Σπύρος Καπράλος: Ο αθλητής είναι σαν τον ηθοποιό, χρειάζεται το κοινό για να αποδώσει καλύτερα
- 23/06/2020, 14:17
- SHARE
Ο Σπύρος Καπράλος δεν χρειάζεται συστάσεις. Πρωταθλητής Ελλάδος στην κολύμβηση από το 1969 έως το 1975, Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής από τον Φεβρουάριο του 2009, Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Ολυμπιακών Επιτροπών συμμετείχε δύο φορές με την Εθνική Ομάδα Πόλο στους Ολυμπιακούς της Μόσχας το 1980 και του Λος Άντζελες το 1984. Έχει ζήσει όμως Ολυμπιακούς και από θέσεις ευθύνης ως Γενικός Γραμματέας Ολυμπιακών Αγώνων του Υπουργείου Πολιτισμού το 2004 με απόφαση του Πρωθυπουργού, ενώ ορίστηκε City Manager κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.
Το πάθος του με τον αθλητισμό είναι το στίγμα του.Το 2019 έτυχε της ύψιστης διάκρισης να εκλεγεί Μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, του clubδηλαδή των «Αθανάτων», κατά τη διάρκεια της 134ηςΣυνόδου στη Λωζάνη. Οι 60 από τους 64 «Αθανάτους» ψήφισαν την ένταξή του στην ανώτατη αρχή του παγκόσμιου αθλητικού κινήματος , εν τούτοις, το μακρύ και εξαιρετικά ενδιαφέρον βιογραφικό του ταυτίζεται και με την οικονομία.
Έχει θητεύσει σε κορυφαίες θέσεις ευθύνης στον τραπεζικό τομέα (μεταξύ άλλων και ως υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας) και στις επιχειρήσεις, ενώ από το 2004 έως το 2010 διετέλεσε Πρόεδρος του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Πρόεδρος της Ναυτιλιακής Εταιρείας Star Bulk Carriers τα τελευταία χρόνια, ο Σπύρος για τους φίλους του είναι ένας γενναιόδωρος και χαρούμενος άνθρωπος, περιζήτητος στην παρέα, δεινός ψαροτουφεκάς και «Αθάνατος»! «Αθάνατος δεν είμαι!» μου λέει γελώντας. «Πρόκειται για έναν όρο που έχει μείνει από παλιά. Πλέον η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έχει εισάγει όρια ηλικίας για τα μέλη της, οπότε κανείς δεν μένει ισόβια» μου επισημαίνει και πατάμε το on!
Κύριε Καπράλο, υπό κανονικές συνθήκες, τέτοιες μέρες θα φτιάχνατε βαλίτσες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Η πανδημία όμως ανέτρεψε τα πάντα. Τι σας απασχολεί περισσότερο σε σχέση με αυτή την ανατροπή;
Όσο κι αν να είμαι αισιόδοξος ως χαρακτήρας, είναι αρκετά τα θέματα που με προβληματίζουν σε σχέση με τις επιπτώσεις της πανδημίας στον αθλητισμό. Καταρχάς ο οικονομικός αντίκτυπος είναι ιδιαίτερα μεγάλος με τους αθλητές, τα σωματεία, τις μεγάλες διοργανώσεις, αλλά και τις Εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές να έχουν πληγεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή επιχείρησε να δώσει μία ανάσα με το ποσό των 800 εκατ. δολαρίων και της αξίζουν συγχαρητήρια γι’ αυτήν την πρωτοβουλία, αλλά και πάλι το οικονομικό άνοιγμα διεθνώς είναι πολύ μεγαλύτερο. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων, πολλές εταιρείες-χορηγοί επανακαθορίζουν τη στρατηγική τους σχετικά με την εμπλοκή τους στον αθλητισμό. Είναι πάντως παρήγορο ότι στην Ελλάδα μέχρι στιγμής, όλοι οι χορηγοί και οι υποστηρικτές της Ελληνικής Ολυμπιακής επιτροπής και των αθλητών μας, ανανέωσαν για ακόμη ένα χρόνο την χορηγία τους.
