Το τέλος του γραμμικού μοντέλου ανάπτυξης

Από τον Αντώνη Κασσάνο*

Ζούμε σε μια απίστευτη εποχή. Σε έναν κόσμο, στον οποίο το μέλλον φθάνει ταχύτερα από ό,τι είχαμε ποτέ φανταστεί, χωρίς πολλά προβλέψιμα στοιχεία, αλλά με σημαντικές προκλήσεις, όπου το γραμμικό μοντέλο εξέλιξης και ανάπτυξης, με συγκεκριμένες δομές, πλαίσια και ιεραρχίες, παύει σταδιακά να λειτουργεί. Με βάση τις νέες, εν αφθονία, τεχνολογίες, αναζητούνται νέα μοντέλα εκθετικής ανάπτυξης, μέσα από τα οποία οι άνθρωποι καλούνται να διαγράψουν τις παραδοχές που ίσχυαν για αρκετές γενιές, να σκέφτονται ευρύτερα και πιο ολιστικά, να αποδομούν το status quo ante και να γίνονται πιο δεκτικοί σε οτιδήποτε νέο και διαφορετικό.

Οι νέες τεχνολογίες, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη, η Επαυξημένη Πραγματικότητα, η Ρομποτική, το Internet of Things ενσωματώνονται μεταξύ τους και καταλύουν τα όρια μεταξύ του ψηφιακού και του φυσικού. Παράγονται και διακινούνται αδιάκοπα και σε όλους τους τομείς μεγάλα δεδομένα (Big Data) που η διαχείρισή τους παρέχει άπειρες δυνατότητες σε όσους γνωρίζουν πώς να τα εκμεταλλευτούν. Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με σχετικές έρευνες, οι χρήστες του internet δημιουργούν κατά μέσο όρο 2,5 πεντάκισεκατομμύρια bytes δεδομένων κάθε ημέρα, ενώ η αξιοποίησή τους που το 2010 έφθανε το 1 ΖΒ, το 2025 αναμένεται να φθάσει τα 160+ ΖΒ, και αυτό δείχνει μια ξεκάθαρη τάση αξιοποίησης.

Τα μοντέλα εκθετικής ανάπτυξης αναζητούν διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης μέσα από την πολυσχιδή φύση της καινοτομίας, η οποία, με τολμηρές ιδέες και τομές, έχει τη δυνατότητα να δώσει τις απαντήσεις χρησιμοποιώντας την τεχνολογία ως εργαλείο, αλλά όχι ως αυτοσκοπό.

Ποια στοιχεία περιλαμβάνει η καινοτομία;

Κατ’ αρχάς, η καινοτομία τρέφεται από την ανοιχτή επικοινωνία και την υιοθέτηση μιας κουλτούρας αλλαγής. Απαιτεί δυναμική ηγεσία και σαφή στρατηγική. Επίσης, ένα βασικό χαρακτηριστικό της είναι η δημιουργία κοινών τόπων συνάντησης διαφορετικών τομέων της αγοράς, θέτοντας στην υπηρεσία της καινοτομίας διακριτές τεχνολογίες, μέσα από πληθώρα οικοσυστημάτων συνεργατών, όπου όλοι συνεργάζονται με όλους και ανταλλάσσουν τεχνογνωσία. Είναι το σημείο, στο οποίο οι πελάτες γίνονται συνεργάτες και η δημιουργία εξελίσσεται σε συν-δημιουργία, σε μια διαδικασία όπου οι ειδήμονες σε κάθε πεδίο φέρουν την εμπειρία και τις γνώσεις τους στη συνολική προσπάθεια. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι η είσοδος της ΔΕΗ στις τηλεπικοινωνίες, γεγονός που ανατρέπει ό,τι είχαμε ως τώρα στο μυαλό μας για τον ρόλο της εταιρείας παραγωγής και προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας.

