Τι επιδιώκει να κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ;
Γράφει ο Ευστάθιος Λιακόπουλος (Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος της BSS | Building Solid Success)
Δεν πιστεύω ποτέ στην τρέλα σε τέτοια θέματα, αλλά στην ψύχραιμη θεώρηση των πραγμάτων. Με αυτό τον τρόπο πρέπει να αντιμετωπίσουμε και αυτή την κίνηση της Αμερικής. Δεν είναι μια απλή κίνηση. Πρόκειται για την πλήρη αλλαγή του δυτικού κόσμου όπως τον γνωρίζαμε έως σήμερα.
Ο Ντόναλτ Τραμπ είναι ένας επιχειρηματίας, ο οποίος εξελέγη άνετα με απόλυτη κυριαρχία και προσπαθεί να την αξιοποιήσει.
Η Αμερική είναι ίσως η πλέον πτωχευμένη χώρα. Υπάρχουν και άλλες πολλές, αλλά το Αμερικανικό χρέος είναι τόσο δυσθεώρητο και επικίνδυνο όσο κανένα. Γιατί πτωχευμένος δεν είναι κατά την γνώμη μου, όποιος έχει την ανάλογη ταμπέλα, αλλά όποιος δεν μπορεί με τα θεμελιώδη του μεγέθη να έχει έναν βιώσιμο δανεισμό.
Πως δημιουργείται η ανάγκη για δανεισμό; Εμείς το ξέρουμε πολύ καλά από τα δικά μας θέματα. Με πολλούς τρόπους αλλά εν προκειμένω με υπερβολική εσωτερική κατανάλωση, έλλειψη ανταγωνιστικότητας, έλλειμα στο ισοζύγιο, ανάγκη για κάλυψη του ελλείματος μέσω δανεισμού. Η Αμερική είναι ο κυρίαρχος καταναλωτής και συσσωρεύει πληθώρα ελλειμάτων στο ισοζύγιο της. Το αποτέλεσμα ένας πολύ αυξημένος ρυθμός αύξησης δανεισμού που οδεύει προς το 130% του ΑΕΠ της έως το 2030.
Η Αμερική βεβαίως μπορεί να δανείζεται γιατί είναι η Αμερική, αλλά έως πότε θα το κάνει αυτό; Επίσης τι θα συνέβαινε αν η Αμερική κήρυττε στάση πληρωμών;
Ο Ντόναλντ Τράμπ παίζει ένα πολύ δυνατό χαρτί. Αυτό της δύναμης της Αμερικής προκειμένου να σώσει την Αμερική. Μπορεί να το κάνει γιατί είναι η Αμερική και κανείς δε μπορεί ακόμη ουσιαστικά να της πάει κόντρα.
Επιδιώκει ταυτόχρονα:
- Να μειώσει τα ελλείματα ή και να δημιουργήσει πλεονάσματα.
- Να μειώσει τον ανάγκη νέου δανεισμού.
- Να υπάρχει πληθωρισμός, γιατί ο πληθωρισμός οδηγεί σε:
- Αύξηση ΑΕΠ
- Αύξηση φορολογικών εσόδων
- Μείωση σχέσης χρέους/ ΑΕΠ
- Να μειώσει τα επιτόκια των ομολόγων, αφού ο κόσμος θα στραφεί προς ασφαλή καταφύγια.
- Να πετύχει καλύτερους όρους με τους εταίρους πιέζοντας τους.
- Ίσως και να υποτιμήσει το δολάριο.
- Να βελτιώσει την παραγωγή στην Αμερική και να περιορίσει τις εισαγωγές.
- Να αυξήσει τις επενδύσεις στην Αμερική.
Μεταξύ μας αν τα σκεφτούμε επιχειρηματικά, καλά φαίνεται να κάνει.
Όμως αυτή η πολιτική έχει μεγάλο κόστος.
- Κόστος σε ηθική, αφού αδειάζει τους συμμάχους του και στρέφεται μόνο στο συμφέρον της Αμερικής.
- Κόστος στα μεσαία και ακόμη περισσότερο στα μικρά εισοδήματα, τα οποία θα δυσκολεύονται όλο και περισσότερο.
- Κόστος σε διαμόρφωση ύφεσης βραχυπρόθεσμα.
- Κόστος σε απώλεια περιουσιών σε πολλά επίπεδα.
Οι πολυεθνικές θα μαζευτούν.
Οι επενδύσεις θα περιοριστούν μέχρι να δούμε τι γίνεται.
Ο φόβος θα επιστρέψει.
Ο Ντόναλτ Τράμπ, κάνει ότι θα έκανε μια επιχείρηση, μόνο που οι χώρες δεν είναι επιχειρήσεις. Με βάσει τα κριτήρια του business οι αποφάσεις του φαίνεται να έχουν λογική, όμως οι χώρες δεν είναι μόνο business. Θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.
Επίσης πάλι με επιχειρηματικά κριτήρια επιλέγει συμμάχους. Έναντι μιας γερασμένης χωρίς μεγάλη προοπτική οικονομικά Ευρώπης, επιλέγει την Ρωσία και προσέχει την Κίνα. Έναντι ενός πολέμου και του κόστους αυτού και της ηθικής επιλέγει το οικονομικό συμφέρον. Ηθικά μέγα λάθος, αλλά επιχειρηματικά; Θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.
Τολμώ προσωπικά να εκτιμήσω ότι τα πράγματα μεσοπρόθεσμα θα είναι καλύτερα για την Αμερική. Τολμώ επίσης να πω ότι όλος ο κόσμος έχει μεγάλη ανάγκη μια υγιή Αμερική, έναντι μιας Αμερικής που θα πτωχεύσει κάποια στιγμή και θα μας καταστρέψει όλους.
Άρα μακροπρόθεσμα υπό αυτή την οπτική, τα πράγματα ίσως να καταλήξουν καλύτερα για όλους.
Αυτό όμως βραχυπρόθεσμα ίσως και μεσοπρόθεσμα θα προκαλέσει πολύ πόνο.
Για την Ευρώπη, τα πράγματα δεν είναι καθόλου ευχάριστα σε κάθε επίπεδο και σενάριο. Για εμάς, ανήκουμε στην Ευρώπη και έχουμε και πολλές δικές μας πρόσθετες αδυναμίες.
Ας είμαστε έτοιμοι.