Έχετε πει ότι η αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν μία δύσκολη, αλλά η πλέον ενδεδειγμένη απόφαση. Τι σημαίνει αυτή η αναβολή πρακτικά για τους διοργανωτές και τι για τους αθλητές;
Ναι ήταν δύσκολη απόφαση, καθώς για πρώτη φορά συμβαίνει να αναβληθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες σε καιρό ειρήνης. Ήταν όμως αναγκαία η απόφαση αυτή, καθώς η υγεία των ανθρώπων είναι πάνω απ’ όλα. Άρα σοφά έπραξε η ΔΟΕ και μετέθεσε τη διοργάνωση για το 2021. Για τους Ιάπωνες διοργανωτές των αγώνων, η απόφαση που ελήφθη με κοινή συμφωνία με τη ΔΟΕ σημαίνει τεράστια οικονομική ζημιά, που σύμφωνα με εκτιμητές αγγίζει τα 6 δισ. ευρώ. Για τους αθλητές, με την αναβολή των αγώνων, ανατράπηκε όλη η προετοιμασία και ο προγραμματισμός τους. Έμειναν εκτός αγωνιστικών χώρων για μεγάλο χρονικό διάστημα και τώρα πρέπει να κάνουν υπομονή και να συνεχίσουν να προπονούνται σκληρά, για έναν ακόμη χρόνο. Ειδικά για τους μεγαλύτερους σε ηλικία αθλητές και ειδικά αυτούς που είχαν προγραμματίσει να τερματίσουν την αθλητική τους καριέρα με το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων, απαιτούνται ακόμη μεγαλύτερες θυσίες.
Από τα 800 εκατ. δολάρια που αναφέρετε ότι έδωσε η ΔΟΕ στη διοργάνωση των αναβληθέντων Αγώνων, τα 150 εκατ. θα δοθούν για τη στήριξη διεθνών ομοσπονδιών και Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών. Πιστεύετε ότι είναι επαρκές κονδύλι και τι θα έρθει από αυτό στην Ελλάδα;
Η απόφαση της ΔΟΕ ήταν πραγματικά γενναία και θα βοηθήσει σημαντικά, δεν αρκεί όμως για να καλύψει την οικονομική ζημιά. Υπάρχουν 206 Ολυμπιακές Επιτροπές σε όλο τον κόσμο καθώς και 28 Διεθνείς Αθλητικές Ομοσπονδίες. Μία απλή διαίρεση αρκεί για να αντιληφθείτε ότι τα χρήματα που θα διανεμηθούν σε κάθε Ολυμπιακή Επιτροπή, δεν επαρκούν για να καλύψουν τη μαύρη τρύπα. Θα υπάρξει ακόμα και συνεισφορά εκ μέρους των Ευρωπαϊκών Ολυμπιακών Επιτροπών που φτάνει συνολικά τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Ακόμη, η Ένωση των Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών θα βοηθήσει οικονομικά από τα χρήματα που εξοικονομήθηκαν από την κατάργηση και τον περιορισμό των ταξιδιών! Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή θα λάβει το ποσοστό που της αναλογεί από αυτά τα ποσά.
