Το φορτίο που κουβαλά το Falcon Heavy της SpaceX μπορεί να αλλάξει το μέλλον της διαστημικής εξερεύνησης
Ο πιο ισχυρός πύραυλος του κόσμου εν λειτουργία απογειώθηκε ξανά νωρίς το πρωί της Τρίτης.
Το Falcon Heavy της SpaceX εκτοξεύθηκε από το διαστημικό κέντρο Kennedy στη Φλόριντα, πραγματοποιώντας το τρίτο διαστημικό ταξίδι του πυραύλου. Η δοκιμαστική εκτόξευση του 2018 μετέφερε το πολυθρύλητο Tesla αυτοκίνητο του ιδρυτή της Elon Musk στο ηλιακό σύστημα και η δεύτερη αποστολή τον Απρίλιο έθεσε τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο της Σαουδικής Αραβίας σε τροχιά.
Αυτή τη φορά μετέφερε 24 δορυφόρους για το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ και για άλλους πελάτες και ο κ. Musk χαρακτήρισε την αποστολή ως «την πιο δύσκολη εκτόξευση του SpaceX». Μια επιτυχημένη αποστολή θα μπορούσε να οδηγήσει σε περισσότερες αναθέσεις για το Falcon Heavy από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε στις 2:30 π.μ. (ώρα ανατολικής ακτής ΗΠΑ). Οι τοπικές αρχές προειδοποίησαν τους κατοίκους της Φλόριντα να αναμένουν έντονη όχληση από την εκτόξευση και τις απόπειρες προσεδάφισης του πυραύλου.
Τι μεταφέρει το Falcon Heavy;
Η αποστολή ονομάζεται Πρόγραμμα Διαστημικών Δοκιμών-2 και αποτελεί συνεργασία μεταξύ του Υπουργείου Άμυνας, της NASA, της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) και ορισμένων ιδιωτικών εταιρειών. Οι 24 δορυφόροι – συμπεριλαμβανομένου ενός δορυφόρου της Πολεμικής Αεροπορίας για βασικές έρευνες καθώς και τα αποτεφρωμένα υπολείμματα 152 ατόμων – είναι όλοι συσκευασμένοι σε ένα ενιαίο ωφέλιμο φορτίο και θα διοχετευθούν σταδιακά σε διάφορες τροχιές. Παρακάτω είναι μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα φορτία του πυραύλου.
Ηλιακό πανί LightSail-2
Ο κύλινδρος LightSail-2 της Planetary Society έχει περιμένει μια δεκαετία προκειμένου να ξεκινήσει το διαστημικό ταξίδι του. Αυτός ο δορυφόρος που προτάθηκε αρχικά από τον Carl Sagan στη δεκαετία του 1970, είναι τόσο μικρός όσο μια φρατζόλα ψωμί και μεταφέρει αυτό που είναι γνωστό ως ηλιακό πανί.
Η ηλιακή ιστιοπλοΐα μοιάζει πολύ με την θαλάσσια ιστιοπλοΐα. Αντί για καραβόπανο, το LightSail-2 θα χρησιμοποιήσει ιστιοφόρα πανιά – εμβαδού σχεδόν 20 μιλίων- τα οποία θα ανοίγουν για να συλλέγουν όσο το δυνατό περισσότερο ηλιακό φως.
Τα ηλιακά φωτόνια δεν έχουν μάζα, αλλά έχουν ορμή και αυτό είναι αρκετό για να ωθήσει ελαφρώς τα ηλιακά πανιά, όπως ο άνεμος στον ανοιχτό ωκεανό. Ο κύβος περιλαμβάνει έναν τροχό ορμής, ώστε οι μηχανικοί στην γη να μπορούν να κατευθύνουν το ιστίο.
Η τεχνολογία αυτή μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στο μέλλον της εξερεύνησης στο βαθύ διάστημα. Γιατί όταν ρομποτικοί διαστημικοί εξερευνητές εκτοξεύονται, μεταφέρουν περιορισμένες ποσότητες καυσίμων. Η ηλιακή ιστιοπλοΐα θα μπορούσε να προσφέρει μια εναλλακτική μέθοδο κίνησης με σχεδόν απεριόριστο καύσιμο, βελτιώνοντας τις προοπτικές εξερεύνησης των πιο απομακρυσμένων ορίων του ηλιακού μας συστήματος ή ακόμα και ενδεχομένως ενός ταξιδιού σε άλλα αστέρια.
Ατομικό ρολόι βαθιού διαστήματος
Για να παρακολουθεί τις αποστολές στο βαθύ διάστημα, η NASA και άλλοι διαστημικοί οργανισμοί βασίζονται σε ραδιοσήματα, ωστόσο πρέπει να περιμένουν προκειμένου αυτά να διασχίσουν τις μεγάλες διαστημικές αποστάσεις. Οι ρομποτικοί ανιχνευτές συνεχώς καλούν πίσω στη Γη για να επιβεβαιώσουν την τρέχουσα ώρα και την τοποθεσία τους. Ωστόσο, οι διαστημικοί οργανισμοί χρειάζονται έναν πιο έγκαιρο τρόπο για να παρακολουθούν τα διαστημόπλοια τους και τις μελλοντικές τους επανδρωμένες αποστολές.
Τα ατομικά ρολόγια παρακολουθούν τις δονήσεις των ατόμων σε υλικά όπως το καίσιο, για να μετρήσουν τον χρόνο με ακρίβεια. Στους δορυφόρους του Global Positioning System (GPS) που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη, τα ατομικά ρολόγια βοηθούν ώστε να τριγωνομετρούν με ακρίβεια τις αποστάσεις που έχουν διανύσει. Αλλά η τεχνολογία δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ στο βαθύ διάστημα. Αν το ατομικό ρολόι ανταποκριθεί με επιτυχία, οι μελλοντικές αποστολές θα μπορούσαν να πλοηγηθούν στο ηλιακό σύστημα με κάτι σαν το GPS.
Μετά την εκτόξευση του Falcon Heavy, η SpaceX θα προσπαθήσει να προσγειώσει και τους τρείς προωθητικούς πυραύλους του πίσω στη Γη. Οι δύο πλευρικοί ενισχυτές του πυραύλου θα αγγίξουν το έδαφος του Κένεντι Space Center περίπου την ίδια ώρα, κάτι που εταιρεία έχει πραγματοποιήσει επιτυχώς ήδη δύο φορές. Η προσγείωση του κεντρικού πυραύλου όμως είναι πιο δύσκολη και ο Heavy απέτυχε στην πρώτη προσπάθεια προσγείωσής το 2018. Ωστόσο, τα κατάφερε τον Απρίλιο. Θα τα καταφέρει και αυτή την φορά;
