Το «πρόβλημα» που αντιμετωπίζουν οι δισεκατομμυριούχοι

του Ryan Hogg

Οι οικογένειες εξαιρετικά υψηλής καθαρής αξίας της Ευρώπης προχωρούν γρήγορα για να τακτοποιήσουν τις υποθέσεις τους εν όψει της Μεγάλης Μεταφοράς Πλούτου, αλλά η μεγαλύτερη πρόκληση για την παράδοση της διαχείρισης της περιουσίας τους είναι η προφανής έλλειψη διαθέσιμων εργαζομένων που να συμφωνούν να διαχειριστούν δισεκατομμύρια με «πενιχρούς» μισθούς.

Μια νέα έκθεση της HSBC Global Private Banking και της Campden Wealth εξέτασε την κατάσταση των ευρωπαϊκών οικογενειακών γραφείων, ερευνώντας 101 γραφεία που αντιστοιχούσαν σε 136 δισεκατομμύρια δολάρια συνολικού πλούτου. Η διασφάλιση ισχυρών αποδόσεων και η εκμάθηση του τρόπου ανάπτυξης της παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης ήταν βασικές ανησυχίες αυτών των οικογενειών.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο, όμως, είναι να βρουν κατάλληλους ανθρώπους για να διαχειριστούν την περιουσία τους.

Περισσότερο από το ένα τρίτο (36%) των πλούσιων ερωτηθέντων στην έρευνα δήλωσαν ότι υπήρχε περιορισμένη δεξαμενή διαθέσιμων ταλέντων με τις κατάλληλες προσωπικές δεξιότητες για τη διαχείριση της περιουσίας τους. Λίγο λιγότερο από το ένα τρίτο (32%) δήλωσε ότι δυσκολεύτηκε να βρει ηγέτες με κατάλληλες διαπροσωπικές δεξιότητες.

Η λειτουργία ενός οικογενειακού γραφείου μπορεί να είναι επικερδής ως εργασία. Η έρευνα δείχνει ότι οι καλύτερα αμειβόμενοι διευθύνοντες σύμβουλοι στα οικογενειακά γραφεία εισπράττουν 500.000 δολάρια (476.000 ευρώ) το χρόνο, αν και ο μέσος όρος είναι 288.000 δολάρια (274.600 ευρώ). Αν και τα ποσά είναι ελκυστικά, δεν συγκρίνονται ευνοϊκά με άλλες επενδυτικές θέσεις εργασίας σε παρόμοιο επίπεδο. Η εταιρεία αναζήτησης στελεχών Heidrick & Struggles βρήκε ότι ο μέσος μισθός για τους διευθύνοντες συμβούλους που υποστηρίζονται από ιδιωτικά κεφάλαια ήταν 447.000 δολάρια (426.000 ευρώ).

Εντωμεταξύ, οι χαμηλότερα αμειβόμενοι διευθυντές οικογενειακών γραφείων κερδίζουν μόνο περίπου 120.000 δολάρια (114.000 ευρώ) το χρόνο.

Εξετάζοντας πιο αναλυτικά τα στοιχεία αυτά, οι οικογένειες με περιουσιακά στοιχεία άνω του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων πληρώνουν στους διευθύνοντες συμβούλους τους κατά μέσο όρο «μόλις» 370.000 δολάρια (353.000 ευρώ) ετησίως ως βασικό μισθό, με μπόνους 88%.

Ο βασικός μισθός αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 0,037% της περιουσίας αυτών των οικογενειών. Για μέλη της οικογένειας, το ποσοστό είναι χαμηλότερο, όπως και για τους διευθύνοντες συμβούλους οικογενειακών γραφείων αξίας μικρότερης από 500 εκατομμύρια δολάρια.

Σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν ταλέντα, λέει η έκθεση, τα οικογενειακά γραφεία στρέφονται σε πρόσθετα κίνητρα για να αποκτήσουν τα καλύτερα. Τα περισσότερα προσφέρουν ένα διακριτικό μπόνους απόδοσης, ενώ μια μειοψηφία ευκαιρίες συνεπένδυσης ή μερίδιο των παραγόμενων κερδών.

