ΣΕΒ: Τιμωρούνται όσοι επένδυσαν στην Ελλάδα

«Η ζημιά που υπέστη η χώρα από την κατάληψη της σιδηροδρομικής γραμμής στην Ειδομένη υπερβαίνει κατά πολύ τη ζημιά που υπέστησαν όσες επιχειρήσεις εμπιστεύτηκαν το λιμάνι του Πειραιά και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και προστίθεται σε περιστατικά όπως της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός», σημειώνει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο του για την ελληνική οικονομία και εξηγεί πως: «η αθέτηση συμβάσεων και η αδυναμία προστασίας όσων πίστεψαν και επένδυσαν στην Ελλάδα προκαλεί τεράστια ζημιά σε μια χώρα με ελλειμματική αξιοπιστία».

«Πάνω από όλα και πέραν της αναπόφευκτης ζημιάς που θα υποστεί το δημόσιο όταν τελεσιδικήσουν οι σχετικές αγωγές, η χώρα χάνει ξανά την ευκαιρία να ανταμείψει όσους επένδυσαν κόντρα σε όσους τους έλεγαν «μην πλησιάζεις την Ελλάδα, θα χάσεις» και να διαψεύσει όσους αμφισβητούν την αξιοπιστία της Ελληνικής οικονομίας», συμπληρώνεται και υπογραμμίζεται πως:

“Η πρόσβαση σε χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και ειδικά των ΜμΕ στην Ελλάδα χειροτέρευσε εκ νέου, σύμφωνα με την 6μηνιαία έκθεση της ΕΚΤ, ενώ και οι εξαγωγές χάνουν σταδιακά τη δυναμική τους, εμφανίζοντας πλέον ρυθμούς μείωσης. Η πορεία των εσόδων της γενικής κυβέρνησης τον Οκτώβριο εμφανίζει επίσης στοιχεία αποδυνάμωσης, αν εξαιρεθούν συγκυριακοί παράγοντες, που όμως ισοσκελίζεται σταθερά από τη μείωση δαπανών, κυρίως προμήθειας υλικού νοσοκομείων και πληρωμών για κοινωνικές παροχές εκτός των συντάξεων”.

“Η συνεχής αναζήτηση νέων φόρων για την κάλυψη των ελλειμμάτων του κρατικού προϋπολογισμού, καθώς οι φιλόδοξοι στόχοι εσόδων διαψεύδονται συνεχώς σε μια οικονομία που λυγίζει κάτω από το βάρος της υπερφορολόγησης, προσφέρει στη χώρα ένα ιδιαίτερο πλεονέκτημα: Η εμπειρία, ότι «το έργο το έχουμε ξαναδεί»!

Πέρα από την υπερφορολόγηση της ενέργειας, των εισοδημάτων και της ακίνητης περιουσίας, η φορολόγηση καπνών, ποτών, αναψυκτικών, της κινητής τηλεφωνίας και ο κωμικός φόρος πολυτελείας μας έχουν προσφέρει πανάκριβα και επώδυνα μαθήματα”, εξηγεί ο ΣΕΒ και καταλήγει:

«Δυστυχώς δεν μαθαίνουμε! Και όμως είναι αυτονόητο: προηγείται η διαμόρφωση συνθηκών δημιουργίας πλούτου πριν επιβληθεί μια (λογική) φορολόγησή του».