Ρίσκα χωρίς ξεκάθαρο κέρδος: Σε επικίνδυνη καμπή ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας
Σε μια περίοδο μεγεθυνόμενης αστάθειας, η στρατηγική του Ντόναλντ Τραμπ απέναντι στην Κίνα εισέρχεται σε νέα, πιο ριψοκίνδυνη φάση. Όπως αναφέρει το CNN, η αντιπαράθεση που ξεκίνησε με την επιβολή δασμών 145% στα κινεζικά προϊόντα έχει οδηγήσει σε απόλυτο αδιέξοδο, χωρίς κανένα σημείο αποκλιμάκωσης στον ορίζοντα.
Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ αρνείται να απαντήσει σε αιτήματα επικοινωνίας από τον Λευκό Οίκο, παρά τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις του Τραμπ ότι διατηρούν μια «εξαιρετική σχέση». Στην πραγματικότητα, όμως, οι δύο υπερδυνάμεις βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης, με το διμερές εμπόριο να απειλείται με πλήρες πάγωμα.
Η αμερικανική οικονομία αρχίζει να αισθάνεται τις πιέσεις: οι αγορές παρουσιάζουν σοβαρές διακυμάνσεις, οι καταναλωτές αντιμετωπίζουν αυξανόμενες τιμές και οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων – όπως η σόγια – κινδυνεύουν με κατάρρευση.
Παρόλα αυτά, ο Τραμπ επιμένει στη ρητορική της σκληρής γραμμής, υποβαθμίζοντας ακόμη και την προσωρινή 90ήμερη αναστολή των ανταποδοτικών δασμών σε τρίτες χώρες, χαρακτηρίζοντάς την «αναδιάταξη». Οι αντιφατικές δηλώσεις της αμερικανικής κυβέρνησης για εξαιρέσεις σε smartphones και ηλεκτρονικούς υπολογιστές μόνο σύγχυση προκάλεσαν – ενώ τελικά ανακοινώθηκε πως και αυτά παραμένουν υπό δασμούς 20%, στο πλαίσιο των επιβαρύνσεων για τη φαιντανύλη.
Ο Λευκός Οίκος επιχειρεί να παρουσιάσει τις κινήσεις του ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου «επανεκβιομηχάνισης» των ΗΠΑ, ενώ η τακτική της κλιμάκωσης και των μπλόφων θυμίζει, όπως σημειώνει το CNN, τις τεχνικές του Τραμπ ως επιχειρηματία στον χώρο του real estate. Η διαφορά, ωστόσο, είναι πως οι επιπτώσεις τώρα δεν περιορίζονται σε ένα project στη Νέα Υόρκη, αλλά απλώνονται στην παγκόσμια οικονομία.
Η κινεζική ηγεσία, από την άλλη, δεν προτίθεται να υποκύψει σε αυτό που αντιλαμβάνεται ως αμερικανικό εκφοβισμό. Η πολιτική κουλτούρα στο Πεκίνο θεωρεί τη σύγκρουση αυτή ιστορικής σημασίας, συνδεδεμένη με την προσπάθεια της Κίνας να εδραιωθεί ως παγκόσμια δύναμη απέναντι στην αποικιοκρατική λογική της Δύσης.
Παρά τις εξαγγελίες για «90 συμφωνίες σε 90 ημέρες», οι αναλυτές εμφανίζονται επιφυλακτικοί. Ενδέχεται κάποιες χώρες, όπως η Ιαπωνία ή η Ινδία, να προσφέρουν συμβολικές παραχωρήσεις που θα παρουσιαστούν ως νίκες από τον Τραμπ, χωρίς ουσιαστική μεταβολή των εμπορικών σχέσεων.
Όμως, σε αυτό το σενάριο, ο πρωταρχικός στόχος του εμπορικού πολέμου – η αναγέννηση της αμερικανικής βιομηχανίας – θα παραμείνει άπιαστος. Και δύσκολα οι συμβολικές νίκες θα δικαιολογήσουν τις τεράστιες απώλειες σε κεφαλαιαγορές και συνταξιοδοτικά ταμεία, καθώς και το ρίσκο μιας πλήρους ύφεσης.
