Το «μήνυμα» του ESM για το ελληνικό χρέος
Τι σημαίνει για τα επιτόκια των ελληνικών δανείων η έκδοση 40ετούς ομολόγου από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
Ακόμη πιο κοντά στο «κλείδωμα» σταθερών, χαμηλών επιτοκίων για τα δάνεια της Ελλάδας, φέρνει η νέα κίνηση του ESM να δανειστεί με 40ετές ομόλογο. Μάλιστα, όπως ανακοίνωσε ο Ευρωμηχανισμός Στήριξης, το Εκτελεστικό Συμβούλιο αποφάσισε ότι η μέγιστη διάρκεια δανεισμού μπορεί πλέον να ανέλθει έως τα 45 έτη.
Το νέο ομόλογο ύψους 1 δισ. ευρώ έχει διάρκεια έως το 2055 και έρχεται σε συνέχεια του 30ετούς ομολόγου, ύψους 3 δισ. ευρώ, που εκδόθηκε πριν από ένα μήνα, επίσης για να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας.
Η συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους μπορεί να μην έχει ανοίξει ακόμη επισήμως, όμως παρασκηνιακά, οι παράγοντες της Ευρωζώνης εξετάζουν όλα τα πιθανά ενδεχόμενα.
Ένα από τα σενάρια, το οποίο επιδιώκει και η Αθήνα, είναι να κλειδώσει το επιτόκιο των δανείων, από κυμαινόμενο σήμερα, σε σταθερό για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, που θα ανέλθει σε 30 ή ακόμη και 40 έτη. Με τον τρόπο αυτό εκτιμάται ότι, η Ελλάδα θα προστατεύεται από μελλοντικές ανοδικές τάσεις στα επιτόκια κρατικού δανεισμού, που θα ανέβαζαν το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους.
Σε Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Ουάσινγκτον συζητούν ακόμη και την πιθανότητα να μπει «πλαφόν» στις ετήσιες δαπάνες για την εξυπηρέτηση του χρέους στο 15% του ΑΕΠ, η οποία όμως θα αποτελέσει λύση για την Ελλάδα μόνο υπό προϋποθέσεις. Κι αυτό, γιατί στην επόμενη δεκαπενταετία, οι δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους δεν υπερβαίνουν το 15% του ΑΕΠ, δηλαδή τα 30 δισ. ευρώ ,παρά μόνο για μία χρονιά, το 2022, που φθάνουν τα 33,36 δισ. ευρώ. Από τα επόμενα έτη και έως το 2030, οι ετήσιες δαπάνες δεν ξεπερνούν το 8%-10% του ΑΕΠ.
Ως αντίβαρο, λοιπόν, συζητείται σε αυτό το ποσοστό να συμπεριληφθούν όχι μόνο οι υποχρεώσεις από διμερή δάνεια, δάνεια από το ΔΝΤ, τον EFSF και τον ESM και οι τόκοι, αλλά και ο δανεισμός μέσω εντόκων γραμματίων και repos.
Αυτή τη στιγμή, το ελληνικό δημόσιο έχει δανειστεί 15 δισ. ευρώ μέσω εντόκων γραμματίων, τα οποία και είναι υποχρεωμένο να ανακυκλώνει, ενώ σε πολλά από αυτά που θα πρέπει να ανανεωθούν φέτος, εκτός από τις ελληνικές τράπεζες συμμετείχαν και ξένοι επενδυτές. Εάν οι ξένοι δεν καλύψουν το ποσοστό τους στις επόμενες εκδόσεις, το Δημόσιο θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να αποπληρώσει αυτόν τον δανεισμό. Αλλά και τα repos, με τα οποία το Δημόσιο δανείζεται από τους φορείς του, αγγίζουν το ποσό των 10 δισ. ευρώ, ενώ πληρώνει και επιτόκιο 2,5%.
Εάν, λοιπόν, στο λογαριασμό της εξυπηρέτησης του χρέους προστεθούν και οι δαπάνες για έντοκα και repos και η οροφή του 15% του ΑΕΠ συμπεριλαμβάνει και αυτές, τότε η ρύθμιση μπορεί να έχει πολύ μεγαλύτερο όφελος για τη χώρα.
Εκτός όμως από το πλαφόν στις δαπάνες εξυπηρέτησης χρέους, ESM, ΕΚΤ, Κομισιόν και ΔΝΤ συζητούν και άλλες λύσεις, που θα πρέπει να εφαρμοστούν συνδυαστικά.
Το ΔΝΤ έχει διαμηνύσει πως, εφόσον δεν συζητείται ονομαστική διαγραφή χρέους θα απαιτηθεί γενναία επιμήκυνση στις λήξεις των δανείων. Οι πληροφορίες κάνουν λόγο για παράταση στα 50 ή τα 70 έτη, κάτι που θα μειώσει κατά πολύ τις ετήσιες δαπάνες.
Παράλληλα θα απαιτηθεί και μεγαλύτερη περίοδος χάριτος, για την οποία όμως δεν υπάρχει ιδιαίτερα ευήκοον ους από την Ευρώπη, που υποστηρίζει ότι υπάρχει ήδη δεκαετής περίοδος χάριτος και αυτό που μπορεί να δοθεί είναι ίσως ακόμη μία πενταετία.