Πού επικεντρώνονται αυτή την στιγμή οι μεγαλύτερες οικονομικές συνέπειες από την κρίση της πανδημίας όσον αφορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Το θετικό με τους Ιάπωνες οργανωτές είναι ότι είχαν σχεδόν έτοιμες όλες τις εγκαταστάσεις και ήταν έτοιμοι να τις λειτουργήσουν. Οι συνέπειες επικεντρώνονται στα επιπλέον κόστη που δημιουργεί η μεταφορά των αγώνων για το 2021. Κατ´ αρχάς χρειάζονται επί πλέον κονδύλια για τη μισθοδοσία αλλά και τη διατήρηση του προσωπικού για τον ένα επί πλέον χρόνο. Θα χρειαστούν κονδύλια για τη συντήρηση των εγκαταστάσεων για ένα ακόμη χρόνο, την πληρωμή ενοικίων σε γραφεία και εγκαταστάσεις, αλλά και να υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση των συμβολαίων με τα ξενοδοχεία, που θα φιλοξενούσαν την Ολυμπιακή Οικογένεια. Ήδη έχουν γίνει συμφωνίες που αφορούν το 80% των εγκαταστάσεων. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το νεόδμητο ολυμπιακό χωριό, γιατί υπάρχουν συμφωνίες όπου πολλά από τα διαμερίσματα που θα διαμείνουν οι αθλητές έχουν ήδη πωληθεί και θα πρέπει να παραδοθούν στους αγοραστές τους. Μέσα σε όλα πρέπει να εξετάσουμε και τη στάση των τοπικών χορηγών, καθώς σύμφωνα με έρευνα ιαπωνικού τηλεοπτικού σταθμού, τα 2/3 των εταιριών που είχαν υπογράψει συμβόλαια, προβληματίζονται για το αν θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους απέναντι στους διοργανωτές. Τέλος υπάρχει ένα μεγάλο ερωτηματικό σχετικά με τα εισιτήρια των αγώνων. Θα είναι ασφαλές ένα χρόνο από σήμερα να γεμίσουν με θεατές τα στάδια στο Τόκιο ή μπορεί να υπάρξει εξάπλωση ξανά του κορωναϊού, κάτι που θα υποχρεώσει τους διοργανωτές να επιστρέψουν τα χρήματα σε όσους έχουν ήδη αγοράσει εισιτήρια;
Σας έχει περάσει, αλήθεια, από το μυαλό η πιθανότητα να δούμε Ολυμπιακούς Αγώνες του χρόνου με άδειες κερκίδες, ή με πολύ αραιό κόσμο στις κερκίδες;
Ειλικρινά είναι ένα ενδεχόμενο που δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι, καθώς όπως αντιλαμβάνεστε, ο αθλητισμός και ιδιαίτερα οι Ολυμπιακοί Αγώνες χωρίς την παρουσία φιλάθλων, χάνουν ένα πολύ μεγάλο μέρος από τη μαγεία τους. Φοβάμαι όμως ότι είναι ένα ενδεχόμενο που δεν πρέπει να αποκλειστεί. Ήδη έχουν ξεκινήσει στην Ευρώπη ποδοσφαιρικοί αγώνες χωρίς θεατές. Νομίζω όμως ότι χάνεται ένα μεγάλο μέρος από την ομορφιά και τις συγκινήσεις των αγώνων από την έλλειψη θεατών.
Ως πρώην αθλητής, θα ήθελα να μας πείτε τι σημαίνει για τη ψυχολογία των ομάδων και των αθλητών, αγώνας χωρίς κερκίδα;
Σε κανένα αθλητή δεν αρέσει η απουσία των θεατών από τα γήπεδα ακόμα και στα λιγότερο δημοφιλή αθλήματα που έχουν μικρότερο κοινό. Η παρουσία των φιλάθλων θυμάμαι από τη δική μου αθλητική πορεία, ήταν πάντα ένα έξτρα κίνητρο για όλους. Η παρουσία κόσμου στα κολυμβητήρια λειτουργούσε σαν ντόπινγκ και μας έδινε μια επί πλέον ώθηση ώστε να παίξουμε καλύτερα. Ο αθλητής δεν διαφέρει από τον ηθοποιό ο οποίος χρειάζεται την παρουσία κοινού για να αποδώσει καλύτερα.
Θεωρώ ότι θα πρέπει να κατευθυνθεί προς τον Αθλητισμό και ένα κομμάτι από την οικονομική ενίσχυση που έρχεται από την Ευρώπη λόγω του κορωναϊού.