Τα οικογενειακά γραφεία έχουν χρησιμοποιήσει ιστορικά το κύρος τους για τη στρατολόγηση ηγετών, οι οποίοι έλκονται επίσης από το μικρότερο μέγεθός τους. Συνήθως έχουν μονοψήφιο αριθμό εργαζομένων, επιτρέποντας σε κάθε εργαζόμενο να έχει καθορισμένο αντίκτυπο. Έτειναν επίσης να προσελκύουν κληρονόμους που ήθελαν να συνεχίσουν την κληρονομική παράδοσή τους.

Ωστόσο, υπάρχουν φόβοι ότι αυτοί οι παράγοντες δεν έχουν την ίδια ελκυστικότητα για τα μέλη που δεν ανήκουν στην οικογένεια όπως κάποτε. Εντωμεταξύ, οι νεότερες γενιές ενθουσιάζονται όλο και λιγότερο με τη διατήρηση της κληρονομιάς των γονιών τους και ενδιαφέρονται περισσότερο να χτίσουν τη δική τους.

Ένας ιδρυτής ενός οικογενειακού γραφείου στο Ηνωμένο Βασίλειο είπε στους συγγραφείς: «Πιστεύω ότι θα υπάρξει έλλειψη ατόμων για τη διαχείριση οικογενειακών γραφείων. Τα μέλη της οικογένειας που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1960 και διατηρούν το οικογενειακό γραφείο για 15 ή 20 χρόνια συνταξιοδοτούνται.

«Πολλές επόμενες γενιές θα θέλουν να ορίσουν τη μοίρα τους μακριά από το οικογενειακό γραφείο και η πρόσληψη προσωπικού θα γίνεται σταδιακά πιο δύσκολη. Ποιος θα καλύψει το κενό; Τα οικογενειακά γραφεία θα αναγκαστούν να φέρουν περισσότερο επαγγελματικό προσωπικό από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και η κουλτούρα τους θα αλλάξει».

Ένας διευθύνων σύμβουλος οικογενειακού γραφείου, ωστόσο, είπε στους συγγραφείς ότι η συμμόρφωση και η κανονιστική υπερφόρτωση σε μεγαλύτερες εταιρείες επενδύσεων έκανε περισσότερους διαχειριστές επενδύσεων να σκεφτούν να μεταβούν σε ένα μικρότερο οικογενειακό γραφείο.

Η ελκυστικότητα της πρόσληψης ενός μέλους που δεν είναι μέλος της οικογένειας για τη διαχείριση ενός οικογενειακού γραφείου αυξάνεται καθώς οι baby boomers παραδίδουν τις εταιρείες και τις περιουσίες τους στην επόμενη γενιά. Αυτό μπορεί να αποτρέψει τη «μάχη διαδοχής» μεταξύ των απογόνων, η οποία περιλαμβάνει όλο και περισσότερο πολλά αδέρφια ή ακόμη και ξαδέρφια που προέρχονται από τον ίδιο ιδρυτή.

Ο CEO ενός οικογενειακού γραφείου στο Ηνωμένο Βασίλειο είπε στους συγγραφείς: «Μεταξύ των επόμενων γενών μας είναι επτά ξαδέρφια, γόνοι τριών αδερφών. Όλοι ή κάποιοι θα συνεχίσουν να εργάζονται στην οικογενειακή επιχείρηση ή στο οικογενειακό γραφείο. Δεν είμαι σίγουρος πόσο καλά θα είναι σε θέση να συνεργαστούν εάν ουσιαστικά υπάρχουν επτά μέλη της οικογένειας που ανταγωνίζονται για την κορυφαία θέση».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Ο Ντέιβιντ Σαξ «τσάρος» Τεχνητής Νοημοσύνης και cryptos – Η πορεία του από την Paypal έως τον Λευκό Οίκο
• Συνεχιζόμενη κρίση στη Νότια Κορέα: Η προεδρία διαψεύδει πως ο Γιουν διέταξε συλλήψεις μελών της Βουλής
• UniCredit: Ο… αγώνας για την εξαγορά της Banco BPM και οι στρατηγικές προκλήσεις