10 μυστικά που προσπαθούν να μας κρύψουν οι τεχνολογικοί γίγαντες
- 17/09/2024, 17:00
- SHARE
Στον κόσμο της τεχνολογίας, οι μεγάλες εταιρείες συχνά παρουσιάζονται ως πρωταθλητές της καινοτομίας, της ικανοποίησης των πελατών και των ηθικών πρακτικών. Ωστόσο, κάτω από αυτή την καλογυαλισμένη επιφάνεια, υπάρχουν συχνά μυστικά που αυτοί οι τεχνολογικοί κολοσσοί θα προτιμούσαν να κρατήσουν κρυφά από το κοινό.
Από αμφιλεγόμενες πρακτικές διαχείρισης δεδομένων μέχρι μυστικές τακτικές που στοχεύουν στη φίμωση του ανταγωνισμού, αυτές οι αποκαλύψεις έχουν συχνά έρθει στο φως μέσω δημοσιογραφικών ερευνών, μαρτυριών πληροφοριοδοτών και κανονιστικού ελέγχου. Η αλήθεια πίσω από αυτά τα μυστικά όχι μόνο αποκαλύπτει τις αδυναμίες αυτών των εταιρειών, αλλά επίσης εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την ιδιωτικότητα, την εταιρική ευθύνη και την εμπιστοσύνη που τοποθετούμε στην τεχνολογία.
Πηγή: Listverse
10. Ανησυχίες για τα δεδομένα των χρηστών του TikTok
Το TikTok, μια εξαιρετικά δημοφιλής εφαρμογή που ανήκει στην κινεζική εταιρεία ByteDance, έχει βρεθεί στο επίκεντρο έντονης κριτικής για τις πρακτικές προστασίας προσωπικών δεδομένων. Οι ανησυχίες προέκυψαν σχετικά με την πιθανότητα πρόσβασης των δεδομένων των χρηστών από την κινεζική κυβέρνηση, προκαλώντας συναγερμό για ζητήματα ιδιωτικότητας και ασφάλειας. Η εφαρμογή συλλέγει ένα ευρύ φάσμα δεδομένων, όπως τοποθεσία, πληροφορίες συσκευής και ιστορικό περιήγησης, γεγονός που οδήγησε σε φόβους ότι αυτά τα δεδομένα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για παρακολούθηση ή για να επηρεαστούν οι χρήστες.
Το 2019, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ξεκίνησε έρευνα για την εθνική ασφάλεια του TikTok, ενώ αρκετές χώρες σκέφτηκαν να απαγορεύσουν την εφαρμογή λόγω αυτών των ανησυχιών ασφαλείας. Η διαμάχη δεν περιορίστηκε μόνο στις κυβερνήσεις· πολλοί γονείς και υποστηρικτές της ιδιωτικότητας εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με τις μεθόδους συλλογής δεδομένων της εφαρμογής, ιδιαίτερα όσον αφορά τους νεαρούς χρήστες της. Η δημοτικότητα του TikTok μεταξύ των εφήβων το έκανε κεντρικό θέμα συζήτησης σχετικά με το πώς οι πλατφόρμες κοινωνικών μέσων θα πρέπει να διαχειρίζονται τα δεδομένα των ανηλίκων.
Παρόλο που η ByteDance έχει επανειλημμένα αρνηθεί ότι μοιράζεται δεδομένα με την κινεζική κυβέρνηση και έχει λάβει μέτρα για να αποθηκεύει δεδομένα εκτός Κίνας, αυτές οι διαβεβαιώσεις δεν έχουν εξαλείψει πλήρως τις ανησυχίες του κοινού. Η εταιρεία μάλιστα προσέλαβε έναν CEO με έδρα τις ΗΠΑ και καθιέρωσε νέα μέτρα ασφάλειας δεδομένων για να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα. Παρά αυτές τις προσπάθειες, η συζήτηση σχετικά με την ιδιωτικότητα των δεδομένων του TikTok παραμένει επίκαιρο ζήτημα.
