Τα επόμενα βήματα Μητσοτάκη μετά το «μούδιασμα» στις Ευρωεκλογές
Από τη Βίκυ Σαμαρά
Τα βλέμματα όλων στη Νέα Δημοκρατία είναι στραμμένα στο Μέγαρο Μαξίμου, εν αναμονή των κινήσεων του Κυριάκου Μητσοτάκη μετά το «μούδιασμα» από το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο πρωθυπουργός θα βάλει το πλαίσιο για το επόμενο διάστημα αύριο σε τηλεοπτική συνέντευξη, ενώ την Παρασκευή θα πραγματοποιηθεί κανονικά το προγραμματισμένο ήδη υπουργικό συμβούλιο. Κυβερνητικά στελέχη πάντως στο ερώτημα εάν θα έχει μεσολαβήσει μέχρι τότε ο αναμενόμενος από άπαντες ανασχηματισμός, απαντούσαν απλώς: «Δεν έχουμε κάτι».
Φαίνεται επομένως ότι σε πρώτη φάση ο ανασχηματισμός παραμένει στο συρτάρι του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος όμως προφανώς και κρατά το όπλο αυτό παρά πόδας. Ωστόσο προφανώς ο πρωθυπουργός δεν θέλει να φανεί ότι προχωρά σε κινήσεις υπό το κράτος «πανικού». Όπως και να έχει οι υπουργοί κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα από χθες το βράδυ.
Σημειωτέον ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν θα ταξιδέψει σήμερα για Ιορδανία (το ταξίδι αυτό άλλωστε δεν είχε τελικά ανακοινωθεί). Ενώ τη Δευτέρα θα βρίσκεται στις Βρυξέλλες για την πρώτη Σύνοδο των ηγετών της ΕΕ, στον απόηχο της πανευρωπαϊκής ανόδου της Ακροδεξιάς και με κυβερνητικές κρίσεις σε Γαλλία και πιθανώς και σε Γερμανία.
Τα ευρωπαϊκά βάσανα της ΝΔ
Ο κ. Μητσοτάκης απόψε το βράδυ θα μετέχει και στην τηλεδιάσκεψη κορυφής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Η επανεκλογή της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην προεδρία της Κομισιόν δεν είναι όμως δεδομένη αλλά εξαρτάται από τις πολιτικές συμμαχίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το ΕΛΚ βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα δίλημμα: Να επιμείνει στη συνεργασία με τους Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθερους και Πράσινους ή να αναζητήσει ad hoc συμμαχίες και στα άκρα δεξιά της Ευρωβουλής, με κίνδυνο να χάσει τους πρώτους;
Το πρόβλημα είναι ότι για την εκλογή προέδρου Κομισιόν απαιτούνται 361 ψήφοι. Τυπικά ΕΛΚ, Σοσιαλδημοκράτες και Φιλελεύθεροι έχουν πάνω από 400 έδρες. Ωστόσο εάν ορισμένα κόμματα ή μεμονωμένοι ευρωβουλευτές δεν συμφωνήσουν με τη γραμμή της ευρωομάδας τους ή του κόμματος τους αντίστοιχα, η κ. Φον ντερ Λάιεν
Σημειωτέον ότι η κ. Φον ντερ Λάιεν θέλει και τη στήριξη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Όμως από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ μόνο 12 έχουν ηγέτες προερχόμενους από το ΕΛΚ και κανένα εξ αυτών δεν συγκαταλέγεται στους παραδοσιακούς “μεγάλους παίκτες” της Ευρώπης.
Οι εξελίξεις ιδίως σε Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, προβληματίζουν και την Αθήνα, καθώς στο γαλάζιο στρατόπεδο πολλοί φοβούνται πως η πανευρωπαϊκή άνοδος της Ακροδεξιάς μπορεί να ενισχύσει αντίστοιχες τάσεις και εν Ελλάδι.
“Στην Ελλάδα η ΝΔ παραμένει κυρίαρχη”
Στη ΝΔ βέβαια προσπαθούν να δουν επίσης τα θετικά, καθώς σε αντίθεση με τα κραταία κυβερνητικά κόμματα σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία εδώ δεν υπήρξε αντίστοιχη δραματική υποχώρηση των ποσοστών της κυβερνητικής παράταξης. Επικαλούνται ειδικότερα ότι:
Στη Γαλλία ο Πρόεδρος Μακρόν υπέστη συντριπτική ήττα με τα ποσοστά του κόμματός του να πέφτουν στο 15% με τον ίδιο να ανακοινώνει διάλυση της Βουλής και πρόωρες εκλογές στις 30 Ιουνίου.
Στη Γερμανία το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του καγκελάριου Σόλτς κατετάγη τρίτο, με δεύτερο κόμμα να αναδεικνύεται η ακροδεξιά. Πρώτο κόμμα με 29,5% αναδεικνύονται οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU/CSU).
“Στην Ελλάδα, η ΝΔ παραμένει κυρίαρχη και ένα από τα μεγαλύτερα κεντροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη”, καταλήγουν επομένως κυβερνητικά στελέχη, στη γραμμή που χάραξε ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης χθες.
Υπενθυμίζεται ότι ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε ότι η ΝΔ δεν πέτυχε το στόχο που ο ίδιος είχε θέσει. Δήλωσε ότι επιχειρήματα όπως ότι η διαφορά απ’ το δεύτερο κόμμα είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία των ευρωεκλογών, δεν τον ενδιαφέρουν.
Διαβεβαίωσε ότι: «Ακούμε τη φωνή και την εντολή των πολιτών: “Σας εμπιστευόμαστε. Αλλά προσπαθήστε περισσότερο”». Ενώ ξεκαθάρισε ότι εθνικές εκλογές θα πραγματοποιηθούν το 2027. Και παραδέχθηκε αστοχίες, που υποσχέθηκε ότι θα διορθωθούν, δίνοντας τροφή στα σενάρια ανασχηματισμού, τα οποία τώρα προσπαθεί να διαχειριστεί το Μαξίμου.
Πηγή: news247.gr
Διαβάστε ακόμη:
Ευρωεκλογές: Πολλαπλά μηνύματα και ορόσημα την επόμενη ημέρα
Το «καταστροφικό αποτέλεσμα» του Σολτς και το πολιτικό μέλλον της Γερμανίας μετά τις ευρωεκλογές
