Στουρνάρας: Ιδιαίτερα ισχυρή η κεφαλαιακή θέση των ελληνικών τραπεζών
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας εξηγεί πως η κεφαλαιακή επάρκεια των ελληνικών τραπεζών έχει βελτιωθεί.
Η κεφαλαιακή θέση των ελληνικών τραπεζών είναι ιδιαίτερα ισχυρή διαβεβαίωσε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Εθνική Τράπεζα της Κροατίας, στο Ζάγκρεμπ. Προσέθεσε, δε, ότι έχουν αναληφθεί δράσεις στον τομέα των μη εξυπηρετούμενων δανείων προκειμένου να βελτιωθεί περαιτέρω η κεφαλαιακή θέση των τραπεζών.
Γενικότερα όμως η εικόνα αυτή χαρακτηρίζει το σύνολο της ευρωζώνης καθώς οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών της ζώνης του ευρώ έχουν αυξηθεί από περίπου 8% το 2008 σε περίπου 14% σήμερα. Ο ίδιος υπογράμμισε την ανάγκη να αναθεωρηθεί το πλαίσιο εποπτείας των τραπεζών τα επόμενα χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό υποστήριξε ότι οι προκλήσεις αφορούν την ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ένωσης.
Πρέπει επίσης να αντιμετωπιστούν ζητήματα σχετικά με την επάρκεια των πόρων του Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης (SRF), τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Σύμφωνα με τους επικριτές, το μέγεθος του SRF είναι ανεπαρκές και η δομή της διακυβέρνησής του είναι υπερβολικά πολύπλοκη.
Η δεύτερη πρόκληση σχετίζεται με το ζήτημα της αυξημένης επιβάρυνσης που συνεπάγεται για τις τράπεζες η συμμόρφωσή τους προς το νέο κανονιστικό πλαίσιο και τούτο διότι η απαίτηση για μεγαλύτερη διαφάνεια συνοδεύεται από αύξηση του κόστους.
Πρόκληση αποτελεί επίσης η διεύρυνση του πεδίου εποπτείας καθώς οι τράπεζες εμπλέκονται σε πλήθος δραστηριοτήτων, όπως συναλλαγές τιτλοποίησης, συναλλαγές χρηματοδότησης μέσω τίτλων, συναλλαγές επαναγοράς (repos), διαχείριση ενεχύρων και παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Είναι άγνωστες οι συνέπειες που μπορεί να έχει η ελλιπής παρακολούθηση των κινδύνων στον εν λόγω τομέα και μπορεί να ελλοχεύει ο κίνδυνος νέας κρίσης.
Τέλος πρόκληση αποτελεί και ο ρόλος της κεντρικής τράπεζας ως δανειστή έσχατης προσφυγής του τραπεζικού συστήματος, καθώς οι κεντρικές τράπεζες οφείλουν να δανείζουν χωρίς περιορισμούς σε τράπεζες που είναι μεν φερέγγυες αλλά αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας, με υψηλό επιτόκιο και έναντι επαρκών εξασφαλίσεων.
