Βασίλης Νάσης: Ο ευφυής Θεσπρωτός που διαπρέπει τεχνολογικά στην Αμερική

«Αν δεν πιστεύεις ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα στην Ελλάδα αρκεί να βάλουμε όλοι τα δυνατά μας, τότε ας μην αρχίσουμε καλύτερα αυτήν τη συζήτηση». Με αυτήν τη φράση με υποδέχεται ο δρ Βασίλης Νάσης, κάπου στο κέντρο της Αθήνας, σε μια από τις προγραμματισμένες επισκέψεις του στην Ελλάδα, για να μιλήσει σε νέους ανθρώπους για τις τεράστιες δυνατότητες που προκύπτουν από την «επανάσταση» του Διαδικτύου των Πραγμάτων -ή, αλλιώς, Internet of Things– σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στο πρόσωπο του διακρίνω πάθος, πίστη και μεγάλη όρεξη να μιλήσει για την τεχνολογία και το «χόμπι» του, όπως μου αναφέρει, καθώς έτσι βλέπει τη δουλειά του από τότε που ξεκίνησε. Σήμερα, στα 39 του χρόνια, οδηγεί τις εξελίξεις όχι μόνο γιατί κατανόησε και «επικοινώνησε» την ιδέα του Internet of Things (IoT), αλλά γιατί την έκανε πράξη. Η εταιρεία και η πρωτοπόρα πλατφόρμα της, η Netronix, με έδρα τις ΗΠΑ, φιλοδοξεί να φέρει στο παρόν την «Δ’ Βιομηχανική Επανάσταση», συνεργάζεται με παγκόσμιους κολοσσούς της τεχνολογίας, ενώ παράλληλα δίνει τη δυνατότητα σε νέους επιχειρηματίες να υλοποιήσουν την ιδέα τους και να δημιουργήσουν τη δική τους startup, με πολύ χαμηλό κόστος, μέσω της Netronix Ventures.

Ο Βασίλης ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του διαδρομή στο Πανεπιστήμιο Drexel, από όπου έλαβε τα πτυχία B.Sc, M.Sc και Ph.D στο πρόγραμμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Υπολογιστών, ενώ από το 2008 έγινε μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας του πανεπιστημίου. Όχι και άσχημα, δηλαδή, για ένα «λαϊκό» άνθρωπο όπως ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του, που έφτασε στην Αμερική χωρίς να ξέρει καλά αγγλικά, γιατί στην Ελλάδα απέτυχε να περάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο.

Πώς ξεκίνησαν όλα;

Ο Βασίλης Νάσης με γυρίζει πίσω στο 1978, σε ένα μικρό χωριό δέκα χιλιόμετρα από την Ηγουμενίτσα. Εκεί όπου μεγάλωσε και έμαθε να πειραματίζεται από μικρή ηλικία. «Ο πατέρας μου, οικοδόμος στο επάγγελμα, είναι λάτρης της τεχνολογίας, κι ας έβγαλε μόνο το δημοτικό. Αυτοδίδακτος και ραδιοερασιτέχνης, μου έδωσε από μικρή ηλικία το ερέθισμα να πειραματίζομαι. Την ώρα που οι άλλοι πήγαιναν για ποδόσφαιρο, εγώ μάθαινα σήματα Μορς. Θυμάμαι, όταν ήμουν δώδεκα χρονών, κατάφερα να φτιάξω στο δωμάτιό μου έναν διακόπτη που έσβηνε όταν χτυπούσα παλαμάκια. Αγαπημένο μου περιοδικό ήταν η Τεχνική Εκλογή. Συγκέντρωνα όλα τα τεύχη για να φτιάξω τα μικροκυκλώματα που πρότεινε το περιοδικό. Ακόμη και σήμερα, όταν βλέπω τον πατέρα μου, συνεχίζουμε να πειραματιζόμαστε πάνω σε ό,τι νέο γεννούν η τεχνολογία και η φαντασία μας» αναφέρει.

Όπως περιγράφει, αυτή η θέλησή του να πειραματιστεί και η ανάγκη του να κατανοεί πάντα όσα μαθαίνει δεν τον βοήθησαν να πετύχει στο ελληνικό σύστημα εκπαίδευσης και να περάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο.

«Δεν ήθελα να διαβάσω με τον τρόπο που μας επιβάλλουν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Στην οικογένειά μου κανένας δεν είχε πάει πανεπιστήμιο και εγώ ως μαθητής είχα έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης σε σχέση με αυτόν που απαιτεί το σύστημα των Πανελλαδικών, στις οποίες απέτυχα παταγωδώς. Δεν πήγα ποτέ by the book,όπως λέμε. Ήθελα πρώτα να κατανοώ ό,τι μου έλεγαν και επιδίωκα να έχω μια σφαιρική αντίληψη».

