Σπύρος Θεοδωρόπουλος: Η χώρα μας είναι σε καλή κατάσταση

Σπύρος Θεοδωρόπουλος: Η χώρα μας είναι σε καλή κατάσταση
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Bespoke SGA Holdings, Σπύρος Θεοδωρόπουλος, μιλά για το τώρα και το μετά της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.

Η πολιτική των τελευταίων χρόνων επανατοποθέτησε την Eλλάδα στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη ως κανονική χώρα. Το ελληνικό Δημόσιο, που είναι βασικός παράγοντας διαμόρφωσης της επιχειρηματικής πραγματικότητας, έχει ρυθμισμένο χρέος, και μάλιστα σε σταθερά επιτόκια. Οι ελληνικές επιχειρήσεις βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Μετά τη δεκαετή κρίση, οι επιχειρήσεις-ζόμπι έφυγαν από την αγορά και πολλές άλλες έγιναν διεθνώς ανταγωνιστικές, συνεισφέροντας στη βελτίωση της θέσης της χώρας. Και αν δούμε τον Έλληνα καταναλωτή, παρά την γκρίνια μας και χωρίς να αμφισβητώ ότι κάποιοι βρίσκονται σε ένδεια, η μεσαία τάξη έχει αναπνεύσει, οι τραπεζικές καταθέσεις είναι σε πρωτόγνωρα επίπεδα, σε υψηλά 12ετίας. Επιπλέον διαπιστώνουμε μεγάλο ενδιαφέρον και υψηλή προοπτική επενδύσεων.

Βεβαίως, αντιμετωπίζουμε προβλήματα που δημιούργησε η ενεργειακή κρίση, αντιμετωπίζουμε πληθωρισμό, αλλά δεν ξέρω γιατί ο πληθωρισμός μας έχει τόσο τρομάξει. Έχουμε ζήσει και εποχές με πληθωρισμό 20%, 25% ακόμη και 30%. Aυτό είναι ένα οικονομικό φαινόμενο, στο οποίο οι επιχειρήσεις δεν πεθαίνουν, αρκεί να προσαρμοστούν. Οι κεντρικές τράπεζες προσπαθούν να πιέσουν τις κυβερνήσεις να μην περάσει ο πληθωρισμός στους μισθούς, γιατί φοβούνται ότι θα γίνει διαρθρωτικός. Αυτή είναι μια λάθος αντίληψη. Οι εργαζόμενοι είναι οι καταναλωτές μας.

Θα πρέπει να περάσει ο πληθωρισμός στους μισθούς και να αυξηθούν οι μισθοί. Δεν έχει νόημα να φτιάξουμε μια οικονομία στην οποία οι αριθμοί θα ευημερούν και η κοινωνία θα υποφέρει.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις μπορούν να το αντέξουν, γιατί τώρα ο πληθωρισμός είναι παγκόσμιος, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε παλαιότερα, όταν επί δεκαετίες οι ελληνικές επιχειρήσεις δούλευαν σε συνθήκες πληθωρισμού, ενώ στο εξωτερικό δεν υπήρχε πληθωρισμός. Άρα δεν χάνουμε την ανταγωνιστικότητά μας. Θεωρώ ότι πρέπει να ξαναδούμε το θέμα των μισθών στο πληθωριστικό περιβάλλον όπου βρισκόμαστε.

Στην Ελλάδα υπάρχουν χρηματοδοτικά εργαλεία όπως το Ταμείο Ανάκαμψης, το ΕΣΠΑ, αλλά το θέμα δεν είναι η χρηματοδότηση. Δεν κερδίζεις κάτι αν πάρεις μια εφ’ άπαξ επιδότηση. Έχουμε επιδοτήσεις και μεγάλη βοήθεια προς τις επιχειρήσεις, αλλά δεν κρίνει αυτό τη μακροπρόθεσμη προοπτική μιας επιχείρησης.