9. Οι εκρηκτικές μπαταρίες της Samsung
Το 2016, η Samsung βρέθηκε αντιμέτωπη με μια σοβαρή κρίση όταν τα πολυαναμενόμενα smartphones Galaxy Note 7 άρχισαν να παίρνουν φωτιά λόγω ελαττωματικών μπαταριών. Αρχικά επαινέθηκε ως μια πρωτοποριακή συσκευή με εξελιγμένες δυνατότητες, αλλά το Galaxy Note 7 γρήγορα έγινε γνωστό για το εκρηκτικό του ελάττωμα. Αναφορές για τηλέφωνα που υπερθερμαίνονταν και έπαιρναν φωτιά άρχισαν να εμφανίζονται μόλις λίγες εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του προϊόντος.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε όταν συνέβησαν περιστατικά κατά τη διάρκεια πτήσεων, οδηγώντας τις αεροπορικές εταιρείες να απαγορεύσουν εντελώς τη συσκευή. Παρά τα αυξανόμενα στοιχεία, η αρχική αντίδραση της Samsung ήταν να προχωρήσει σε περιορισμένη ανάκληση και να αντικαταστήσει τις ελαττωματικές μπαταρίες, με την ελπίδα να περιορίσει το πρόβλημα και να διασώσει τη φήμη της ναυαρχίδας της. Ωστόσο, οι αντικαταστάσεις αποδείχθηκαν εξίσου επικίνδυνες.
Καθώς περισσότερες συσκευές έπαιρναν φωτιά, η Samsung αναγκάστηκε να λάβει πιο δραστικά μέτρα, προχωρώντας τελικά σε πλήρη ανάκληση όλων των μονάδων Galaxy Note 7 παγκοσμίως. Αυτή η κίνηση αποτέλεσε μία από τις πιο σημαντικές ανακλήσεις προϊόντων στην ιστορία της τεχνολογίας και κόστισε στην εταιρεία δισεκατομμύρια σε έσοδα, χωρίς να υπολογίζεται η ζημιά στη φήμη της. Το περιστατικό οδήγησε σε αυστηρότερα πρωτόκολλα ασφάλειας σε όλο τον κλάδο και σε μια πιο προσεκτική προσέγγιση στις μελλοντικές κυκλοφορίες προϊόντων.
8. Ανησυχίες για την ασφάλεια του Autopilot της Tesla
Η λειτουργία Autopilot της Tesla, που προωθείται ως μια πρωτοποριακή εξέλιξη στην τεχνολογία οδήγησης, έχει βρεθεί στο επίκεντρο σημαντικής διαμάχης σχετικά με την ασφάλειά της. Παρά τους τολμηρούς ισχυρισμούς της εταιρείας ότι το Autopilot μπορεί να διαχειριστεί πολλές πτυχές της οδήγησης, από κρουαζιέρα σε αυτοκινητόδρομο μέχρι την πλοήγηση στην κίνηση, εσωτερικές αναφορές και πραγματικά περιστατικά αποκαλύπτουν μια διαφορετική εικόνα. Πολλά ατυχήματα, ορισμένα εκ των οποίων ήταν μοιραία, συνδέθηκαν με οδηγούς που βασίστηκαν υπερβολικά στο Autopilot.
Έρευνες δείχνουν ότι η Tesla ίσως υποβάθμισε τους περιορισμούς του συστήματος, οδηγώντας τους χρήστες να πιστεύουν ότι είναι πιο αυτόνομο και ασφαλές απ’ ό,τι πραγματικά είναι. Αυτό το χάσμα μεταξύ μάρκετινγκ και πραγματικότητας εγείρει σοβαρές ανησυχίες για τη διαφάνεια και την ευθύνη της Tesla, ιδιαίτερα επειδή οι οδηγοί συχνά αποκτούν μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας, αντιμετωπίζοντας το Autopilot ως πλήρως αυτόνομο σύστημα οδήγησης και όχι ως βοηθητική λειτουργία.
Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός ότι ο CEO της Tesla, Έλον Μασκ, κάνει συχνά δημόσιες δηλώσεις που υποδηλώνουν ότι η πλήρης αυτόνομη οδήγηση είναι κοντά, παρόλο που η τεχνολογία δεν είναι ακόμα έτοιμη για τέτοιους ισχυρισμούς. Αυτές οι αισιόδοξες προβλέψεις έρχονται σε αντίθεση με την πραγματική απόδοση του συστήματος, το οποίο εξακολουθεί να απαιτεί ενεργή επίβλεψη από τον οδηγό.
Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η προσέγγιση της Tesla στο Autopilot μπορεί να είναι επικίνδυνα παραπλανητική, θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο τους οδηγούς, αλλά και τους άλλους χρήστες του δρόμου. Η Tesla δέχεται ολοένα και μεγαλύτερο έλεγχο από ρυθμιστικές αρχές, υπερασπιστές της ασφάλειας και το κοινό, που αναρωτιούνται αν η επιδίωξη της καινοτομίας ξεπερνά τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας.
7. Οι μαζικές παραβιάσεις δεδομένων της Yahoo
Οι μαζικές παραβιάσεις δεδομένων της Yahoo συγκαταλέγονται ανάμεσα στις μεγαλύτερες αποτυχίες στον τομέα της κυβερνοασφάλειας, επηρεάζοντας δισεκατομμύρια χρήστες. Η πρώτη παραβίαση, η οποία συνέβη το 2013 αλλά αποκαλύφθηκε μόλις το 2016, έθεσε σε κίνδυνο τα προσωπικά δεδομένα περίπου τριών δισεκατομμυρίων λογαριασμών. Αυτά περιλάμβαναν ονόματα, διευθύνσεις email, αριθμούς τηλεφώνων, ημερομηνίες γέννησης, καθώς και ερωτήσεις και απαντήσεις ασφαλείας.
Αυτό που έκανε την παραβίαση ιδιαίτερα ανησυχητική ήταν η καθυστερημένη αντίδραση της Yahoo και η αρχική υποτίμηση της σοβαρότητάς της. Η εταιρεία αρχικά ανέφερε ότι είχαν παραβιαστεί ένα δισεκατομμύριο λογαριασμοί, αλλά αργότερα αναθεώρησε τον αριθμό στα τρία δισεκατομμύρια, αποκαλύπτοντας την πραγματική έκταση της ζημιάς. Αυτή η καθυστέρηση και το μέγεθος της παραβίασης προκάλεσαν ευρεία κριτική, με πολλούς να αμφισβητούν τη διαφάνεια της Yahoo και τη δέσμευσή της στην ασφάλεια των χρηστών.
Προσθέτοντας στην αντιπαράθεση, η Yahoo υπέστη δεύτερη παραβίαση δεδομένων το 2014, που επηρέασε 500 εκατομμύρια λογαριασμούς και αποκαλύφθηκε επίσης το 2016. Αυτή η παραβίαση συνδέθηκε με χάκερ που σχετίζονταν με τη ρωσική κυβέρνηση, προκαλώντας περαιτέρω ανησυχίες για την ευπάθεια των δεδομένων των χρηστών. Οι επιπτώσεις αυτών των παραβιάσεων ήταν τεράστιες, όχι μόνο για τη φήμη της Yahoo αλλά και για την οικονομική της κατάσταση.
Οι παραβιάσεις επηρέασαν σημαντικά την πώληση της Yahoo στη Verizon, οδηγώντας σε μείωση της τιμής αγοράς κατά 350 εκατομμύρια δολάρια. Επιπλέον, οι παραβιάσεις οδήγησαν σε πολυάριθμες αγωγές και σε έναν διακανονισμό πολλών εκατομμυρίων δολαρίων για τους επηρεασμένους χρήστες.
