Τι μπορούν να μας μάθουν οι 40 under 40 του Fortune
Είναι επαναστατικοί, απερίσκεπτοι και ηδονιστές. Σαν κι εμάς, αλλά πιο καλοστεκούμενοι.
του Στάνλεϊ Μπινγκ
Η λίστα 40 under 40 του Fortune περιλαμβάνει 40 άτομα που έχουν το προνόμιο να είναι κάτω των 40 ετών. Φυσικά, έχουν πετύχει κι άλλα πράγματα, αλλά κυρίως τους αναγνωρίζουμε αυτό το επίτευγμα.
Το να είσαι κάτω από 40 ετών είναι θαυμάσιο. Για τους άντρες σημαίνει ότι όπως κι αν είναι τα μαλλιά σου, δεν είναι τόσο χάλια όπως θα γίνουν στη συνέχεια. Και οι γυναίκες αυτής της ηλικιακής ομάδας μάλλον φαίνονται και νοιώθουν μια χαρά σε σχέση με το πώς θα είναι μερικές δεκαετίες αργότερα.
Επίσης, όταν δεν έχεις φτάσει ακόμα στα 40 σου μπορείς να πεις στον εαυτό σου πολλά όμορφα πράγματα σχετικά με τις μελλοντικές προοπτικές σου – και να τα πιστέψεις. Αν τα πράγματα πηγαίνουν καλά, μπορείς να πιστέψεις ότι θα πάνε ακόμα καλύτερα. Κι αν δεν πηγαίνουν καλά, έχεις ακόμα χρόνο να διαβάσεις κάποιο θρησκευτικό ή επιχειρηματικό βιβλίο (ή κάποιο βιβλίο με συμβουλές, τέλος πάντων) και να τα φτιάξεις. Αυτό είναι εντελώς διαφορετικό απ’ το να είσαι 50, και βέβαια καμία σχέση με το να είσαι 60.
Όσο για τους συγκεκριμένους κάτω των 40 ετών που συγκαταλέγονται στη λίστα; Έχουν κάνει κάτι που τους ξεχώρισε από τους υπόλοιπους και τους έκανε και πλούσιους. Το να είσαι πλούσιος πριν τα 40 είναι καλύτερο απ’ το να είσαι πλούσιος μετά τα 40, επειδή τώρα έχεις τη δυνατότητα να κάνεις κάτι με όλα αυτά τα λεφτά. Το να είσαι πλούσιος μετά τα 40 είναι επίσης καλό, αλλά δεν βλέπεις πολύ κόσμο να σε τιμά γι’ αυτό με λίστες κλπ. Αντιθέτως, το να είσαι πλούσιος και γέρος τραβάει μπόλικη κριτική.
Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί οι δημιουργικοί, τυχεροί, σχετικά νεαρούτσικοι άνθρωποι που έχουν πετύχει τόσα πολλά σε τόσο λίγο χρόνο; Κάποιοι έχουν startup που ξεκίνησαν καλύτερα από άλλους οι οποίοι, παρόλο που ξεκίνησαν καλά, στη συνέχεια σταμάτησαν. Άλλοι έλκονται από την ιδέα της «επιτυχίας χωρίς έσοδα». Και άλλοι βρήκαν νέες λύσεις ενώ δούλευαν σ’ ένα γραφείο που ήταν παράλληλα και διάδρομος γυμναστικής, και σε κανέναν δεν επιτρεπόταν να πει ότι φαίνονταν γελοίοι.
Τι μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτούς; Είναι επιθετικοί και έχουν τους δικούς τους τρόπους. Δεν νοιάζονται για τους καθιερωμένους κανόνες συμπεριφοράς. Είναι επαναστατικοί και αποδιοργανώνουν μέχρι τη στιγμή που υπάρξει η οποιαδήποτε πιθανότητα κάποιος άλλος να αποδιοργανώσει αυτούς. Και όταν γίνονται πλούσιοι, ζούνε όσο πιο χαζά και ηδονιστικά γίνεται. Με άλλα λόγια, είναι σαν κι εμάς – απλά πιο καλοστεκούμενοι.
Θα ήταν σωστό, τελειώνοντας, να αναφέρουμε αυτούς τους κάτω των 40 ετών που δεν αναφέρονται αλλού – τους άντρες και τις γυναίκες που εργάζονται κάθε μέρα σε μικρά γραφεία και τρώνε από την καφετέρια της εταιρείας όπου το φαί είναι δωρεάν αρκεί να το φας όσο πιο γρήγορα μπορείς ώστε να γυρίσεις πίσω στην 16ωρη εργάσιμη ημέρα σου· που ταξιδεύουν για ώρες από τη μια περιοχή στην άλλη· που δεν χρειάζεται να ανησυχούν μήπως χάσουν τις συντάξεις τους γιατί το πιθανότερο είναι ότι δεν θα πάρουν σύνταξη από τη δουλειά που κάνουν τώρα.
Καλή τύχη σε όλους σας! Η ζωή είναι λίγο πιο σκληρή σήμερα, και λίγο πιο περίεργη, και λίγο λιγότερο ιδιωτική.
Αλλά τουλάχιστον είστε αρκετά νέοι κι αυτό μετράει – πιστέψτε με.