Στην Ελλάδα, η υποχρηματοδότηση ήταν ανέκαθεν το μεγάλο αγκάθι και για τις αθλητικές ομοσπονδίες και για τους αθλητές, ώστε να είναι σε θέση να ανταποκρίνονται με πληρότητα και επάρκεια στην προετοιμασία τους. Βίωσαν, επιπλέον, την δεκαετή κρίση με πολύ σκληρό τρόπο. Τι πρόσθετη επιβάρυνση δημιουργεί η πανδημία του Covid-19; Έχει υπάρξει πρόνοια για βοήθεια από το κράτος προς αυτή την κατεύθυνση;
Σίγουρα θα φέρει μεγαλύτερη επιβάρυνση τόσο για τις αθλητικές ομοσπονδίες όσο και για τους ίδιους τους αθλητές η παράταση των αγώνων. Για μεν τους 25 αθλητές μας οι οποίοι είχαν ήδη εξασφαλίσει την πρόκριση, απαιτείται εκ νέου προετοιμασία και διεθνείς αγώνες όταν αυτοί επιτραπούν ξανά. Για τους υπόλοιπους αθλητές μας, περίπου 100 στον αριθμό, χρειάζεται νέο προπονητικό πρόγραμμα και παρουσία σε αγώνες στο εξωτερικό για να καταφέρουν να εξασφαλίσουν την πρόκριση τους. Όλα αυτά συνεπάγονται νέες επιβαρύνσεις και έξοδα σε δύσκολους καιρούς. Το κράτος, στο μέτρο του δυνατού, έλαβε μέτρα προκειμένου να ελαφρυνθεί το βάρος από τις Ομοσπονδίες και έχει υποσχεθεί, μετά από πολλά χρόνια, να ενισχύσει τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία. Θεωρώ ότι θα πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια ώστε να κατευθυνθεί προς τον Αθλητισμό και ένα κομμάτι από την οικονομική ενίσχυση που έρχεται από την Ευρώπη λόγω του κορωναϊού. Έτσι θα υπάρξει η δυνατότητα να γίνει καλύτερη συντήρηση στις υπάρχουσες αθλητικές εγκαταστάσεις της χώρας και να αντιμετωπισθούν τα υψηλότερα κόστη από τη λειτουργία τους με πιο αυστηρούς κανόνες καθαριότητας και υγιεινής.
Στην Ελλάδα, τον τελευταίο χρόνο συστηματοποιούνται οι συνέργειες του ιδιωτικού τομέα με την πολιτεία. Στην σκιά του Covid-19 είδαμε την ευαισθησία και την αποτελεσματικότητα σύσσωμης της επιχειρηματικής κοινότητας να συνδράμει τις δομές υγείας, τις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες, τους επιστήμονες. Εκδηλώθηκε κάτι αντίστοιχο στον τομέα του αθλητισμού, πέραν της ανανέωσης για ένα χρόνο των χορηγών και υποστηρικτών της Ελληνικής Ολυμπιακής επιτροπής και των αθλητών μας που αναφέρατε;
Θεωρώ ότι είναι νωρίς ακόμα να δούμε κάποια παρόμοια στήριξη στον τομέα του αθλητισμού, καθώς η πανδημία δεν έχει ακόμα φύγει από τη ζωή μας και οι συνέπειες είναι καθημερινά ορατές. Αν θέλετε την προσωπική μου άποψη, πιστεύω ότι θα βρεθούν άνθρωποι και εταιρείες που θα βοηθήσουν τον αθλητισμό όπως άλλωστε γίνεται συστηματικά τα τελευταία χρόνια. Να σας θυμίσω την πραγματικά μεγάλη ανταπόκριση που είχαν τα προγράμματα «Υιοθετήστε έναν Αθλητή στο Δρόμο για το Ρίο» και «στο Δρόμο για το Τόκιο» που έδωσαν και δίνουν σημαντική χείρα βοηθείας στους αθλητές μας, μέσα σε πραγματικά δύσκολες οικονομικές συνθήκες. Άλλωστε και τα έξι μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016, τα οποία χαρακτηρίστηκαν ως ένα θαύμα, προήλθαν από αθλητές ενταγμένους στα προγράμματα αυτά. Ελπίζω λοιπόν ότι στο επόμενο χρονικό διάστημα θα έχουμε ξανά την ευκαιρία να δούμε αυτή την ευαισθησία της επιχειρηματικής κοινότητας να κατευθυνθεί και προς τον αθλητισμό.