6. Το πρόγραμμα “Greyball” της Uber
Το πρόγραμμα “Greyball” της Uber αποτελεί ένα από τα πιο διαβόητα κεφάλαια στην ιστορία της εταιρείας, αποκαλύπτοντας μέχρι ποιο σημείο ήταν διατεθειμένη να φτάσει η γιγαντιαία υπηρεσία μεταφορών για να αποφύγει τον έλεγχο από τις ρυθμιστικές αρχές. Ξεκίνησε το 2014, με αρχικό σκοπό να προστατεύσει τους οδηγούς από απάτες και την εταιρεία από ανταγωνιστικές υπηρεσίες. Ωστόσο, γρήγορα μετατράπηκε σε μέθοδο για τον εντοπισμό και την παραπλάνηση κρατικών αξιωματούχων που προσπαθούσαν να περιορίσουν τη λειτουργία της Uber σε πόλεις όπου η υπηρεσία ήταν περιορισμένη ή απαγορευμένη.
Το λογισμικό χρησιμοποιούσε δεδομένα από την εφαρμογή της Uber, όπως το εάν κάποιος χρήστης άνοιγε και έκλεινε συχνά την εφαρμογή χωρίς να κάνει κράτηση, την τοποθεσία του αιτήματος (π.χ. κοντά σε κυβερνητικό γραφείο) και ακόμη και πληροφορίες από την πιστωτική κάρτα, για να προσδιορίσει εάν ο χρήστης θα μπορούσε να είναι ρυθμιστική αρχή. Αν εντοπιζόταν, αυτοί οι χρήστες έβλεπαν μια ψεύτικη εκδοχή της εφαρμογής, με ανύπαρκτα οχήματα που δεν έφταναν ποτέ για να τους παραλάβουν.
Η ύπαρξη του Greyball κρατήθηκε κρυφή μέχρι το 2017, όταν ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ από τους New York Times έφερε το θέμα στο φως. Η αποκάλυψη προκάλεσε έντονη οργή, καθώς ανέδειξε την προθυμία της Uber να χρησιμοποιήσει αμφιλεγόμενες πρακτικές για να παρακάμψει τοπικούς νόμους και κανονισμούς. Οι συνέπειες ήταν σοβαρές: η Uber αντιμετώπισε έρευνες, δημόσια κατακραυγή και νομικές ενέργειες, που έθεσαν την εταιρεία σε αμυντική θέση. Το περιστατικό οδήγησε επίσης σε περαιτέρω έλεγχο της εταιρικής κουλτούρας της Uber υπό τον τότε CEO Τράβις Κάλανικ, ο οποίος ήδη αντιμετώπιζε κριτική για άλλες ηθικές παραλείψεις εντός της εταιρείας.
5. Η συλλογή δεδομένων των Windows 10 από τη Microsoft
Όταν η Microsoft κυκλοφόρησε τα Windows 10 το 2015, το λειτουργικό σύστημα τράβηξε γρήγορα την προσοχή για τον κομψό σχεδιασμό, τη βελτιωμένη απόδοση και τις νέες δυνατότητές του. Ωστόσο, δεν άργησαν οι χρήστες και οι υπερασπιστές της ιδιωτικότητας να εκφράσουν ανησυχίες για την έκταση της συλλογής δεδομένων που ήταν ενσωματωμένη στο σύστημα. Σε αντίθεση με προηγούμενες εκδόσεις των Windows, τα Windows 10 ήταν προγραμματισμένα να συλλέγουν έναν άνευ προηγουμένου όγκο δεδομένων από τους χρήστες, εξ ορισμού.