Θα αφήσει την Ελλάδα το 1996 και θα φύγει για Αμερική, επιλέγοντας τη Φιλαδέλφεια και έχοντας μοναδικό εφόδιο τη θέλησή του να μάθει. Εκεί θα ερωτευτεί το πανεπιστήμιο, ενώ ιδιαίτερη μνεία κάνει στον Έλληνα πρόεδρο του Πανεπιστημίου Drexel και μέντορά του, Κωνσταντίνο Παπαδάκη, ο οποίος καθόρισε την πορεία του. «Ακαδημαϊκός με πείρα από τον χώρο της αγοράς, ευφυής άνθρωπος, μιλούσε και αυτός σπαστά αγγλικά, όπως και εγώ, αλλά και σπαστά ελληνικά, όπως εγώ» μου λέει και γελάει.

«Το γεγονός ότι δεν μπήκα σε πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, αλλά στην Αμερική κατάφερα να διδάσκω σε μαθητές, δείχνει ότι έχουμε συνηθίσει να μαθαίνουμε με τον άσχημο τρόπο. Παλαιότερα η εκπαίδευση έπρεπε να είναι πιο μαζική. Πλέον, με τα νέα ψηφιακά εργαλεία, μπορεί να γίνει αλά καρτ, πιο προσωπική, κάτι που λέω και στους φοιτητές μου. Μπορείς να βρεις τα πάντα στο Διαδίκτυο αν θέλεις να εξειδικευτείς και να γίνεις ο καλύτερος στον τομέα σου. Αυτό δεν είναι εμπόδιο στο να αποκτήσει κάποιος πολύπλευρη εκπαίδευση και γνώση» συμπληρώνει.

Το «pivot», η Netronix και ο Steve Jobs

Σήμερα η εταιρεία του, η Netronix, που ίδρυσε το 2008, θεωρείται ανερχόμενη δύναμη στην αγορά του internet of Things. Μάλιστα, εκτιμάται ότι, από τα 157 δισ. δολάρια το 2016, η αγορά του Διαδικτύου των Πραγμάτων θα ξεπεράσει τα 450 δισ. δολάρια το 2020. Από ένα έξυπνο ρολόι και ένα φρένο σε αμαξοστοιχία, μέχρι έναν θερμοστάστη και ένα διαστημόπλοιο, και από ένα ψυγείο μέχρι ένα πιεσόμετρο, είναι αναρίθμητα τα αντικείμενα που διαθέτουν ήδη ή πρόκειται σύντομα να αποκτήσουν συνδεσιμότητα μεταξύ τους. Εκτιμάται ότι περισσότερα από 11 δισ. αντικείμενα παγκοσμίως είναι διασυνδεδεμένα σε τοπικό δίκτυο ή στο Διαδίκτυο, ενώ ο αριθμός τους αναμένεται να ξεπεράσει κατά πολύ τα 20 δισ. έως το 2020, για να φτάσουν τα 25 δισ. την επόμενη πενταετία. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι οι επιχειρηματικές και ερευνητικές ευκαιρίες που ανοίγονται στον κλάδο είναι απεριόριστες.

Η πλατφόρμα που έχει αναπτύξει η Netronix και οι καινοτόμες λύσεις που βασίζονται σε αυτή έχουν αξιοποιηθεί σε προϊόντα και υπηρεσίες από 300 εξωτερικούς συνεργάτες, σε τομείς όπως η περιβαλλοντική παρακολούθηση, η παρακολούθηση στόλου, η μέτρηση της ποιότητας του αέρα που εισπνέουμε και πολλοί ακόμη.

«Η ιδέα του IoT γεννήθηκε μέσα μου το 2006 στην Ελλάδα, όταν η Νομαρχία Θεσπρωτίας μάς προέτρεψε να συμμετέχουμε σε ανοικτό διαγωνισμό για ένα πρότζεκτ παρακολούθησης των υδάτων του ποταμού Καλαμά − στην αρχαιότητα, Θύαμεως. Κερδίσαμε τον διαγωνισμό και αναπτύξαμε ένα γκάτζετ, το Thyamis, που συνέδεε τους αισθητήρες μέτρησης στον ποταμό με το Διαδίκτυο. Οι πληροφορίες αποθηκεύονταν στο cloud προτού καταλήξουν σε ένα εύχρηστο interface. Στην πράξη ο ποταμός Καλαμάς είχε πριν από 12 χρόνια το πιο προχωρημένο σύστημα μετρήσεων και μεταφοράς δεδομένων στον κόσμο εκείνη την περίοδο».

Ο Βασίλης είχε ήδη αναπτύξει τις γνώσεις του πάνω στη μεταφορά δεδομένων και τους αισθητήρες, καθώς πριν από την ίδρυση της Netronix είχε αναπτύξει τη Fotomax, ένα σύστημα διαμοίρασης φωτογραφιών, κάτι σαν ένα πρώιμο Facebook. «Φτιάξαμε το Facebook το 2003 και το είχαμε στην Ελλάδα. Αν και κάναμε κάποιες συνεργασίες, τελικά αυτό δεν ευδοκίμησε. Ήξερα ότι θα πεθάνει, αλλά δεν ήξερα πότε. Στην ουσία, από τις φωτογραφίες περάσαμε στα δεδομένα με το project που αναλάβαμε και έτσι έγινε το pivot από τη Fotomax στη Νetronix» αναφέρει.

