Τα ρίσκα των αρχηγών στον δρόμο προς την ευρωκάλπη
Τα ψηφοδέλτια των ευρωεκλογών κλείνουν, οι αρχηγοί έχουν ξεκινήσει περιοδείες και οι υποψήφιοι ετοιμάζουν τα βιντεάκια τους στα σόσιαλ. Απέχουμε πλέον 50 μέρες από την κάλπη της 9ης Ιουνίου και η στρατηγική των κομμάτων εστιάζει κυρίως επάνω στους αρχηγούς που θα σηκώνουν το βάρος της αναμέτρησης. Αυτό ενέχει μερικά ρίσκα:
Για τη ΝΔ και τον Πρωθυπουργό η αναμέτρηση του Ιουνίου έχει χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ώστε να συνεχίσει απερίσπαστη το μεταρρυθμιστικό έργο της επόμενης τριετίας. Η ΝΔ θέλει ένα ποσοστό κοντά σε αυτό των ευρωεκλογών του 2019, που θα αποτυπώσει εκ νέου την πολιτική της κυριαρχία. Βέβαια το επιχείρημα της σταθερότητας ήταν το σύνθημα της περσινής κάλπης, ενώ αυτό της κανονικότητας αφορά την περίοδο του 2019 και την πολιτική αλλαγή από τον ΣΥΡΙΖΑ. Με άλλα λόγια, δεν είναι σαφές το κατά πόσο η κυβέρνηση θα πείσει τη συμμαχία του Κέντρου που την έφερε δυο φορές στην εξουσία να επιστρέψει στην κάλπη για να επιβεβαιώσει την εμπιστοσύνη της. Κι αυτό ίσως εξηγεί την ανάγκη το ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ να ενισχυθεί με υποψηφιότητες που μιλάνε απευθείας στο δεξιό ακροατήριο.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ο Στέφανος Κασσελάκης θα πάρει το παιχνίδι επάνω του – μάλιστα πληροφορίες αναφέρουν πως ο ίδιος ίσως σκεφτεί να θέσει ο ίδιος υποψηφιότητα. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει αποδείξει πως ξέρει να τραβάει επάνω του τα φώτα της δημοσιότητας και η δημοσκοπική του επαναφορά επιβεβαιώνει πως ο ίδιος μιλάει και σε απολιτίκ ακροατήρια που θεωρούν πως η πολιτική είναι το τικ-τοκ, σε αντιδιαστολή με όσα είπε ο Αλέξης Τσίπρας στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών. Ο μεγάλος κίνδυνος για τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ είναι όμως η πιθανότητα οι συγκεκριμένοι ψηφοφόροι να αγνοήσουν την κάλπη και να προτιμήσουν τις παραλίες. Την ίδια στιγμή οι εκλογές κερδίζονται και με τις κομματικές οργανωτικές δομές στο πόδι και η διάσπαση που προηγήθηκε μπορεί να υπονομεύσει την εκλογική προσπάθεια του κόμματος.
Στο ΠΑΣΟΚ διαφαίνεται ένα άγχος που προκαλεί η δημοσκοπική στασιμότητα και κυρίως η διαπίστωση πως παρά την παραγωγή πολιτικής, ο Ανδρουλάκης δεν μπορεί να υπερκεράσει τον Κασσελάκη που μοιάζει σαν να έχει επιλεγεί ως αντίπαλος από το Μαξίμου. Για αυτό και το στοίχημα της Χαριλάου Τρικούπη αφορά κυρίως στην κινητοποίηση του κομματικού μηχανισμού που έχει αποδείξει πως συνεχίζει να υφίσταται κυρίως στην επαρχία παρά την εκλογική καθίζηση της τελευταίας δεκαετίας. Για τα υπόλοιπα κόμματα – και κυρίως τα προσωποπαγή – η αρχηγική παρουσία είναι μονόδρομος για την εξασφάλιση έδρας στην ευρωβουλή.