Αυτό περιλάμβανε τα πάντα, από το ιστορικό περιήγησης και τα δεδομένα τοποθεσίας μέχρι τις πληκτρολογήσεις και τις φωνητικές εισαγωγές μέσω της βοηθού Cortana. Η Microsoft υποστήριζε ότι αυτή η συλλογή δεδομένων ήταν απαραίτητη για τη βελτίωση της εμπειρίας των χρηστών και την παροχή εξατομικευμένων υπηρεσιών, αλλά πολλοί την είδαν ως υπέρβαση και παραβίαση της ιδιωτικότητας. Αυτό που έκανε την κατάσταση ακόμη πιο αμφιλεγόμενη ήταν η έλλειψη διαφάνειας και ελέγχου που δόθηκε στους χρήστες.
Αν και η Microsoft παρείχε επιλογές για τον περιορισμό της κοινής χρήσης δεδομένων, αυτές οι ρυθμίσεις ήταν συχνά κρυμμένες βαθιά στο σύστημα και η πλήρης απενεργοποίηση της συλλογής δεδομένων ήταν σχεδόν αδύνατη. Αυτό οδήγησε σε ευρεία κριτική και υποψίες, με τους χρήστες να αισθάνονται ότι αναγκάζονται να μπουν σε ένα σύστημα παρακολούθησης καλυμμένο ως λειτουργικό σύστημα.
Οι αντιδράσεις προκάλεσαν έρευνες και ρυθμιστικό έλεγχο σε αρκετές χώρες, πιέζοντας τη Microsoft να κυκλοφορήσει ενημερώσεις που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των ανησυχιών για την ιδιωτικότητα.
4. Οι αντι-συνδικαλιστικές προσπάθειες της Amazon
Η Amazon, μία από τους μεγαλύτερους εργοδότες στον κόσμο, έχει επικριθεί έντονα για τις επιθετικές της τακτικές με σκοπό να αποτρέψει τους εργαζομένους της από το να συνδικαλιστούν. Σε πολλές περιπτώσεις, η εταιρεία κατηγορήθηκε ότι χρησιμοποιεί μια σειρά στρατηγικών για να καταπνίξει τις συνδικαλιστικές προσπάθειες. Αυτές οι τακτικές περιλάμβαναν την πραγματοποίηση υποχρεωτικών αντι-συνδικαλιστικών συναντήσεων, στις οποίες οι εργαζόμενοι υποχρεώνονταν να παρακολουθήσουν συνεδρίες που αποθάρρυναν την υποστήριξη της συνδικαλιστικής οργάνωσης.
Η Amazon έχει επίσης στείλει στοχευμένα μηνύματα και διανείμει αντι-συνδικαλιστικό υλικό για να πείσει τους εργαζομένους να μην οργανωθούν. Επιπλέον, έχουν υπάρξει αναφορές ότι η εταιρεία χρησιμοποιεί εξελιγμένες μεθόδους παρακολούθησης, όπως η παρακολούθηση της δραστηριότητας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η ανίχνευση της στάσης των εργαζομένων απέναντι στις συνδικαλιστικές προσπάθειες μέσα στο χώρο εργασίας.
Ένα από τα πιο διάσημα παραδείγματα των αντι-συνδικαλιστικών προσπαθειών της Amazon έλαβε χώρα στο Μπέσεμερ της Αλαμπάμα, το 2021. Οι εργαζόμενοι σε μια αποθήκη της Amazon προσπάθησαν να σχηματίσουν το πρώτο συνδικάτο της εταιρείας στις Ηνωμένες Πολιτείες, προκαλώντας μια πανεθνική συζήτηση για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η Amazon αντέδρασε με μια έντονη εκστρατεία για να αποθαρρύνει τους εργαζομένους, που περιλάμβανε αποστολή μηνυμάτων μέσω SMS, αφίσες σε τουαλέτες και ακόμη και αλλαγή των μοτίβων στα φανάρια κοντά στις εγκαταστάσεις, ώστε να αποτρέψει τους συνδικαλιστές από το να συνομιλήσουν με τους εργαζομένους στα αυτοκίνητά τους. Παρά τις προσπάθειες αυτές, η συνδικαλιστική ψηφοφορία έστρεψε την προσοχή στις συνθήκες εργασίας στην Amazon, αν και η αρχική προσπάθεια για συνδικαλισμό δεν είχε επιτυχία.
