Το μεγαλύτερο σφάλμα που κάνουν οι εταιρείες όταν υιοθετούν ψηφιακές στρατηγικές
Ποιο είναι το κρίσιμο λάθος και πώς μπορούν να το διορθώσουν.
του Jeff John Roberts
Στις μέρες μας, κάθε εταιρεία είναι μια εταιρεία τεχνολογίας. Ακόμη και οι πιο δυσκίνητες βιομηχανικές εταιρείες παλαιάς κοπής υιοθετούν ψηφιακές στρατηγικές για να παραμείνουν ανταγωνιστικές. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλές σε αυτό.
Μιλώντας στο συνέδριο Brainstorm Reinvent του Fortune στο Σικάγο, ο Aaron Levie, συνιδρυτής, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του γίγαντα της διαδικτυακής αποθήκευσης Box, εξήγησε πόσες επιχειρήσεις απέτυχαν όταν στράφηκαν στο ψηφιακό μοντέλο πριν από τέσσερα ή πέντε χρόνια.
«Οι πρώτες απόπειρες πολλών εταιρειών στον ψηφιακό χώρο δεν απέδωσαν. Εξαγόρασαν εταιρείες και άρχισαν εργαστήρια ή προσέθεσαν τραπέζια του πινγκ-πονγκ με την ελπίδα να γίνουν όπως η Google», τόνισε ο Levie, προσθέτοντας ότι παρ’ όλα αυτά δεν κατάλαβαν την ουσία του ζητήματος.
Η συνάδελφός του Levie, Melanie Kalmar, η οποία είναι εταιρική αντιπρόεδρος, επικεφαλής πληροφοριών, και επικεφαλής ψηφιακής τεχνολογίας στη Dow Chemical, συμμερίζεται την άποψη του Levie. Και τα δύο στελέχη ανέφεραν τον ίδιο λόγο για τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι εταιρείες.
Το κρίσιμο λάθος, δήλωσε η Kalmar, είναι η αντιμετώπιση της ψηφιακής τεχνολογίας ως κάτι που πρέπει απλώς να προστεθεί στις υπάρχουσες λειτουργίες μιας επιχείρησης.
«Πολλές προβληματικές στρατηγικές εμφανίζονται όταν τα στελέχη λένε: ‘Θα πάρουμε τα πράγματα που κάνουμε και θα εφαρμόσουμε το Διαδίκτυο σε αυτά’, πρόσθεσε ο Levie.
Με αυτόν τον τρόπο, οι εταιρείες αποτυγχάνουν να αξιοποιήσουν την κύρια υπόσχεση της ψηφιακής τεχνολογίας, που συνίσταται στο να κάνει μια εταιρεία πιο ευέλικτη και ικανή να βρεθεί πιο κοντά στους πελάτες της.
Ο πειρασμός να θεωρηθεί η ψηφιακή διάσταση ως ένας επιπλέον κλάδος της υπάρχουσας επιχειρηματικής δραστηριότητας – και όχι ως ένας νέος τύπος διαδικασίας – είναι κατανοητός, δεδομένης της στρατηγικής που πολλές βιομηχανικές εταιρείες χρησιμοποίησαν για να πετύχουν. Αυτή η στρατηγική περιελάμβανε την κατοχή πολλών φυσικών περιουσιακών στοιχείων και την καθοδήγηση μεγάλου αριθμού εργαζομένων σε ένα περιβάλλον εντολών και ελέγχου.
Οι σημερινές επιτυχημένες επιχειρήσεις, επεσήμανε ο Levie, βασίζονται στην ύπαρξη μικρών ομάδων που αλληλεπιδρούν άμεσα με τους πελάτες προκειμένου να βελτιώνονται συνεχώς. Προσέθεσε, μάλιστα, ότι ένα μεγάλο μέρος της πολυπλοκότητας των λειτουργιών των μεγάλων εταιρειών οφείλεται στη συγκέντρωση πληροφοριών από διαφορετικά σιλό.
Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι κάθε παλιά βιομηχανική εταιρεία θα εξαφανιστεί. Για την ακρίβεια, η Kalmar επεσήμανε πώς ο Dow έχει επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του ξανά και ξανά, και το κάνει και πάλι. Αυτή τη στιγμή, η Dow μαθαίνει να είναι «ευκίνητος σε μεγάλη κλίμακα».