Οι κρίσεις γεννούν ευκαιρίες. Είμαστε εξαρτημένοι από τις διεθνείς εφοδιαστικές αλυσίδες. Το να παράγονται όλα στην Κίνα δούλεψε για δεκαετίες, αλλά πλέον δεν δουλεύει. Πρέπει να σταματήσουμε να βάζουμε όλα τα αβγά σε ένα καλάθι. Θα προκύψουν ευκαιρίες από αυτό για κάποιες ελληνικές επιχειρήσεις, αλλά όχι για όλες. Η Ελλάδα θα πρέπει να πορευτεί  στον δρόμο των ανταγωνιστικών της πλεονεκτημάτων. Είμαστε ευέλικτοι, ευπροσάρμοστοι, πελατοκεντρικοί, κι εδώ βοηθάει το μικρό μέγεθος των επιχειρήσεων, μας δίνει ευελιξία. Μια μεγάλη επιχείρηση εξ ορισμού δεν διαθέτει ευελιξία, μια μικρή επιχείρηση μπορεί να προσφέρει αυτό ακριβώς που ζητάει ο πελάτης.

Προσωπικά, δεν θεωρώ ότι προβλέπεται κύμα εξαγορών και συγχωνεύσεων. Το πρόβλημά μας είναι ότι οι Έλληνες δεν έχουμε μάθει να συνεργαζόμαστε, και αυτό οφείλεται και στο εκπαιδευτικό σύστημα που δεν μας το μαθαίνει. «Μοναχός σου χόρευε κι όσο θέλεις πήδα». Δεν έχουμε τεχνικές ειδικότητες στη χώρα μας, έχουν καταργηθεί. Κάποτε είχαμε ΚΑΤΕΕ, ΣΕΛΕΤΕ, Σιβιτανίδειο, με αποφοίτους που είχαν καλούς μισθούς. Κάποια στιγμή πήραμε όλες τις σχολές και τις μετατρέψαμε σε ανώτατα ιδρύματα. Αν ψάξετε πόσοι ψυκτικοί εκπαιδεύονται στη χώρα μας, ζήτημα αν είναι 150 ετησίως. Ηλεκτρολόγοι κίνησης; Μηδέν. Αν πήγαινα σε μια τάξη, θα τους έβαζα ένα βίντεο από τη γραμμή παραγωγής ενός αυτοκινήτου, για να συνειδητοποιήσουν ότι και οι εργαζόμενοι σε ένα εργοστάσιο παράγουν έργο, δεν παράγουν έργο μόνο οι ιατροί και οι δικηγόροι. Και ότι μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια φτιάχνοντας αυτοκίνητα. Βγάζουμε χιλιάδες θεολόγους και φιλόλογους, εκπαιδεύοντας ανθρώπους σε επαγγέλματα χωρίς ανταπόκριση.

Με την πράσινη μετάβαση, ζούσαμε μια υπερβολή. Από το 100% ορυκτά καύσιμα φτάσαμε να μιλάμε για 100% ΑΠΕ. Απαιτείται μια ισορροπία, γιατί, αν υπερβάλλεις, έρχεται η πραγματικότητα και σε προσγειώνει. Πρέπει να προχωρήσει η πράσινη μετάβαση, αλλά όχι με αυτό το πάθος. Δεν γίνεται η πράσινη ενέργεια να είναι σταθερή, γιατί τα καιρικά φαινόμενα δεν είναι σταθερά, άρα το δίκτυο δεν μπορεί να βασιστεί μόνο στις ΑΠΕ, απαιτούνται και ορυκτά καύσιμα για να υπάρχει σταθερότητα στο δίκτυο.

Δείτε σε βίντεο όλη τη συζήτηση του Σπύρου Θεοδωρόπουλου με τη Νίκη Λυμπεράκη, στο πλαίσιο του CEO Initiative Forum 2022

*Φωτογραφία: Προσωπικό αρχείο

**Το άρθρο δημοσιεύται στην ειδική έκδοση του CEO Initiative 2022, που κυκλοφορεί  Παρασκευή 23/12 μαζί με την ετήσια έκδοση του Fortune Greece με τις μεγαλύτερες εταιρείες στην Ελλάδα