3. Η συλλογή δεδομένων Wi-Fi από το Street View της Google
Σε μία από τις πιο απρόσμενες αποκαλύψεις από τη Google, ανακαλύφθηκε ότι τα οχήματα του Street View δεν τραβούσαν μόνο πανοραμικές εικόνες γειτονιών, αλλά επίσης συνέλεγαν δεδομένα από μη ασφαλείς δίκτυα Wi-Fi. Αυτή η κρυφή συλλογή δεδομένων περιλάμβανε emails, κωδικούς πρόσβασης και άλλες ευαίσθητες πληροφορίες από ανυποψίαστους ανθρώπους καθώς τα οχήματα περιδιάβαιναν τους δρόμους.
Η Google αρχικά ισχυρίστηκε ότι η συλλογή δεδομένων ήταν τυχαία, αποδίδοντάς την σε λάθος κώδικα στο λογισμικό που χρησιμοποιούσαν τα οχήματα του Street View. Ωστόσο, η εξήγηση αυτή δεν κατάφερε να κατευνάσει την κοινή κατακραυγή, και πολλοί αμφισβήτησαν πώς μπορούσε να συμβεί μια τόσο σοβαρή παραβίαση χωρίς να την αντιληφθεί κανείς. Το περιστατικό, που έγινε γνωστό ως «Wi-Spy», οδήγησε σε έρευνες σε πολλές χώρες και αρκετές αγωγές εναντίον της Google.
Οι επικριτές κατηγόρησαν τον τεχνολογικό κολοσσό ότι υπερέβη τα όριά του και παραβίασε την ιδιωτικότητα σε τεράστια κλίμακα. Παρά τις διαβεβαιώσεις της Google ότι τα δεδομένα δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ και διαγράφηκαν τελικά, το σκάνδαλο ανέδειξε την ανάγκη για μεγαλύτερο έλεγχο και υπευθυνότητα στον τρόπο με τον οποίο οι τεχνολογικές εταιρείες διαχειρίζονται τα δεδομένα. Το περιστατικό επίσης πυροδότησε μια ευρύτερη συζήτηση για την ψηφιακή ιδιωτικότητα και το πόσο παρακολουθούνται οι καθημερινές μας δραστηριότητες μέσω της τεχνολογίας που χρησιμοποιούμε.
2. Το σαμποτάζ παλαιότερων iPhone από την Apple
Η Apple βρέθηκε σε δύσκολη θέση το 2017 όταν αποκαλύφθηκε ότι η εταιρεία είχε αθόρυβα περιορίσει την απόδοση των παλαιότερων iPhone. Αυτό δεν ήταν απλώς ένα μεμονωμένο ζήτημα, αλλά μια συνειδητή κίνηση από την Apple, η οποία υποστήριξε ότι η επιβράδυνση είχε σκοπό να αποτρέψει τις απρόβλεπτες διακοπές λειτουργίας σε συσκευές με φθαρμένες μπαταρίες. Η εξήγηση της εταιρείας ήταν ότι καθώς οι μπαταρίες φθείρονται με την πάροδο του χρόνου, δεν μπορούν να παρέχουν την κορυφαία απόδοση, οπότε η περιορισμένη απόδοση του επεξεργαστή είχε σκοπό να διασφαλίσει ότι τα τηλέφωνα δεν θα κολλούσαν κατά τη διάρκεια απαιτητικών εργασιών.
