Σ. Μπεκατώρου: Η παραγραφή δεν αναιρεί την απεχθή τέλεση του εγκλήματος
«Η παραγραφή δεν αναιρεί την απεχθή τέλεση του εγκλήματος και δεν αποκλείει το έννομο συμφέρον του κάθε θύματος για την αποκάλυψη του, που είναι εξ ίσου οδυνηρή με τη διάπραξη του εγκλήματος εις βάρος του» αναφέρει σε ανακοίνωση της η Ολυμπιονίκης, Σοφία Μπεκατώρου.
Με αφορμή την εισαγγελική διάταξη αρχειοθέτησης των καταγγελιών της για βιασμό που υπέστη από παράγοντα της ιστιοπλοΐας πριν 23 χρόνια, η Ολυμπιονίκης, μέσω της συνηγόρου της Έλλης Ρούσσου, τονίζει σε ανακοίνωση της πως «οι καταγγελίες θυμάτων για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας τους, ακόμη και εάν έχουν παραγραφεί, αφυπνίζουν και εισφέρουν στην ουσιαστική δικαιοσύνη και την ηθική σε όλους τους χώρους της κοινωνίας μας».
Η ανακοίνωση είναι η εξής:
«Η Σοφία Μπεκατώρου, στα πλαίσια της προκαταρκτικής εξέτασης που είχε διατάξει ο αθλητικός εισαγγελέας για την Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία, μετά τις καταγγελίες του Νίκου Κακλαμανάκη και άλλων αθλητών, είχε καταθέσει μεταξύ άλλων και το έγκλημα του βιασμού της, που υπέστη από παράγοντα της Ομοσπονδίας κατά τη διάρκεια αθλητικής διοργάνωσης στο εξωτερικό, κατάθεση που επανέλαβε στον αρμόδιο εισαγγελέα, μετά την αυτεπάγγελτη παρέμβαση της προϊσταμένης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών.
Το έγκλημα αυτό ως πράξη κακουργηματικού χαρακτήρα έχει παραγραφεί, εφόσον έχει παρέλθει δεκαπενταετία από την τέλεσή του.
Η παραγραφή αυτή όμως δεν αναιρεί την απεχθή τέλεση αυτού του εγκλήματος και δεν αποκλείει το έννομο συμφέρον του κάθε θύματος για την αποκάλυψη του, που είναι εξ ίσου οδυνηρή με τη διάπραξη του εγκλήματος εις βάρος του.
Απαιτούνται θεσμοί και μηχανισμοί, καθώς επίσης εκπαιδευτικά εργαλεία και κανόνες δεοντολογίας σε όλους τους χώρους απασχόλησης, ώστε να ενθαρρύνεται κάθε πρόσωπο να καταγγέλλει πράξεις παρενόχλησης και κακοποίησης εις βάρος του, χωρίς οποιοδήποτε φόβο κινδύνου της ψυχικής του υγείας, της οικογενειακής του γαλήνης και της επαγγελματικής του επιβίωσης, στην περίπτωση αποκάλυψής τους.
Οι καταγγελίες θυμάτων για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας τους, ακόμη και εάν έχουν παραγραφεί, αφυπνίζουν και εισφέρουν στην ουσιαστική δικαιοσύνη και την ηθική σε όλους τους χώρους της κοινωνίας μας, που ως έννοιες ζωντανές και αξίες διαχρονικές δεν περιορίζονται από δικονομικούς κανόνες».
