Το ερώτημα – κλειδί για το ποιος έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει τις εκλογές
Από τον Αντώνη Τριφύλλη, μέλος της διαΝΕΟσις και του ΕΛΙΑΜΕΠ, πρώην στέλεχος της Ε.Ε.
Κάθομαι στην άκρη της θάλασσας με τα πόδια στο νερό και ατενίζω το πέλαγο. Οι βάρκες και τα ψαροκάικα λικνίζονται με τα κουπιά και τις μηχανές τους. Απέναντι βλέπω την Κρήτη και τον Ψηλορείτη να υψώνεται περήφανος.
Φυσικά καταλαβαίνετε ότι πρόκειται απλά για ένα όνειρο. Από το Fortune Greece, τις εφημερίδες, την τηλεόραση και τα κοινωνικά δίκτυα παρακολουθώ τις ειδήσεις, τις αναλύσεις και τον προεκλογικό αγώνα.
Στις προγνώσεις και τις δημοσκοπήσεις δεν είχαν αλλάξει πολλά. Η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να προηγείται με 5-5,5 % του ΣΥΡΙΖΑ, και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να είναι στο ίδιο επίπεδο, ενώ για το τελικό αποτέλεσμα, για τον νικητή, εξαρτάται από το από το πόσα κόμματα θα μείνουν εκτός Βουλής, κ.ο.κ.
Ωστόσο οι έρευνες και οι δημοσκοπήσεις μετά το Πάσχα δείχνουν όλο και μεγαλύτερη διαφορά τού πρώτου από το δεύτερο κόμμα. Στις δεύτερες εκλογές η πιθανότητα να λάβει αυτοδυναμία ο Μητσοτάκης είναι μεγάλη. Έστω και αν οι βουλευτικές έδρες είναι οριακές λόγω απλής αναλογικής. Και όσο και αν κακοφαίνεται σε πολλούς, η σύγκριση με την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ένας δείκτης που δεν έχει πέσει ποτέ έξω είναι η απαντήσεις στο ερώτημα «ποιος πιστεύετε ότι θα είναι ο νικητής». Και η απάντηση είναι σε ποσοστό 70% η Ν.Δ.
Τα ισχυρά χαρτιά για τον Μητσοτάκη είναι η Άμυνα, η ψηφιακή επανάσταση, η πολιτική προστασία, η εξωτερική πολιτική και η σταθερότητα της οικονομίας.
Σε αυτό το τελευταίο έπαιξαν ρόλο πολλοί παράγοντες. Εκτός από την κοινοτική συνδρομή που δεν είναι αμελητέα, το επενδυτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί, και βέβαια ο τουρισμός και οι εξαγωγές. Πιστεύω ότι, όσο και να μην αρέσει σε πολλούς, η φιλελεύθερη οικονομία συνεχίζει να η επικρατούσα πρακτική σε Ανατολή και Δύση. Τέλος, το ζήτημα της εκπαίδευσης. Όσο και αν η προσπαθεί η κυβέρνηση, συνεχίζουν να υπάρχουν εμπόδια στο να γίνει η χώρα μας πόλος έλξης για χιλιάδες ξένους φοιτητές, όπως συμβαίνει με την Κύπρο.
Στα αρνητικά της διακυβέρνησης είναι η καθυστέρηση στην αντιμετώπιση της κρατικής γραφειοκρατίας, ιδιαίτερα στην απόδοση Δικαιοσύνης και η αίσθηση των πελατειακών σχέσεων. Μια μόνιμη γάγγραινα που κατατρώει τα σωθικά της χώρας.
Σε ότι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσα να πω ότι σε πολλούς τομείς συμπίπτει με τις κυβερνητικές θέσεις, αλλά δειλιάζει να το παραδεχτεί. Βέβαια έχει και την δική του ατζέντα που εστιάζει στην υπεράσπιση των πιο φτωχών στρωμάτων της κοινωνίας.
Σε ότι αφορά στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ με το φρέσκο αέρα που έφερε στην πολιτική ζωή ο Ανδρουλάκης και το ανανεωμένο αέρα που έφερε με την κινητοποίηση μιας νέας γενιάς πολιτικών, μπορεί να αναδειχτεί σε ιδανικό εταίρο μιας συγκυβέρνησης, σε περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία.
Σε όλο αυτό το σκηνικό δεν πρέπει να αγνοήσουμε και τις εξελίξεις στην γειτονική μας Τουρκία, όπου θα διεξαχθούν εκλογές στην ίδια περίοδο με την δική μας. Προσωπικά πιστεύω ότι αν η αντιπολίτευση νικήσει, η συνύπαρξη με την Τουρκία θα είναι ευκολότερη. Ο Αλεβίτης και σοσιαλδημοκράτης ηγέτης της συμμαχίας θα προσπαθήσει να βελτιώσει τις σχέσεις του με την Ε.Ε. με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Μετά την τραγωδία των σεισμών δεν έχει πολλές δυνατότητες να αναστηλώσει την οικονομία. Ξέρω βέβαια ότι στην Ελλάδα πολλοί αμφισβητούν αυτήν την εξέλιξη και μάλιστα με ισχυρά επιχειρήματα. Σε λιγότερο από δυο μήνες θα δούμε ποιος έχει δίκιο.
Όλα αυτά συνδέονται και με τις εξελίξεις στο διεθνές επίπεδο. Τι θα γίνει στις ΗΠΑ, όπου ο Τραμπ φαίνεται να επιθυμεί την επιστροφή στην εξουσία; Πώς και αν τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία; Ποιόν ρόλο θα επιλέξει η Κίνα; Και τέλος για να μην πολυλογούμε, πώς θα εξελιχθεί κατάσταση στα Βαλκάνια.
Η αναστάτωση που ζούμε σε όλον τον Κόσμο, από τις καταρρεύσεις Τραπεζών, τις τιμές της ενέργειας ή τις εμφύλιες συγκρούσεις στην Αφρική, όλα θα παίξουν τον ρόλο τους και στην Ελλάδα.
Θέλω να είμαι σχετικά αισιόδοξος και πιστεύω ότι η χώρα μας μέσα στην αγκαλιά της Ένωσης θα τα καταφέρει και πάλι. Κι εγώ να τα καταφέρω να ξαναβρεθώ στην άκρη της θάλασσας, πετώντας βοτσαλάκια και αγναντεύοντας το πέλαγος.
