Το «αόρατο χέρι» της Αγοράς ως μονόδρομος

Ο Άνταμ Σμίθ, εκ των θεμελιωτών της σύγχρονης Οικονομικής σκέψης, χρησιμοποίησε την εν λόγω έκφραση, θέλοντας να συνοψίσει την ευρύτερη κοινωνική ευημερία που προκαλείται από την ελεύθερη, την ανεμπόδιστη λειτουργία της Οικονομίας της Αγοράς.

Δυστυχώς, στην πατρίδα μας, η πλειοψηφία των συμπολιτών μας θεωρεί ακόμα την Ελεύθερη Αγορά αντίπαλο της προσωπικής ευημερίας.

Μην αυταπατώμαστε! Η κατά καιρούς διακυβέρνηση από κεντροδεξιά κόμματα, δεν αποδεικνύει το αντίθετο. Σχετικά μικρό ποσοστό των ψηφοφόρων των φιλελευθέρων κομμάτων ασπάζεται το αντίστοιχο oικονομικό μοντέλο. Αγνοούν δηλαδή τη δυναμική του φιλελεύθερου μοντέλου, όπου πυλώνες της κοινωνίας είναι η απελευθέρωση των αγκυλώσεων της κρατικής παρέμβασης και η δημιουργία ιδανικών συνθηκών για την ανάπτυξη του επιχειρείν. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση ανάπτυξης σε μια χώρα όπου ο δημόσιος τομέας είναι στο απυρόβλητο, η επιχειρηματικότητα βάλλεται πανταχόθεν και το μορφωτικό επίπεδο φθίνει.

Μια χώρα με εκπαιδευτικό σύστημα υψηλού επιπέδου, με απενοχοποίηση του ανταγωνισμού και επιβράβευση της προσπάθειας, της πρωτιάς, της επιτυχίας, θέτει τις πιο υγιείς βάσεις για ανάπτυξη. Μια επιτυχημένη εταιρία θα συμβάλει στη δημιουργία πλούτου, θα προσλάβει επιπλέον προσωπικό, θα επενδύσει στους εργαζόμενους της. Με απλά λόγια, όλοι θα κερδίσουν, από τον ιδιώτη μέχρι και το κράτος.

Laissez-faire επιτέλους!

Ας απελευθερώσουμε την δημιουργικότητα, ας γίνουμε ένα πραγματικό start-up nation. Ας ξεφύγουμε από την κακομοιριά της μετριότητας, της μιζέριας. Ας αφυπνιστούμε επιτέλους.

Και πρώτα από όλα, ας αποκτήσουμε άξιους κυβερνώντες!