Την περίοδο της καραντίνας αλλά και τώρα που πραγματοποιείται η σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων, οι αθλητές – και οι καλλιτέχνες – βρέθηκαν επίσης στο επίκεντρο της ευαισθητοποίησης, τόσο με τις πρωτοβουλίες που πήραν για να στηρίξουν τις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες, όσο και με τους ευφάνταστους τρόπους που εφηύραν για να προπονούνται μέσα στα σπίτια τους. Τι σας εντυπωσίασε περισσότερο;
Πραγματικά η διάθεση προσφοράς των αθλητών μας ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Παρότι είχαν και αυτοί τα προβλήματά τους, πρόσφεραν ανιδιοτελώς τους εαυτούς τους για να βοηθήσουν όσους είχαν ανάγκη. Συμμετείχαν σε καμπάνιες, αιμοδοσίες αλλά και δημοπρασίες προσφέροντας τον εξοπλισμό τους, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι αμέτοχοι στα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας και στον κόσμο, επιβεβαιώνοντας τις ιδιαίτερες κοινωνικές τους ευαισθησίες. Εμείς ως Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή δημιουργήσαμε ένα βίντεο που μεταδόθηκε από όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς, όπου αθλητές και αθλήτριες που έχουν εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, λένε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο ιατρικό και στο νοσηλευτικό προσωπικό της χώρας μας.
Οι αθλητές κατά τη διάρκεια του κατ´ οίκον αποκλεισμού συνέχισαν την προσπάθεια και τις προπονήσεις χρησιμοποιώντας ο καθένας, πράγματι, ευρηματικούς τρόπους ώστε να διατηρήσουν την καλή φυσική τους κατάσταση σε αυτό το διάστημα της δοκιμασίας. Είμαι βέβαιος ότι οι θυσίες και το πάθος τους θα ανταμειφθούν με τα αποτελέσματα τους. Για να είμαι ειλικρινής, εντυπωσιάστηκα από τον Λευτέρη Πετρούνια και την Κατερίνα Στεφανίδη. Ο μεν Πετρούνιας είχε εγκαταστήσει στο σαλόνι του σπιτιού του από την οροφή δύο κανονικούς κρίκους γυμναστικής, η δε Στεφανίδη έκανε ενδυνάμωση κάνοντας « βαριές» κηπουρικές εργασίες.
Φαντάζομαι ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος, από την επιστροφή των αθλητών στις προπονήσεις, είναι αυτός της πιθανής μόλυνσης. Τα υγειονομικά πρωτόκολλα προβλέπουν πολλούς περιορισμούς στις προπονήσεις και στους αγώνες, αλλά μια πιθανή διαδικασία μακράς απομόνωσης, δεν θα έχει αρνητικά αποτελέσματα; Πώς αντιμετωπίζεται ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Μέχρι τώρα, όλοι τηρούν απαρέγκλιτα τα υγειονομικά πρωτόκολλα, καθώς γνωρίζουν ότι η πανδημία είναι ακόμα στη ζωή μας. Να ξέρετε ότι οι αθλητές δεν μπορούν να ριψοκινδυνέψουν να χάσουν ούτε και μία προπόνηση, επομένως προσέχουν ιδιαίτερα και κρατούν όλες τις προφυλάξεις. Δεν είναι τυχαίο, ότι δεν γνωρίζω ούτε έχω ακούσει κάποιον αθλητή – και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτούς του υψηλού επιπέδου – να έχει μολυνθεί από το Covid-19. Εύχομαι λοιπόν να μην αλλάξει τίποτα και να συνεχίσουν να έχουν όλοι την υγεία τους. Αν βέβαια προκύψει κάτι, θα κάνουμε ό,τι επιτάσσουν οι κανονισμοί για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας.
