Σύγκρουση Ιράν – Ισραήλ: Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τις αεροπορικές δυνάμεις των δύο χωρών;

Μια ανάλυση στις αεροπορικές δυνάμεις και τα συστήματα αεράμυνας του Ιράν και του Ισραήλ κάνει το Reuters το Σάββατο, μετά από τα ισραηλινά χτυπήματα σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο Ιράν το Σάββατο.

Ο ισραηλινός στρατός δήλωσε ότι ολοκλήρωσε τα πλήγματα και πέτυχε τους στόχους του, προειδοποιώντας το Ιράν να μην απαντήσει, ενώ ένα ημιεπίσημο ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων υποσχέθηκε «ανάλογη αντίδραση» στην ισραηλινή δράση.

Ιράν

Η ιρανική πολεμική αεροπορία διαθέτει 37.000 άτομα προσωπικό, αλλά δεκαετίες διεθνών κυρώσεων έχουν αποκόψει σε μεγάλο βαθμό το Ιράν από τον πιο σύγχρονο στρατιωτικό εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών του Λονδίνου (IISS).

Η πολεμική αεροπορία διαθέτει μόνο μερικές δεκάδες λειτουργικά αεροσκάφη κρούσης, συμπεριλαμβανομένων ρωσικών αεροσκαφών και γερασμένων αμερικανικών μοντέλων που αποκτήθηκαν πριν από την Ισλαμική Επανάσταση της χώρας το 1979.

Η Ισλαμική Δημοκρατία διαθέτει μια μοίρα από εννέα μαχητικά αεροσκάφη F-4 και F-5, μια μοίρα από ρωσικής κατασκευής αεροσκάφη Sukhoi-24 και μερικά MiG-29, F7 και F14, ανέφερε το IISS.

Το Ιράν διαθέτει επίσης αεροσκάφη χωρίς πιλότο που έχουν σχεδιαστεί για να πετούν σε στόχους και να ανατινάζονται. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι το οπλοστάσιο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών του ανέρχεται σε μερικές χιλιάδες. Επιπλέον, λένε, το Ιράν διαθέτει περισσότερους από 3.500 πυραύλους επιφανείας-επιφανείας, ορισμένοι από τους οποίους φέρουν κεφαλές μισού τόνου. Ο αριθμός που μπορεί να φθάσει στο Ισραήλ μπορεί να είναι μικρότερος, ωστόσο.

Ο διοικητής της ιρανικής πολεμικής αεροπορίας δήλωσε τον Απρίλιο ότι τα Sukhoi-24 βρίσκονταν στην «καλύτερη κατάσταση ετοιμότητας» για να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε πιθανή ισραηλινή επίθεση. Αλλά η εξάρτηση του Ιράν από τα Sukhoi-24, που αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1960, υπογραμμίζει τη σχετική αδυναμία της πολεμικής του αεροπορίας.

Για την άμυνα, το Ιράν βασίζεται σε ένα μείγμα ρωσικών και εγχώριας παραγωγής πυραύλων επιφανείας-αέρος και συστημάτων αεράμυνας.

Το Ιράν παρέλαβε παραδόσεις του αντιαεροπορικού συστήματος S-300 από τη Ρωσία το 2016 – πύραυλοι εδάφους-αέρος μεγάλου βεληνεκούς που μπορούν να προσβάλλουν πολλούς στόχους ταυτόχρονα, συμπεριλαμβανομένων αεροσκαφών και βαλλιστικών πυραύλων.

Η Τεχεράνη διαθέτει επίσης την εγχώριας παραγωγής πλατφόρμα πυραύλων επιφανείας-αέρος Bavar-373, καθώς και τα αμυντικά συστήματα Sayyad και Raad.

