Το πρόβλημα ασφάλειας του κυβερνοχώρου για το οποίο κανείς δεν θέλει να μιλήσει
Η υπεύθυνη ασφαλείας πληροφοριών της ΙΒΜ είναι αποφασισμένη να το αλλάξει αυτό.
Ο τομέας της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο είναι μια ακμάζουσα δραστηριότητα που δημιουργεί πολλές νέες θέσεις εργασίας. Όμως αυτός ο ιδιαίτερος κλάδος του κόσμου της τεχνολογίας εμφανίζει ακόμη μικρότερη διαφοροποίηση βάσει φύλου από ό,τι ο γενικός κλάδος της τεχνολογίας, με τις γυναίκες να αποτελούν μόνο το 10% του εργατικού δυναμικού και τους ισπανόφωνους, Αφροαμερικανούς και Ασιάτες να αποτελούν μόνο το 12% αθροιστικά. Αλλά η Σάμια Ναϊντού, γενική διευθύντρια ασφαλείας πληροφοριών της IBM, είναι αποφασισμένη να το αλλάξει αυτό.
Η δουλειά της είναι να προστατεύει το σύνολο των ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων της IBM από οποιαδήποτε απειλή, εσωτερική ή εξωτερική, και να υποστηρίζει ένα ταχέως μεταβαλλόμενο φάσμα λειτουργιών που εκτείνονται πολύ πέρα από την παραδοσιακή μηχανική, σε κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα και στρατηγική απόφαση. Σκεφτείτε το Διαδίκτυο των Πραγμάτων, ένα συναρπαστικό μέλλον στο οποίο τα πάντα – από παπούτσια και πουκάμισα μέχρι ιατρικές συσκευές και τα όπλα – θα είναι διασυνδεδεμένα. «Η βιομηχανία της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο θα έχει 1.500.000 ανοικτές και κενές θέσεις μέχρι το 2020», λέει. «Θέλουμε ένα πλήρως ολοκληρωμένο εργατικό δυναμικό χωρίς αποκλεισμούς ατόμων με διαφορετικότητα σκέψης και καταγωγής. Είναι ένα αμοιβαίο όφελος».
Η Ναϊντού αναζητεί ταλέντα από τα πολλά προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης της IBM. Για μεγαλύτερες ανάγκες, αναζητά εμπειρογνώμονες που έχουν βαθιά γνώση του τομέα τους. «Μπορώ να σας μάθω ό,τι πρέπει να ξέρετε για την ασφάλεια», λέει. Αλλά χρειάζεται δυνητικούς εργαζόμενους που να μπορούν να αποδείξουν ότι μπορούν να μάθουν νέες δεξιότητες.
Για το σκοπό αυτό, μέρος της δουλειάς της είναι να βοηθά τους ανθρώπους να μάθουν να σκέφτονται με μη παραδοσιακούς τρόπους, πράγμα που παρατηρείται σε ανομοιογενείς ομάδες όταν λειτουργούν καλά μαζί. Η Ναϊντού ενισχύει αυτό το αποτέλεσμα με μια τεχνική εξέλιξης που και άλλες επιχειρήσεις θα μπορούσαν να υιοθετήσουν για να βοηθήσουν ανομοιογενείς ομάδες. «Δημιουργούμε μικρές και ευκίνητες ομάδες των δέκα ή και λιγότερων ατόμων που είναι αρκετά αυτο-κατευθυνόμενες».
Εργάζονται μαζί για ένα χρονικό διάστημα, αλλά το έργο αλλάζει συνεχώς. «Οι ομάδες έχουν μελετηθεί προσεκτικά, έτσι ώστε όλες οι δεξιότητες που απαιτούνται να υπάρχουν μέσα στην ομάδα, αλλά όχι μόνο σε κάποιο άτομο. Με κάθε νέο έργο, κάποιοι θα συνειδητοποιήσουν ότι είναι εμπειρογνώμονες, ενώ άλλοι ότι είναι αρχάριοι».
Είναι μια τεχνική που συστηματοποιεί τη μάθηση και τη συνεργασία, αλλά και το σθένος. «Ψάχνουμε για ανθρώπους που μπορούν να λύσουν προβλήματα που δεν υπάρχουν ακόμα», λέει. «Και δεν πρέπει να φοβούνται.» Στην ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, οι κακοί αρκεί να πετύχουν το στόχο τους μία φορά για να προκαλέσουν ζημιά. «Αλλά οι καλοί πρέπει να πετυχαίνουν κάθε φορά».