Μέσα από συσχετισμούς που δεν είναι πάντοτε ξεκάθαροι, η διαχείριση καινοτομίας (innovation management) περιλαμβάνει επίσης τα στοιχεία της διερεύνησης νέων μοντέλων λειτουργίας, της δημιουργίας οικοσυστημάτων ανοιχτής συνεργασίας με την ακαδημαϊκή κοινότητα, startups και εταιρείες με εξειδίκευση, και πολύ brainstorming, για να επιτευχθεί ο στόχος προσέγγισης μελλοντικών αγορών.

Τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα αυτών των μοντέλων είναι το μικρό ρίσκο με χαμηλό κόστος επένδυσης, αλλά με υψηλές προσδοκίες σε ό,τι αφορά τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα. Αυτό που οφείλουμε να κατανοήσουμε είναι ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, υπάρχει πληθώρα τεχνολογιών, αλλά καμία τεχνολογική λύση δεν μπορεί να σταθεί μόνη της, ούτε να προσδώσει αξία αν δεν προσεγγιστεί μέσα από ένα ολιστικό μοντέλο που να εξυπηρετεί άρτια τις ανάγκες του χρήστη, του πελάτη, του πολίτη, του μέλους της κοινωνίας.

Ενδεικτικό παράδειγμα είναι οι πόλεις. Στην πλειονότητά τους πρόκειται για παρωχημένες δομές με απουσία κεντρικού ελέγχου και συντονισμού, που καλούνται να διαχειριστούν τη μόλυνση του περιβάλλοντος, τα αυξανόμενα απορρίμματα, τα διαθέσιμα  αποθέματα, τις φυσικές καταστροφές και την επικοινωνία με τους πολίτες. Όλα αυτά συνηθίζεται να αντιμετωπίζονται (αν αντιμετωπίζονται) μεμονωμένα, με μια λύση / σύστημα ανά θέμα. Σε μια «έξυπνη» πόλη, τα συστήματα διασυνδέονται, διαλειτουργούν και επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω μιας κεντρικοποιημένης δομής, ώστε να εντοπίζονται τα θέματα πριν προκύψουν και να επιλύονται αμεσότερα. Δημιουργούνται κανάλια που επιτρέπουν την αμφίδρομη επικοινωνία μεταξύ δημοτικής/περιφερειακής αρχής και πολίτη, τη διασύνδεση του πολίτη με τις διαδικασίες και την παρακολούθηση και διαχείριση όλων των παραγόντων που επιδρούν στη ζωή μιας «έξυπνης» πόλης. Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν πολλά, κυρίως στην Ευρώπη, όπως η Κοπεγχάγη, το Ελσίνκι, η Βιέννη, από τα οποία μπορούμε να αντλήσουμε έμπνευση και βέλτιστες πρακτικές.

Στη Uni Systems προσεγγίζουμε τις ανάγκες των πελατών μας υπό το πρίσμα της καινοτομίας, διαβλέπουμε την τάση της εκθετικής ανάπτυξης, την ενισχύουμε και δημιουργούμε τις λύσεις που καλύπτουν ολοκληρωμένα τις σημερινές, αλλά και τις μελλοντικές ανάγκες των πελατών μας, λαμβάνοντας υπόψη τα περιβάλλοντα και την αγορά στην οποία δραστηριοποιούνται, το μέγεθος, τις απαιτήσεις των χρηστών τους και το όραμά τους για το μέλλον.

Αν πρέπει κάτι να κρατήσουμε, αυτό είναι πως η τεχνολογία, που σήμερα είναι διαθέσιμη παντού, αποτελεί τη μια συνιστώσα για την εξέλιξη. Η άλλη είναι η βούληση να αλλάξουμε ό,τι ίσχυε μέχρι σήμερα στον τρόπο που δουλεύουμε, να διευρύνουμε την οπτική μας και να γίνουμε πιο δεκτικοί σε ανοιχτά και ολοκληρωμένα μοντέλα, που θα μας οδηγήσουν με ασφάλεια στη βιωσιμότητα και σε ποιότητα ζωής.

*Ο Αντώνης Κασσάνος είναι Business Development Director της Uni System

**Το άρθρο δημοσιεύεται στο νέο Fortune που κυκλοφορεί στα περίπτερα

***Φωτογραφία: Προσωπικό αρχείο