Έχετε υπάρξει πρωταθλητής Ελλάδος στην κολύμβηση, είχατε συμμετάσχει με την Εθνική Ομάδα Υδατοσφαίρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας το 1980 και του Λος Άντζελες το 1984. Ποιες είναι, κατά τη γνώμη σας, οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι αθλητές σε μια τέτοια πρωτόγνωρη κρίση;
Πιστεύω ότι ο κάθε αθλητής έχει ξεχωριστή προσωπικότητα και αντιμετωπίζει διαφορετικά τις δύσκολες καταστάσεις. Αν πρέπει να καταλήξω κάπου είναι στην ψυχολογική διαχείριση που πρέπει να γίνει από τον κάθε πρωταθλητή, όταν αιφνιδιαστικά αλλάζει το πρόγραμμά του. Η πλειοψηφία των αθλητών έχει μάθει να τηρεί σταθερά την καθημερινή ρουτίνα και να πειθαρχεί στους κανόνες και τα προγράμματα. Όταν λοιπόν αυτό αλλάζει αιφνιδιαστικά και σε πολύ μεγάλο βαθμό, τότε όλοι νιώθουν παράξενα και δυσκολεύονται να το διαχειριστούν. Σκεφτείτε πώς μπορεί να ένιωθαν τις ημέρες της καραντίνας όλοι οι αθλητές που είχαν μάθει κάθε μέρα να βγαίνουν από τα σπίτια τους, να προπονούνται και να ταξιδεύουν. Αυτό άλλαξε από τη μία στιγμή στην άλλη και έπρεπε να μείνουν καθηλωμένοι στα σπίτια τους, χωρίς χώρο και μέσα για σωστή προπόνηση. Έζησαν όπως και όλοι μας, πρωτόγνωρες καταστάσεις.
Έχω πάθος με τον αθλητισμό και έχω περάσει από όλες τις βαθμίδες του. Είναι σημαντικό που η Ελλάδα έχει αποκτήσει δυνατή φωνή μέσα στο Ολυμπιακό κίνημα, όπως αρμόζει στη χώρα που γέννησε τον Ολυμπισμό και τις Ολυμπιακές αξίες.
Κύριε Καπράλο, πέρσι τέτοια εποχή η ΔΟΕ επιβράβευσε την μακροχρόνια πορεία σας στο Ολυμπιακό και αθλητικό κίνημα. Πλέον, είστε όχι μόνο πρόεδρος στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή αλλά και εκπρόσωπος της ΔΟΕ στην Ελλάδα. Άρα Αθάνατος! Τι συμβολίζει η διάκριση αυτή για σας; Πώς τη βιώνετε και πώς θα θέλατε να σας θυμούνται όταν ολοκληρώσετε τον κύκλο σας;
Αθάνατος δεν είμαι! Πρόκειται για έναν όρο που έχει μείνει από τα παλιά αλλά πλέον δεν ισχύει καθώς η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έχει εισάγει όρια ηλικίας για τα μέλη της, οπότε κανείς δεν μένει ισόβια. Όσον αφορά την πραγματικά μεγάλη τιμή που μου έγινε, πιστεύω ότι αποτελεί επιβράβευση της πορείας και της παρουσίας μου πρωτίστως στον αθλητισμό, αλλά και στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου. Έχω πάθος με τον αθλητισμό και έχω περάσει από όλες τις βαθμίδες του. Υπήρξα αθλητής, πρωταθλητής με συμμετοχή σε δυο Ολυμπιακούς Αγώνες. Μετά αρχηγός της Ολυμπιακής μας ομάδας και τώρα για 12 χρόνια Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και εκλεγμένο μέλος της Ένωσης των Ευρωπαϊκών Ολυμπιακών Επιτροπών. Πάντα βάζοντας σε προτεραιότητα το καλό των αθλητών μας, ώστε να αποτελούν τα πρότυπα για την κοινωνία μας και ιδιαίτερα για τους νέους. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό που η Ελλάδα έχει αποκτήσει ξανά δυνατή φωνή μέσα στο Ολυμπιακό κίνημα, όπως αρμόζει άλλωστε στη χώρα που γέννησε τον Ολυμπισμό και τις Ολυμπιακές αξίες.