Ισραήλ

Το Ισραήλ διαθέτει μια προηγμένη, εφοδιασμένη από τις ΗΠΑ αεροπορία με εκατοντάδες μαχητικά αεροσκάφη πολλαπλών χρήσεων F-15, F-16 και F-35. Αυτά έπαιξαν ρόλο στην κατάρριψη ιρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών τον Απρίλιο, όταν η Ισλαμική Δημοκρατία εκτόξευσε εκρηκτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και εκτόξευσε πυραύλους κατά του Ισραήλ στην πρώτη της άμεση επίθεση σε ισραηλινό έδαφος.

Η πολεμική αεροπορία δεν διαθέτει βομβαρδιστικά μεγάλου βεληνεκούς, αν και ένας μικρότερος στόλος ανακατασκευασμένων Boeing 707 χρησιμεύει ως δεξαμενόπλοια ανεφοδιασμού που θα μπορούσαν να επιτρέψουν στα μαχητικά της να φθάσουν στο Ιράν για εξόδους ακριβείας.

Η ισραηλινή πολεμική αεροπορία έδειξε την ικανότητά της να πλήττει στόχους μεγάλου βεληνεκούς τον Ιούλιο, όταν τα μαχητικά της αεροσκάφη έπληξαν περιοχές κοντά στο λιμάνι Χοντέιντα της Υεμένης σε αντίποινα για ένα χτύπημα μη επανδρωμένου αεροσκάφους των Χούθι στο Τελ Αβίβ.

Πρωτοπόρος στην τεχνολογία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, το Ισραήλ διαθέτει αεροσκάφη Heron χωρίς πιλότο ικανά να πετούν για περισσότερες από 30 ώρες, αρκετά για επιχειρήσεις σε μακρινές περιοχές. Το πυρομαχικό Delilah που διαθέτει για την παραμονή έχει εκτιμώμενη εμβέλεια 250 χιλιομέτρων – πολύ μικρότερη από την περιοχή του Κόλπου όπου βρίσκεται το Ιράν, αν και η πολεμική αεροπορία θα μπορούσε να καλύψει το κενό παραδίδοντας ένα από τα πυρομαχικά πιο κοντά στα σύνορα του Ιράν.

Το Ισραήλ πιστεύεται ευρέως ότι έχει αναπτύξει πυραύλους εδάφους-επιφανείας μεγάλου βεληνεκούς, αλλά ούτε το επιβεβαιώνει ούτε το διαψεύδει.

Ένα σύστημα εναέριας άμυνας πολλαπλών επιπέδων που αναπτύχθηκε με τη βοήθεια των ΗΠΑ μετά τον πόλεμο του Κόλπου το 1991 παρέχει στο Ισραήλ αρκετές πρόσθετες επιλογές για την κατάρριψη ιρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.

Το σύστημα με το υψηλότερο υψόμετρο είναι το Arrow-3, το οποίο αναχαιτίζει βαλλιστικούς πυραύλους στο διάστημα. Ένα προηγούμενο μοντέλο, το Arrow-2, λειτουργεί σε χαμηλότερα υψόμετρα.

Το μεσαίου βεληνεκούς David’s Sling αντιμετωπίζει βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ, ενώ το μικρού βεληνεκούς Iron Dome αντιμετωπίζει το είδος των πυραύλων και όλμων που χρησιμοποιούν οι υποστηριζόμενες από το Ιράν πολιτοφυλακές στη Γάζα και τον Λίβανο – αλλά μπορεί επίσης, θεωρητικά, να εκτοξευθεί εναντίον οποιουδήποτε ισχυρότερου πυραύλου που δεν βρήκε το Arrow ή το David’s Sling.

Τα ισραηλινά συστήματα έχουν σχεδιαστεί για να ενσωματώνονται σε αντίστοιχα αμερικανικά συστήματα αναχαίτισης στην περιοχή για την άμυνα του συνασπισμού.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Επιθέσεις του Ισραήλ σε στρατιωτικούς στόχους στο Ιράν – Η Τεχεράνη μιλά για «περιορισμένες» ζημιές
• Αμερικανικές εκλογές: Η Χάρις υπερασπίστηκε το δικαίωμα στην άμβλωση – Ο Τραμπ ξανά κατά των μεταναστών