Τα ήρεμα νερά στο Αιγαίο δεν φέρνουν νηνεμία στη στεριά
Τα κόμματα μετρούν αντίστροφα για την κάλπη της 9ης Ιουνίου ωστόσο τα ανοιχτά μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής μας υπενθυμίζουν ότι η γεωπολιτική αστάθεια και η πολυπλοκότητα της περιοχής μας δεν επιτρέπουν κανένα εφησυχασμό. Και μπορεί ο Μητσοτάκης να έφυγε από την Άγκυρα ικανοποιημένος διότι το καλό κλίμα στα ελληνοτουρκικά έχει εμπεδωθεί, ωστόσο οι απανωτές κρίσεις με Σκόπια και Τίρανα χτυπούν καμπανάκια στην Αθήνα.
Η απόφαση της νέας προέδρου της Βόρειας Μακεδονίας, Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, να αποκαλέσει τη χώρα της «Μακεδονία» στη διάρκεια της ορκωμοσίας της, προκάλεσε την οργή της Αθήνας αλλά και τις αντιδράσεις της Δύσης. Και οι χθεσινές δηλώσεις του εντολοδόχου Πρωθυπουργού και ηγέτη του VMRO, Κρίστιαν Μίτσκοτσκι, ότι η Ελλάδα μπορεί να επιλέξει τη Χάγη είναι τροχιοδεικτικές της στάσης που θα κρατήσει στο θέμα όταν η νέα κυβέρνηση σχηματιστεί.
Πολλά θα κριθούν από τη δημιουργία του κυβερνητικού συνασπισμού στη γειτονική χώρα και τους όρους που θα τον διέπουν – με τη σημείωση πως τα Αλβανικά κόμματα που μπορεί να αποτελέσουν τον μικρό κυβερνητικό εταίρο επιθυμούν την τήρηση της συμφωνίας των Πρεσπών. Για την Αθήνα πάντως είναι δεδομένο πως ο ευρωπαϊκός δρόμος της γειτονικής χώρας περνάει μέσα από την εφαρμογή της Συμφωνίας και στο θέμα φαίνεται πως υπάρχει σαφής υποστήριξη από ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα με την Αλβανία, όπου οι προοπτικές εξομάλυνσης είναι δυσοίωνες, ιδίως όσο το θέμα Μπελέρη συντηρείται από πλευράς Ράμα χωρίς διάθεση επίλυσης. Για την Ελλάδα ωστόσο η υπόθεση του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας αναδεικνύει το μη σεβασμό των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στη χώρα, ενώ μέχρι στιγμής η Αθήνα έχει επιμείνει να το συνδέει με την ενταξιακή πορεία της γειτονικής χώρας στην ΕΕ. Η επίσκεψη Ράμα στην Αθήνα δεν βοήθησε την κατάσταση, παρά το ότι του είχε ζητηθεί ανεπίσημα να την αναβάλει για μετά τις ευρωεκλογές. Με αυτά τα δεδομένα κανείς δεν μπορεί να είναι αισιόδοξος για την πορεία των ελληνοαλβανικών σχέσεων με την ευθύνη ωστόσο να βαραίνει κυρίως την πλευρά των Τιράνων.
Στη δύσκολη σχέση με τους βόρειους γείτονές μας δεν βοηθάει το γεγονός ότι παρά την ξεκάθαρη ελληνική στήριξη στην ευρωπαϊκή τους προοπτική, η καθυστέρηση στην έναρξη των ενταξιακών τους διαπραγματεύσεων στέλνει αμφίσημα μηνύματα στην περιοχή, ενώ ανοίγει την πόρτα στην εθνικιστική ρητορική επιτρέποντας ταυτόχρονα τρίτες χώρες να παρεμβαίνουν, υπονομεύοντας το δρόμο τους προς τη Δύση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
