Το ψυχολογικό αποτύπωμα των εξαγγελιών
Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή επιβεβαίωσε την πολιτική κυριαρχία της κυβέρνησης που όχι μόνο δεν είδε βουλευτές της να την κριτικάρουν, αλλά αύξησε κατά τέσσερις τις ψήφους αυτών που επιβεβαίωσαν την εμπιστοσύνη τους υπερψηφίζοντας τον προϋπολογισμό. Με αυτό τον τρόπο η περίοδος των γιορτών ξεκινάει χωρίς πρόσθετα άγχη, ενώ τον επόμενο μήνα θα ανοίξει πλέον η συζήτηση για την Προεδρική εκλογή που θα μας φτάσει (περίπου) μέχρι τον Μάρτιο και την εκλογή.
Το κυβερνητικό μείγμα που προβλέπει ο προϋπολογισμός δεν εξέπληξε κανέναν – άλλωστε η κυβέρνηση στον έκτο χρόνο της δικής της θητείας έχει κάνει τις φορολογικές ελαφρύνσεις που μπορούσε και έχει μείνει πιστή στο δόγμα της προσεκτικής δημοσιονομικής προσέγγισης. Συν τοις άλλοις, αυτό που έχει ήδη εξαγγείλει η κυβέρνηση δια στόματος του υπουργού Οικονομικών, είναι πως τον Σεπτέμβριο του 2025 κι εφόσον έχουν προκύψουν εκ νέου έσοδα από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, το βάρος των φοροελαφρύνσεων θα πέσει στην άμεση φορολογία, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα μείωσης των πολύ ψηλών φορολογικών συντελεστών που φτάνουν το 44% στα εισοδήματα που υπερβαίνουν τις 40.000 ευρώ.
Μέχρι να φτάσουμε εκεί, η κυβέρνηση είχε – μέσω των χθεσινών εξαγγελιών που έκανε ο πρωθυπουργός – μια διπλή στόχευση: αφενός, να δείξει στις τράπεζες ότι ο κόσμος έχει αγανακτήσει από τις υψηλές χρεώσεις και πως δουλειά της κυβέρνησης είναι να επαναφέρει τα πράγματα σε μια ισορροπία. Αφετέρου, να δείξει στους ένστολους που αποτελούν παραδοσιακό κομμάτι των ψηφοφόρων της ΝΔ πως στο Μαξίμου δεν ξεχνούν την κομματική τους βάση.
Το θέμα των τραπεζών σήκωσε πολύ κουβέντα το τελευταίο διάστημα, ωστόσο φαίνεται πως το μείγμα της λύσης που επελέγη ήταν και το ενδεδειγμένο: οι ελληνικές τράπεζες είχαν δεχθεί ένα τεράστιο πλήγμα τη δεκαετία της κρίσης και αναστηλωθήκαν με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Η έκτακτη φορολόγηση τους θα έστελνε ένα διφορούμενο μήνυμα στις διεθνείς αγορές που θα υπέθεταν πως στη χώρα υπάρχει μπούσουλας έκτακτης φορολόγησης σε κάθε κερδοφόρα δραστηριότητα. Επελέγη τελικά η λύση του δραστικού περιορισμού των χρεώσεων που δεν γεμίζει μεν την τσέπη των καταναλωτών, δημιουργεί όμως μια αίσθηση αποκατάστασης της αδικίας. Και βέβαια ο διπλασιασμός της επιβάρυνσης μέσω ΕΝΦΙΑ του στεγαστικού αποθέματος των τραπεζών, θα τις εξαναγκάσει να ρίξουν στην αγορά σπίτια, ώστε να ισορροπήσει κατά τι η αγορά των ακινήτων.
Το σημαντικό για μια κυβέρνηση αλλά και το πολιτικό σύστημα είναι να αποδεικνύει πως αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει εκτός των τειχών της εξουσίας. Τα προβλήματα είναι σύνθετα και δύσκολα – η ακρίβεια δεν υποχωρεί εύκολα και η γεωπολιτική συνθήκη δείχνει πως μας περιμένει μια πολύ δύσκολη περίοδος. Ωστόσο η κώφευση στις διαμαρτυρίες δίχως ανάληψη δράσης είναι η τέλεια συνταγή αποτυχίας. Υπό αυτή την έννοια, στην κυβέρνηση δείχνουν πως λαμβάνουν τα μηνύματα. Κι έστω σε ψυχολογικό επίπεδο, έρχεται να κατευνάσει το θυμό.