Ωστόσο, η έλλειψη διαφάνειας της Apple σχετικά με αυτή την πρακτική οδήγησε πολλούς να πιστέψουν ότι ήταν μια τακτική για να πιέσει τους καταναλωτές να αναβαθμίσουν σε νεότερα μοντέλα, προκαλώντας ευρεία οργή και κατηγορίες για προγραμματισμένη απαξίωση. Η αντίδραση ήταν άμεση και έντονη. Οι πελάτες ήταν εξοργισμένοι που τα τηλέφωνά τους επιβραδύνονταν χωρίς τη γνώση τους, και πολλοί ένιωσαν προδομένοι από μια μάρκα που εμπιστεύονταν. Η Apple αντιμετώπισε αγωγές και κυβερνητικές έρευνες σε πολλές χώρες, με τους επικριτές να υποστηρίζουν ότι οι χρήστες θα έπρεπε να είχαν ενημερωθεί για την επιβράδυνση και να είχαν τη δυνατότητα να αντικαταστήσουν τις μπαταρίες τους αντί να ασχολούνται αθέλητα με μειωμένη απόδοση.
Σε απάντηση στην αναταραχή, η Apple προσέφερε εκπτώσεις στις αντικαταστάσεις μπαταριών και εισήγαγε μια δυνατότητα στο iOS που επέτρεπε στους χρήστες να παρακολουθούν την κατάσταση της μπαταρίας τους και να απενεργοποιούν την επιβράδυνση εάν το επιθυμούσαν. Παρά τις προσπάθειές της για αποκατάσταση, το σκάνδαλο άφησε ένα διαρκές σημάδι στη φήμη της Apple.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ TOP 10:
1. Η συλλογή δεδομένων από το Facebook (Σκάνδαλο Cambridge Analytica)
Το σκάνδαλο Cambridge Analytica, που ξέσπασε το 2018, αποκάλυψε μια σοκαριστική παραβίαση της ιδιωτικότητας που ανέδειξε τη σκοτεινή πλευρά των πρακτικών δεδομένων του Facebook. Στο επίκεντρο του σκανδάλου ήταν η ανακάλυψη ότι η Cambridge Analytica, μια βρετανική πολιτική συμβουλευτική εταιρεία, είχε συλλέξει δεδομένα από εκατομμύρια χρήστες του Facebook χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Αυτά τα δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια για τη δημιουργία λεπτομερών ψυχολογικών προφίλ ψηφοφόρων, τα οποία αξιοποιήθηκαν για την επιρροή πολιτικών εκστρατειών, κυρίως στις εκλογές προεδρίας των ΗΠΑ το 2016.
Το σκάνδαλο ανέδειξε πόσο εύκολα μπορούν να κακοποιηθούν και να χειραγωγηθούν τα προσωπικά δεδομένα, προκαλώντας σοβαρές ανησυχίες για την ιδιωτικότητα, την ασφάλεια δεδομένων και τις ηθικές ευθύνες των τεχνολογικών κολοσσών όπως το Facebook. Αυτό που έκανε το σκάνδαλο ακόμη πιο ανατριχιαστικό ήταν η αποκάλυψη ότι το Facebook γνώριζε για την κακή χρήση των δεδομένων για χρόνια αλλά δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα. Η εταιρεία αρχικά υποβάθμισε τη σημασία της παραβίασης, μόνο για να παραδεχτεί αργότερα ότι τα προσωπικά δεδομένα έως και 87 εκατομμυρίων χρηστών είχαν διακυβευτεί.
Οι συνέπειες του σκανδάλου ήταν τεράστιες, οδηγώντας σε δημόσια οργή, πολυάριθμες αγωγές και τον CEO Μαρκ Ζούκερμπεργκ να κληθεί να καταθέσει ενώπιον του Κογκρέσου. Το σκάνδαλο Cambridge Analytica όχι μόνο επιβάρυνε τη φήμη του Facebook, αλλά προκάλεσε επίσης μια παγκόσμια συζήτηση για την ιδιωτικότητα των δεδομένων, τη δύναμη των κοινωνικών μέσων και την ανάγκη για αυστηρότερες ρυθμίσεις για την προστασία των πληροφοριών των χρηστών.