Οι ριζοσπάστες που μπήκαν στην παγκόσμια επιχειρηματική ελίτ

του Κλίφτον Λιφ

Κανείς δεν θα μπορούσε να δει τον Elon Musk, τον 45χρονο συνιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο της Tesla, και να σκεφτεί: «Ο τύπος του κατεστημένου!». Θέλετε κι απόδειξη; Εν αναμονή της ετήσιας συνέλευσης των μετόχων της εταιρείας στις 6 Ιουνίου, η Tesla τουίταρε μια ανοιχτή πρόσκληση για ερωτήσεις τις οποίες θα απαντούσε ο CEO. Ένας τύπος ρώτησε: «Μποξεράκι ή σλιπάκι;». Ο Musk απάντησε: «Το να φοράς οτιδήποτε είναι απλώς μια συνομωσία των καπιταλιστών των μεγάλων εταιρειών εσωρούχων».

Όπως είπα, δεν πρόκειται ακριβώς για κατεστημένο.

Έτσι, το γεγονός ότι η Tesla, μια από τις πολλές καινοτόμες εταιρείες που διοικεί ο Musk, είναι τώρα ένα νέο μέλος του κλαμπ των 500 – καθώς μπαίνει για πρώτη φορά φέτος στο ετήσιο μητρώο του Fortune με τις μεγαλύτερες αμερικανικές εταιρείες – μπορεί να φαντάζει σαν ένα απίθανο παράδοξο: το στέλεχος της αυτοκινητοβιομηχανίας που στέκεται ενάντια στο κατεστημένο βρέθηκε σε έναν χώρο που είναι κρατημένος αποκλειστικά για την εταιρική ελίτ της Αμερικής.

Κάποιοι, χωρίς αμφιβολία, αισθάνθηκαν την ίδια έκπληξη όταν το Netflix του Reed Hastings χτύπησε την πόρτα της …πριβέ αυτής λέσχης πριν από δύο χρόνια. Ή το 2013, όταν ξεφύτρωσε ο Mark Zuckerberg χάρη στην κυριαρχία των κοινωνικών μέσων που ο ίδιος είχε εγκαθιδρύσει μόλις εννέα χρόνια νωρίτερα. Ή το 2006, όταν δύο απόφοιτοι του Stanford, o Larry Page και ο Sergey Brin, εισέβαλλαν στη λίστα με το δικό τους «φαινόμενο» της διαδικτυακής αναζήτησης.

Εκείνη τη χρονιά, η Google, η οποία έκανε το ντεμπούτο της στο νούμερο 353, είχε έσοδα 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Φέτος, στη 12η εμφάνισή της, η εταιρία (Alphabet, πλέον) ανεβαίνει στο νούμερο 27 με έσοδα 90 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Όλα αυτά με παραπέμπουν στο μυστικό αυτής της ελίτ: Η λίστα Fortune 500 ήταν πάντα ένας προορισμός για ριζοσπαστικούς στοχαστές, ονειροπόλους εφευρέτες, και ελαφρώς ατημέλητους επιχειρηματίες.

Ένας-ένας, οι τολμηροί, νέοι υπέρμαχοι της ιδιωτικής επιχείρησης έφεραν τις ΗΠΑ στην πρωτοπορία μιας νέας παγκόσμιας τεχνο-βιομηχανικής εποχής. Και μαζί, όλοι τους, έχτισαν το Fortune 500: ο William Redington Hewlett και ο David Packard έβαλαν την ομώνυμη εταιρία τους στη λίστα το 1962. Στη συνέχεια, ήρθε η Xerox του Joseph Wilson το 1963, η Intel του Gordon Moore το 1979, και δύο άτομα με το όνομα Steve.

Η Apple, η οποία ιδρύθηκε από τον Steve Jobs και τον Steve Wozniak, βρέθηκε για πρώτη φορά στη φημισμένη μας λίστα το 1983, αφού πέρασε από το γκαράζ της Καλιφόρνιας στη βιτρίνα των αμερικανικών επιχειρήσεων μέσα σε μόλις επτά χρόνια. Σήμερα, με έσοδα 216 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2016 και ασύλληπτα κέρδη 46 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η Apple είναι τόσο μια αμερικανική όσο και μια παγκόσμια εταιρεία. Ακριβώς όπως είναι και η Tesla. Ή όλες σχεδόν οι εταιρείες της λίστας Fortune 500.

Συνολικά, οι εταιρείες αυτές είχαν έσοδα ύψους 12,1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων το 2016, απ’ τα οποία ένα σημαντικό μέρος προήλθε από χώρες εκτός των ΗΠΑ.

Και ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των εταιρειών; Προέκυψαν από μία ριζοσπαστική ιδέα. Με άλλα λόγια, όλες τους εφευρέθηκαν.

Καλώς ήρθατε λοιπόν στο Fortune 500, το σπίτι των νέων στοχαστών.