Το μεγάλο δίλημμα της επόμενης ελληνικής κυβέρνησης
Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, εκτός από τα αδικοχαμένα παιδιά, προκαλεί πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις.
Στον πολιτικό τομέα έχουμε, σε μια ούτως ή άλλως τοξική ατμόσφαιρα, έναν παροξυσμό πολιτικής αντιπαράθεσης που σε άλλες χώρες εκτός της ασφάλειας που προσφέρει η Ε.Ε. και η ΟΝΕ θα προκαλούσε τεράστια ζητήματα σταθερότητας και δημοκρατίας.
Για παράδειγμα, παρακολουθούμε τις εξελίξεις στον παραδοσιακό μας σύμμαχο, το Ισραήλ. Η φίλη χώρα από τη στιγμή που ανέλαβε την διακυβέρνηση ο ακροδεξιός συνασπισμός, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Θυμίζω ότι μέχρι τώρα ήταν η μοναδική χώρα στην Μέση Ανατολή που έχει πραγματική Δημοκρατία. Η διαχωρισμός και οι ανεξαρτησία των θεσμών-Πρόεδρος, Βουλή, Δικαιοσύνη- τέθηκαν σε ομηρία. Η αρχή «check and balance» αμφισβητείται με νομοθετήματα όχι μόνο από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και από δικαστικούς, στρατιωτικούς και αστυνομικούς κύκλους. Το πιο σημαντικό οικονομικό χτύπημα προήλθε από σχεδόν το σύνολο των εβραϊκών οργανώσεων των ΗΠΑ. Αποτέλεσμα, η καταβύθιση του σεκέλ- του νομίσματός τους.
Την ίδια εποχή, με την διαμεσολάβηση της Κίνας, Σαουδική Αραβία και Ιράν συνάπτουν συμφωνίες. Αυτή η εξέλιξη είναι αναπάντεχη για την Δύση και ιδιαίτερα επικίνδυνη για το Ισραήλ.
Για να γυρίσουμε στα δικά μας, οι επιπτώσεις από το δυστύχημα είναι σοβαρές. Έχουν αναλυθεί από τον Τύπο. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις δείχνουν σημαντική μείωση της διαφοράς μεταξύ των δυο κομμάτων εξουσίας, στα όρια του στατιστικού λάθους. Επίσης εμφανίζουν αύξηση των περιθωριακών κομμάτων και κυρίως της άκρας δεξιάς. Κύριο στοιχείο το συναίσθημα, η οργή. Θα δούμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση και πού θα καθίσει η μπίλια. Επίσης δεν έχουμε δει ακόμη στις δημοσκοπήσεις το ερώτημα «ποιο κόμμα θεωρείτε ότι θα κερδίσει τις εκλογές», που είναι και η μόνη αδιάψευστη ένδειξη μέχρι σήμερα σε όλες τις εκλογές.
Σε λίγο καιρό θα δούμε αν όλα αυτά τα δεδομένα ξεκαθαρίσουν τον ορίζοντα και η μπίλια κάτσει είτε σε αυτοδυναμία, είτε σε συγκυβέρνηση.
Αυτό όμως που εντυπωσιάζει είναι το γεγονός ότι πολλοί σβήνουν μονοκοντυλιά τα επιτεύγματα της Ελληνικής Δημοκρατίας όλα αυτά τα χρόνια. Και ξεχνάμε ότι αυτό το Κράτος, με όλες του τις αδυναμίες έχει επιτύχει σημαντικές αλλαγές. Χωρίς να αμφισβητήσουμε τις χρόνιες παθογένειες του βαθέως Κράτους- πελατειακές σχέσεις, διαφθορά κλπ- είναι άδικο να παραγνωρίζουμε τις επιτυχίες. Και δεν είναι λίγες.
1. Μετά την αξέχαστες λανθασμένες επιλογές τις εποχές της ανεμελιάς, γνωρίσαμε μια σειρά από επιτυχίες. Η οικονομία κατόρθωσε να θεωρείται από τις πιο επιτυχημένες στην Ευρώπη. Είναι κρίμα να χάσουμε την επενδυτική βαθμίδα που θα δυναμώσει ακόμη περισσότερο την χώρα.
2. Αποκτήσαμε έναν χωρίς προηγούμενο αμυντικό οπλοστάσιο. Αν και οι σχέσεις Ελλάδας- Τουρκίας μετά τους καταστροφικούς σεισμούς δείχνουν να βελτιώνονται, κάποιοι αναλυτές μάς προϊδεάζουν ότι μετά τις εκλογές και ανεξάρτητα με το αν εκλεγεί ο Ερντογάν ή η συμμαχία των έξι, η Τουρκική πολιτική θα επανέλθει στα γνωστά.
3. Το βαθύ Κράτος βρέθηκε σε μια άνευ προηγουμένου «απειλή» από τον ψηφιακό μετασχηματισμό, ο οποίος έχει γίνει υπόδειγμα και έχει αναγνωριστεί διεθνώς.
4. Η εξωτερική πολιτική μας απέκτησε έναν δυναμισμό πρωτοφανή. Οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ και με μια σειρά άλλες χώρες έχουν βελτιωθεί.
Όλες αυτές οι επιτυχίες θα πρέπει να συνεχιστούν από την μελλοντική Κυβέρνηση, όποια και αν είναι αυτή.
Ελπίζω και εύχομαι η σημερινή τοξικότητα να παραμεριστεί και να μας διαφυλάξει από κινδύνους και απειλές που προέρχονται από έναν Κόσμο σε πρωτοφανή αναστάτωση. Το οφείλουμε στα παιδιά μας.
* Ο Αντώνης Τριφύλλης, μέλος της διαΝΕΟσις και του ΕΛΙΑΜΕΠ, πρώην στέλεχος της Ε.Ε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
Δημοσκόπηση GPO: Στο 3,9% η διαφορά ΝΔ με ΣΥΡΙΖΑ – Τι λένε οι πολίτες για την τραγωδία των Τεμπών
