Στιβ Τζομπς: «Το μυστικό της ευφυΐας δεν είναι το IQ. Είναι οι εμπειρίες»
Κατά τη διάρκεια των σχολικών του χρόνων, ένας καθηγητής είπε στον Scott Mautz, ένα δημοφιλή ομιλητή, εκπαιδευτή και εισηγητή στο LinkedIn Learning, ο οποίος υπήρξε ανώτερο στέλεχος στην Procter & Gamble, ότι «είτε γεννιέται κανείς έξυπνος, είτε όχι», μια δήλωση που τον έκανε να αμφισβητήσει τις δυνατότητές του στα μαθηματικά. Ωστόσο, ως ειδικός στην ηγεσία και την ψυχική ανθεκτικότητα, διαφωνεί έντονα με αυτή την άποψη – και πιστεύει ότι ο Στιβ Τζομπς θα συμφωνούσε μαζί του.
Το 1982, όταν ο συνιδρυτής της Apple κέρδισε το βραβείο Golden Plate από την Academy of Achievement, έθεσε στο κοινό του ένα ερώτημα: «Έχετε σκεφτεί ποτέ τι σημαίνει να είναι κανείς έξυπνος;». Στη συνέχεια, εξήγησε ότι η ευφυΐα δεν αφορά απλώς το IQ, αλλά την ικανότητα να βλέπει κανείς τη μεγαλύτερη εικόνα και να κάνει συνδέσεις που οι άλλοι δεν βλέπουν.
Σύμφωνα με τον Τζομπς, οι άνθρωποι που έχουν τις ίδιες εμπειρίες, τείνουν να κάνουν τις ίδιες συνδέσεις. Οι πιο δημιουργικοί και καινοτόμοι άνθρωποι, αντιθέτως, αντλούν από μια ποικιλία εμπειριών, γεγονός που τους επιτρέπει να λύνουν προβλήματα με μοναδικούς τρόπους.
Η ιδέα αυτή φαίνεται απλή στη θεωρία, αλλά στην πράξη, είναι εύκολο να παγιδευτεί κάποιος σε ρουτίνες που εμποδίζουν τη συσσώρευση νέων εμπειριών. Το να ξεφύγει κανείς από αυτή τη στασιμότητα απαιτεί ψυχική ανθεκτικότητα, καθώς και τη δέσμευση σε τέσσερα βασικά βήματα:
1. Ανάληψη ευθύνης για την κατάσταση
Ένα παράδειγμα που αναφέρεται είναι αυτό μιας γυναίκας που ήταν δυσαρεστημένη στη δουλειά της για χρόνια και ήθελε να μετακομίσει σε άλλη πόλη. Για πολύ καιρό, θεωρούσε πως ο σύντροφός της δεν θα δεχόταν να φύγει από την οικογένειά του, αλλά όταν τελικά του το πρότεινε, εκείνος ήταν θετικός στην ιδέα.
Αυτό καταδεικνύει ότι συχνά οι άνθρωποι αισθάνονται παγιδευμένοι και κατηγορούν εξωτερικούς παράγοντες, ενώ στην πραγματικότητα η αλλαγή ξεκινά από τους ίδιους.
2. Αναγνώριση των μοτίβων που κρατούν κάποιον στάσιμο
Πολλές φορές, κάποιος μπορεί να εγκλωβίζεται σε συνήθειες που εμποδίζουν την εξέλιξή του, όπως η συνεχής αναβολή αποφάσεων, η αποφυγή προκλήσεων ή η πεποίθηση ότι «τα πράγματα θα αλλάξουν μόνα τους».
Μια αυτοκριτική προσέγγιση, καθώς και η συζήτηση με έναν έμπιστο φίλο, μπορούν να βοηθήσουν στην αναγνώριση αυτών των μοτίβων και στη λήψη δράσης.
3. Δέσμευση στην αποδοχή προκλήσεων
Όταν κάποιος αισθάνεται στάσιμος, τείνει να αποφεύγει προκλήσεις και να παραμένει στη ζώνη άνεσής του. Ωστόσο, η εξέλιξη έρχεται μέσα από τη δοκιμή νέων εμπειριών.
Ακόμα και μικρά βήματα, όπως η εκμάθηση ενός νέου αθλήματος ή μιας ξένης γλώσσας, μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων και στην ανανέωση της οπτικής κάποιου.
4. Ανάληψη πρωτοβουλίας και δράση
Η αλλαγή είναι δύσκολη χωρίς ξεκάθαρους στόχους. Η έρευνα δείχνει ότι όσοι γράφουν τους στόχους τους έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να τους επιτύχουν.
Ένα μικρό πρώτο βήμα, όπως μια συνάντηση με κάποιον από τον επαγγελματικό τομέα που ενδιαφέρει κάποιον, ή ο προγραμματισμός ενός ταξιδιού για έξοδο από τη ρουτίνα, μπορεί να προσφέρει την απαραίτητη ώθηση για αλλαγή.
Ακόμα και η παραμικρή ενέργεια μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο, βοηθώντας στην απόκτηση νέων εμπειριών και τη δημιουργία καινοτόμων συνδέσεων. Και αυτό, όπως αναφέρεται, είναι η ουσία της ευφυΐας.
