Tα «τρία» αγκάθια στη ρύθμιση των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων

Την ερχόμενη εβδομάδα αναμένονται οι νέες διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς για τη μορφή που θα αποκτήσει ο εξωδικαστικός μηχανισμός διευθέτησης ληξιπρόθεσμων επιχειρηματικών οφειλών.

Σύμφωνα με την Ημερησία, Δευτέρα 28 ή Τρίτη 29 του μηνός οι δύο πλευρές, θα μπορούν να συζητήσουν τις προτάσεις τους για την επίλυση τριών προβλημάτων που εντοπίστηκαν το προηγούμενων διάστημα προκειμένου να προχωρήσει η κατάρτιση του σχετικού νομοσχεδίου από το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης.

Η πολιτική ηγεσία έχει κάνει λόγο για ουσιαστική σύγκλιση μεταξύ των δύο πλευρών στο νέο τρόπο της ταχείας αναδιάρθρωσης των ληξιπρόθεσμων επιχειρηματικών χρεών, ωστόσο, παραμένουν σε εκκρεμότητα ο τρόπος υπολογισμού των χρεών προς δημόσιο και τράπεζες με επιτόκιο, η τύχη των εγγυήσεων που έχουν δοθεί για δάνεια όταν αυτά θα «κουρεύονται« και οι φόροι που θα είναι δυνατόν να διαγράφονται.

Παράλληλα, η ελληνική πλευρά δεν αποκλείεται να καταθέσει νέα πρόταση ως προς το κατώφλι συμμετοχής των ελεύθερων επαγγελματιών κι επιχειρήσεων που θα μπορούν να συμμετάσχουν στην εθελοντική διαδικασία αναδιάρθρωσης των χρεών προς το δημόσιο, τις τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία και λοιπούς προμηθευτές. Πηγές αναφέρουν ότι τα αρμόδια υπουργεία αναμένεται να υποβάλλουν πρόταση με χαμηλότερο τζίρο, ίσως κοντά στα 20.000 με 30.000 ευρώ ώστε να αποκλειστούν όσο το δυνατό λιγότεροι ελεύθεροι επαγγελματίες και μικρές επιχειρήσεις.

Από τις έως τώρα διαπραγματεύσεις πέραν των τριών προαναφερόμενων εκκρεμοτήτων έχουν ανακύψει και οι διαφορετικές θέσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος μεταξύ των εμπλεκομένων στη διαδικασία.

Επί παραδείγματι, στο στρατόπεδο των δανειστών το ΔΝΤ προτείνει τη διαγραφή όλων ανεξαιρέτως των χρεών προς το δημόσιο, ενώ η Κομισιόν εμφανίζεται πιο συγκρατημένη.

Από την πλευρά της, η γενική γραμματεία Δημοσίων Εσόδων επιμένει σε ιεράρχηση της διαγραφής των φόρων με κόκκινη γραμμή τους παρακρατούμενους φόρους, οι τράπεζες βάζουν το δικό τους όριο διαγραφής αφήνοντας εκτός το αρχικό κεφάλαιο του κόκκινου δανείου, ενώ το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης φέρεται να επιδιώκει πιο δραστικές αναδιάρθρωσης.

Όσον αφορά τα τρία αγκάθια… για τη θέσπιση του εξωδικαστικού μηχανισμού και σύμφωνα με την Ημερησία, είναι τα εξής:

Ο τρόπος υπολογισμού των χρεών

Η ελληνική πλευρά έχει προτείνει τον καθορισμό ενός μέσο επιτοκίου (με όρους αγοράς) βάσει του οποίου θα υπολογίζονται με ακρίβεια τα χρέη των επιχειρήσεων που θα υπάγονται σε ρύθμιση. Οι μέχρι τώρα διαπραγματεύσεις έχουν αναδείξει ότι οι τράπεζες ακολουθούν διαφορετική διαδικασία για τον προσδιορισμό ενός «κόκκινου« δανείου: Κεφάλαιο, επιτόκιο, πανωτόκια και συνυπολογισμός τόκων υπερημερίας στο αρχικό κεφάλαιο (κεφαλαιοποίηση τόκων)

Άλλον τρόπο χρησιμοποιεί το δημόσιο: Αρχική οφειλή, πρόστιμα, προσαυξήσεις.

Έτσι, τα δύο είδη χρεών δεν μπορούν να συγκριθούν και επιπλέον δημόσιο και τράπεζες βάζουν από την πλευρά τους τις δικές τους «κόκκινες« γραμμές μέχρι ποιο σημείο θα φτάνει το κούρεμα.

Η προσαρμογή των εγγυήσεων

Το δεύτερο αγκάθι έχει να κάνει με την τύχη των εγγυήσεων. Δηλαδή όταν θα διαγράφεται μέρος δανειακής οφειλής, εφόσον αυτή είχε εγγυήσεις ποια θα είναι η τύχη τους.

Ποιοι δημόσιοι φόροι θα κουρεύονται

Το μεγαλύτερο μέρος της διαπραγμάτευσης έχει αναλωθεί στις κατηγορίες φόρων που θα μπορούν και δεν θα μπορούν να κουρεύονται… Η ελληνική πλευρά ζητά κι επιμένει να εξαιρούνται από τη διαγραφή φόροι που έχουν παρακρατηθεί ενώ θα έπρεπε να αποδοθούν στο Δημόσιο. Τέτοιοι είναι ο ΦΠΑ, ο ΦΜΥ.