Στα ύψη τα μπόνους της Γουόλ Στριτ

του Στίβεν Γκάντελ

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι πληρωμές μπόνους της Γουόλ Στριτ θα μπορούσαν να φτάσουν τα 23 δισεκατομμύρια δολάρια, τα υψηλότερα από τη χρηματοπιστωτική κρίση και δώθε.

Οι πέντε μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ πρόκειται να καταβάλλουν 127 δισεκατομμύρια δολάρια σε συνολικές αμοιβές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και τουλάχιστον 23 δισεκατομμύρια δολάρια σε μπόνους. Αυτό συνιστά μία μεγάλη αύξηση από τα 114 δισεκατομμύρια δολάρια που οι τράπεζες κατέβαλλαν στους εργαζόμενούς τους το 2009. Συγκεκριμένα, μεταφράζεται σε 149.472 χιλιάδες δολάρια ανά εργαζόμενο πλήρους απασχόλησης για το 2013, και ισοδυναμεί περίπου με το τριπλάσιο των ετήσιων αποδοχών του μέσου αμερικάνου εργαζόμενου. Τα δεδομένα αυτά προέρχονται από στοιχεία των τραπεζών κι από τους υπολογισμούς ενός κορυφαίου συμβούλου αποδοχών της Γουόλ Στριτ.

Διαβάστε ακόμη: Η «φούσκα» των ακινήτων επιστρέφει

Ο Χένρι Πόλσον έγραψε πρόσφατα σε άρθρο του στους New York Times ότι ήταν απογοητευμένος από το ύψος των μπόνους που οι τράπεζες κατέβαλλαν ύστερα από το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης και τις μετέπειτα διασώσεις. Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ δήλωσε ότι ένιωθε ντροπή για το χρόνο κατά τον οποίο επιλέχθηκε να καταβληθούν τα τεράστια μπόνους του 2009 και πιστεύει πως αυτές οι πληρωμές έστρεψαν το κοινό εναντίον της διάσωσης της Γουόλ Στριτ από την κυβέρνηση.

Ο ίδιος ο Πόλσον έχει ασκήσει και στο παρελθόν δριμεία κριτική για τις αμοιβές στη Γουόλ Στριτ. Όμως, ο ίδιος φρόντισε να λάβει περίπου 102 εκατομμύρια δολάρια κατά τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια παραμονής του στη Goldman Sachs, συμπεριλαμβανομένου κι ενός χρηματικού μπόνους ύψους 18,7 εκατομμυρίων δολαρίων για το πρώτο εξάμηνο του 2006.

Διαβάστε ακόμη: Η άνιση επιστροφή της τραπεζικής πίστης

Ο Άλαν Τζόνσον, κορυφαίος σύμβουλος αποδοχών, υπολογίζει ότι τα μπόνους στις εταιρείες της Γουόλ Στριτ ίσως αυξηθούν έως και 15% φέτος. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του, οι πληρωμές μπόνους στο τέλος του χρόνου μπορεί να φτάσουν τα 23 δισεκατομμύρια δολάρια, κινούμενα στα υψηλότερα επίπεδα από την περίοδο της χρηματοπιστωτικής κρίσης, τα οποία όμως υπολείπονται ακόμα κατά 34% από το ζενίθ του 2006.

Πάντως, κάποιοι ισχυρίζονται ότι αντί να εστιάζουμε στα επίπεδα των αμοιβών στη Γουόλ Στριτ, θα έπρεπε να ελέγχουμε κατά πόσο οι αποδοχές των εργαζομένων στις τράπεζες αντανακλούν την απόδοσή τους, ώστε οι αμοιβές να μην μετατρέπονται σε μια μηχανή παραγωγής τεράστιων προσωπικών κερδών ακόμα κι όταν οι τράπεζες, οι μέτοχοι και οι φορολογούμενοι ζημιώνονται. Αυτό προξένησε τη λαϊκή οργή του 2008. Τα στελέχη των εταιρειών της Γουόλ Στριτ έλαβαν δισεκατομμύρια σε μπόνους την ίδια στιγμή που οι εταιρείες τους όδευαν στην καταστροφή.