Η αντιμετώπιση της πανδημίας στο υγειονομικό σκέλος, υπήρξε από την Ελλάδα υποδειγματική. Μετά το 2004 και την επιτυχή διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, ξαναγίναμε για πρώτη φορά παγκόσμιο παράδειγμα με την αποτελεσματική διαχείριση της κρίσης. Μπορούμε να γίνουμε θετικό διεθνές παράδειγμα και για τη μετάβαση στην επόμενη μέρα;
Είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα ότι η χώρα μας ακούγεται και πάλι θετικά στον έξω κόσμο για την απόδοση και τα αποτελέσματα που είχε στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Ξανά τώρα, όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, καταρρίψαμε στερεότυπα για δήθεν αδυναμίες και έλλειψη πειθαρχίας και οργάνωσης των Ελλήνων. Θεωρώ επίσης σημαντική τη σχέση εμπιστοσύνης που δημιουργήθηκε ανάμεσα στο κράτος και στους πολίτες, κάτι που διαπιστώνεται από τις έρευνες που γίνονται αυτή την εποχή. Στο παρελθόν υπήρχε πάντα σκεπτικισμός για την ικανότητα του κρατικού μηχανισμού να επιτελέσει βασικές λειτουργίες. Η εικόνα αυτή ανατράπηκε στην πράξη. Αυτή τη φορά το κράτος μας είχε καλύτερη επίδοση από άλλες, καλύτερα οργανωμένες χώρες, μέχρι τώρα πρότυπα για μας. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι πάρθηκαν θαρραλέες αποφάσεις και έγιναν πολύτιμα βήματα στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση του κράτους. Όλες αυτές οι μεταρρυθμίσεις ήταν απαραίτητες και ήρθαν για να μείνουν και να διευκολύνουν την καθημερινότητά μας.
Οπότε για να απαντήσω στην ερώτηση σας, σίγουρα μπορούμε και πρέπει να κρατήσουμε όσα θετικά προέκυψαν από την πανδημία.
Από την εμπειρία σας σε κορυφαίες θέσεις ευθύνης στον τραπεζικό τομέα, στο Χρηματιστήριο Αθηνών και στις επιχειρήσεις, δεδομένων των σημερινών συνθηκών, υπό ποιες προϋποθέσεις θα μπορούσε η Ελλάδα να γίνει επενδυτικός προορισμός και να μπει σε τροχιά ανάπτυξης;
Στην προ κορωνοϊού εποχή, υπήρχαν πολλά κεφάλαια στην παγκόσμια οικονομία τα οποία επιδιώκουν να βρουν τους καλύτερους τομείς και γεωγραφικές τοποθεσίες ώστε να τοποθετηθούν και να παράγουν υψηλές αποδόσεις. Χρειάζεται ένα σταθερό περιβάλλον που να εξασφαλίζει σιγουριά, κανόνες που θα είναι φιλικοί προς τους επενδυτές και που θα μειώνουν τους χρόνους λήψης αποφάσεων από τους κρατικούς φορείς αλλά και τη γραφειοκρατία. Ακόμα η παρουσία φορολογικών κινήτρων και η εύκολη δυνατότητα απόκτησης φορολογικής κατοικίας στους επενδυτές μπορεί να φέρει ένα μεγάλο κύμα επενδύσεων που τόσο πολύ χρειάζεται η χώρα στη νέα μετά κορωνοϊού πραγματικότητα.
