από την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες, των οποίων οι οικονομίες αναπτύσσονται ταχύτερα από τις οικονομίες της ΕΕ, είναι εμπορικός» συμπληρώνει το πρακτορείο και προσθέτει:
Εάν ο Donald Trump κερδίσει τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ τον Νοέμβριο, οι κίνδυνοι για την ΕΕ θα γίνουν εντονότεροι.
Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών θα επιβάλει δασμούς στους συμμάχους των ΗΠΑ καθώς και στην Κίνα.
Και αν η ΕΕ και οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλακούν σε έναν εμπορικό πόλεμο, η πιθανότητα να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντισταθούν στο Πεκίνο είναι μικρή.
Ένα σχέδιο
Ο Draghi έχει σχέδιο για να αναζωογονήσει την ΕΕ. Θέλει η περιοχή να επενδύει επιπλέον 800 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, που ισοδυναμεί με σχεδόν το 5% της παραγωγής της.
Πολλά από αυτά τα κεφάλαια θα χρηματοδοτήσουν τη βιομηχανία ώστε να γίνει ανταγωνιστική έναντι των αμερικανικών και των κινεζικών εταιρειών.
Μάλιστα, έμφαση θα δοθεί στην καθαρή τεχνολογία και σε τομείς υψηλής τεχνολογίας όπως η τεχνητή νοημοσύνη. Η ΕΕ θα πρέπει ενισχύσει επίσης την άμυνά της για να αντιμετωπίσει την απειλή από τη Ρωσία, σημειώνει το Reuters, και συμπληρώνει:
Η αμυντική βιομηχανία του μπλοκ υποφέρει από κατακερματισμό. Η Ευρώπη διαθέτει 12 διαφορετικούς tanks, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έναν. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με έκθεση από το Ινστιτούτο του Κιέλου που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, ο γερμανικός στρατός είναι σε άθλια κατάσταση.
Η Ρωσία είναι πλέον σε θέση να παράγει σε έξι μήνες τόσα όπλα όσα όλες οι ένοπλες δυνάμεις της Γερμανίας διαθέτουν αυτή τη στιγμή. Ο Draghi θέλει επίσης η ΕΕ να υιοθετήσει μια πιο συλλογική προσέγγιση στην οικονομία.
Συνιστά η βιομηχανική πολιτική να συνδυάζεται με πρωτοβουλίες για την πρόληψη του αθέμιτου ανταγωνισμού από την Κίνα και πολιτικές για την εξασφάλιση εναλλακτικών αλυσίδων εφοδιασμού κρίσιμων προϊόντων και υλικών, ώστε η ΕΕ να μην εξαρτάται υπερβολικά από το Πεκίνο.
Ωστόσο, το σχέδιο δράσης δεν τελειώνει εκεί. Ο πρώην Ιταλός πρωθυπουργός ζητά βελτιώσεις στην ενιαία αγορά του μπλοκ για να αυξηθεί η παραγωγικότητα και μεταρρυθμίσεις για να μην μπορούν τα 27 κράτη μέλη να ασκούν βέτο σε τόσο πολλές πρωτοβουλίες.
Παρότι οι προτάσεις του είναι αξιομνημόνευτες, οι πολιτικές συνθήκες δεν είναι ώριμες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι πιο φιλόδοξες πρωτοβουλίες, που καλύπτουν τα οικονομικά, την εξωτερική πολιτική, την άμυνα και τη διακυβέρνηση, απαιτούν ομόφωνη έγκριση από τα κράτη μέλη της ΕΕ.
Επίσης, είναι δύσκολο να δούμε πώς η Γηραιά Ήπειρο θα μπορούσε να συγκεντρώνει επιπλέον 800 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για επενδύσεις, σημειώνει το Reuters.
Θεωρητικά, η ΕΕ θα μπορούσε να προσφύγει στο όπλο του κοινού δανεισμού. Αλλά ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας απέρριψε την ιδέα αμέσως. Από την άλλη, οι εθνικές κυβερνήσεις μπορούν να βρουν μετρητά.
Η Γαλλία και η Ιταλία πνίγονται ήδη στα χρέη. Εν τω μεταξύ, η Γερμανία έχει έναν νόμο, το λεγόμενο φρένο χρέους, που περιορίζει το ποσό που μπορεί να δανειστεί η κυβέρνησή της.
Ο ιδιωτικός τομέας θα μπορούσε, θεωρητικά, να παράσχει τη μερίδα του λέοντος από τα χρήματα.
Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναμένουν ότι ένα επιπλέον 5% του ΑΕΠ που προορίζεται για επενδύσεις θα τονώσει την οικονομία μόνο κατά 6%, μετά από 15 χρόνια – αυτό δεν είναι μεγάλη ανταπόδοση.
Σύμφωνα με το μοντέλο της Επιτροπής, για να ρέει η επένδυση στις απαιτούμενες ποσότητες, το κόστος κεφαλαίου του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να μειωθεί κατά περίπου 2,5 ποσοστιαίες μονάδες.
Επομένως, ο δημόσιος τομέας θα πρέπει να παράσχει δημοσιονομικά κίνητρα – κάτι που ωθεί το ζήτημα πίσω στους προϋπολογισμούς της ΕΕ ή των εθνικών προϋπολογισμών. Συνεπώς… δύσκολα τα πράγματα…