Το 2008 η Netronix  μεταφέρεται στις ΗΠΑ, για λόγους branding και αγοράς, όπως τονίζει ο ιδρυτής της. Η φιλοσοφία της σήμερα παραμένει η ίδια. Να παρέχει μια ολοκληρωμένη πλατφόρμα (hardware και software) και μια συνολική λύση. «Η Netronix είναι ένα μείγμα ιδεών. Έχουμε βασιστεί στο μοντέλο της Apple, ώστε να παρέχουμε στους πελάτες μας μια ολοκληρωμένη λύση. Ο Steve Jobs με έχει επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό. Χωρίς υπερβολή, έχω αποστηθίσει σχεδόν όλες τις σημαντικές του ομιλίες. Μάλιστα, είχα τη τύχη να γνωρίσω την οικογένειά του σε ένα επιχειρηματικό ταξίδι στην Ισλανδία και να δημιουργήσουμε μια φιλική σχέση. Η οικογένεια της γυναίκας του λέγεται Πάουελ, και όταν είμαστε μαζί εμφανίζονται ως “Παουλόπουλος” (γελάει). Για εμένα, ο Steve Jobs είναι πρότυπο. Ήταν ένας πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος, με τα θετικά και τα αρνητικά του» αναφέρει.

Η μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας

Γυρίζοντας τη συζήτησή μας στην Ελλάδα, ο Βασίλης Νάσης πιστεύει ότι το Ιnternet of Things και ευρύτερα η Δ’ Βιομηχανική Επανάσταση είναι μεγάλη ευκαιρία και για τη χώρα μας. «Το Internet of Things μπορεί να αποτελέσει μεγάλη ευκαιρία και για την Ελλάδα. Δημιουργεί θέσεις εργασίας και είναι ο καταλύτης στο να δημιουργηθεί το λεγόμενο startup nation. Πλέον ο καθένας έχει πρόσβαση στη γνώση, με πάρα πολύ μικρό κόστος. Στείλε με όπου θέλεις, ακόμη και σε ένα χωριό στον Γράμμο, με πέντε άτομα και σε δύο χρόνια θα μπορέσουν να γίνουν οι καλύτεροι developers στη Silicon Valley. Αρκεί να έχουμε υπολογιστές και πρόσβαση στο Ίντερνετ».

Το Internet of Things είναι ακόμη σε νηπιακό στάδιο παγκοσμίως και κανένας ακόμη δεν γνωρίζει πού μπορεί να φτάσει η συγκεκριμένη αγορά. «Το Διαδίκτυο των Πραγμάτων θα δώσει εξατομικευμένες αξιόπιστες λύσεις με λογικό κόστος. Πλέον όλα, από την περίθαλψη μέχρι την οδήγηση, θα είναι συνδεδεμένα με το Ίντερνετ. Όλα γύρω μας επανασχεδιάζονται και όσες εταιρείες δεν δείξουν ευελιξία και δεν προσαρμοστούν θα πεθάνουν τα επόμενα χρόνια, όσo μεγάλες και να είναι. Όλη η αγορά θα βομβαρδιστεί από νέες υπηρεσίες και προϊόντα που θα είναι εξειδικευμένα» προσθέτει ο Βασίλης Νάσης.

«Doing Well by Doing Good»

Ολοκληρώνουμε τη συζήτησή μας με το δικό του όραμα και αρχή, που πηγάζει από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο: «Do Well by Doing Good», δηλαδή «να ευημερείς πράττοντας το καλό». «Αν βάλεις τα δυνατά σου, τότε είναι πολύ δύσκολο να αποτύχεις. Τα χρήματα θα ακολουθήσουν. Στην εταιρεία μου προτρέπω τους εργαζόμενους να σκέφτονται σαν entrepreneurs, και όχι σαν υπάλληλοι. Να ξεχάσουν το manual. Να έχουν το θάρρος να τσακωθούν μαζί μου, να με αμφισβητήσουν. Δεν θα είμαστε πάντα πρώτοι αλλά πρέπει να είμαστε πάντα οι καλύτεροι» τονίζει ο Βασίλης Νάσης.

Τον ρωτάω πώς αισθάνεται σήμερα και μου αναφέρει πως ποτέ δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα αποκτούσε δική του εταιρεία.

«Οι δυσκολίες ήταν και είναι πολλές. Η οικογένειά μου δεν ήταν πολύ θετική ως προς την επιχειρηματικότητα, όπως συμβαίνει με πολλές οικογένειες στην Ελλάδα. Προτιμούν ακόμη και σήμερα να αναφέρουν την ακαδημαϊκή μου ιδιότητα. Και το τρελό είναι ότι αυτή την περίοδο κάνω κάποιες διαλέξεις στο Wharton University, ένα από τα σπουδαιότερα business schools στον κόσμο, ενώ στην Ελλάδα δεν έχω καν περάσει σε πανεπιστήμιο. Αλλά, ξέρεις, αυτή είναι η μαγεία της Αμερικής. Εδώ σε επιβραβεύουν με βάση την προσφορά σου στην κοινωνία» καταλήγει.

* Το κείμενο δημοσιεύεται στο περιοδικό Fortune που κυκλοφορεί στα περίπτερα.