Η νέα εικόνα της χώρας μπορεί να λειτουργήσει θετικά για την προσέλκυση επενδύσεων και επενδυτών σε συνδυασμό με την ορθή χρησιμοποίηση του πακέτου οικονομικής βοήθειας και ενίσχυσης που έρχεται από την Ευρώπη.
Όλοι οι αναλυτές, βέβαια, υποστηρίζουν ότι η νέα «πραγματικότητα» δεν θα έχει καμία σχέση με όλα όσα ξέραμε μέχρι τον Γενάρη του 2020. Πώς αντιλαμβάνεστε εσείς το new normal; Βλέπετε να αλλάζει για πάντα ο τρόπος που δουλεύουμε, εκπαιδευόμαστε, διασκεδάζουμε, ταξιδεύουμε, καταναλώνουμε;
Πράγματι οι ζωές μας άλλαξαν δραματικά σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Αναγκαστήκαμε όλοι μας τόσο σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε συλλογικό ως κοινωνίες, να βρούμε νέους τρόπους λειτουργίας. Θεωρώ ότι η επόμενη περίοδος θα είναι παράξενη και όλοι θα προσπαθούμε να βρούμε τις ισορροπίες μας μεταξύ της επανεκκίνησης της κανονικής μας ζωής και της αβεβαιότητας για ένα πιθανό δεύτερο κύμα της πανδημίας. Πιστεύω όμως ότι θα επανέλθουμε σε μια νέα κανονικότητα. Σίγουρα χρειάζεται χρόνος προσαρμογής. Οι Έλληνες όμως έχουμε την ικανότητα να προσαρμοζόμαστε γρήγορα στα νέα δεδομένα και αυτό ίσως αποτελέσει ένα σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών μας.
Σύμφωνα με όλες τις έρευνες, η μεγαλύτερη αγωνία του κόσμου, μετά τον φόβο της μόλυνσης, είναι ο φόβος της απόλυσης και της αδυναμίας να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Πόσο αισιόδοξος είστε, την ώρα που βλέπουμε να αλλάζει το μέλλον της εργασίας, το μοντέλο της ηγεσίας, αλλά και η ψυχολογία της κοινωνίας, που απαιτεί πλέον ισονομία, άρση των ανισοτήτων και κοινωνική συνοχή, ότι θα βρεθεί μια ισορροπία ανάμεσα στην επιβίωση και την βιώσιμη ανάπτυξη;
Καταρχάς ας ευχηθούμε να έχουμε τελειώσει με τα σοβαρά προβλήματα που έχουν προκύψει από τον Covid 19 και σύντομα να βρεθεί το εμβόλιο, ώστε να βάλει τέλος σε αυτή την πρωτόγνωρη για όλους κατάσταση αγωνίας, φόβου και αβεβαιότητας που βιώνουμε. Όπως σας είπα και προηγουμένως είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος. Και όσο και αν αντιλαμβάνομαι ότι για το επόμενο χρονικό διάστημα η κανονικότητά μας θα είναι η αβεβαιότητα, πιστεύω ότι θα βρούμε τις ισορροπίες μας ως κοινωνία, αλλά σίγουρα χρειάζεται θάρρος, επιμονή και υπομονή. Μέσα από τις κρίσεις άλλωστε δημιουργούνται οι μεγαλύτερες ευκαιρίες.
Ολοκληρώνω με κάτι αθλητικό. Όπως είπε και ο μεγάλος Michael Jordan: “Obstacles don’t have to stop you. If you run into a wall, don’t turn around and give up. Figure out how to climb it, go through it, or work around it.”
Κύριε Καπράλο, σας ευχαριστώ πολύ!